[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه های کشور

..
:: دوره 11، شماره 3 - ( 1398 ) ::
جلد 11 شماره 3 صفحات 29-22 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر دو روش تدریس یادگیری مبتنی بر تیم(TBL) و سخنرانی کلاسیک بر دانش و نگرش دانشجویان مامایی در درس فوریت های مامایی
صدیقه شارع ملاشاهی ، حمیدرضا برادران عطار مقدم ، طاهره بریری ، علیرضا تیموری* ، شادی شارع ملاشاهی ، علیرضا شارع ملاشاهی
مرکز تحقیقات سلامت کودکان و نوجوانان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، alirezateimouri260@gmail.com
واژه‌های کلیدی: روش تدریس، سخنرانی کلاسیک، یادگیری مبتنی بر تیم، فوریت مامایی
متن کامل [PDF 622 kb]   (1151 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (3825 مشاهده)
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
متن کامل:   (2599 مشاهده)
مقدمه
آموزش علوم پزشکی با توجه به گستردگی و پیچیدگی­ موجود در آن همواره یکی از مسائل مورد توجه مدرسین این زمینه می­ باشد (1). به منظور ارتقای کیفیت فعالیت­ های آموزشی، آشنایی اساتید با فنون یادگیری امری اجتناب­ ناپذیر می­ باشد زیرا این روش­ ها باعث می­ شوند اهداف آموزشی به آسانی و در زمان کوتاهی محقق شوند (3-2). یکی از روش ­های آموزش، سخنرانی کلاسیک است که به ­طور وسیعی استفاده می ­شود و از نظر هزینه روش مقرون به­ صرفه برای انتقال اطلاعات به گروه زیادی از دانشجویان در یک زمان خاص است (4،5). سخنرانی سه هدف پوشاندن مطالب، فهم و ادراک و ایجاد علاقه را ایجاد می­ کند (6،7). علی­رغم گزارشات برتری روش ­های آموزش فعال بر روش­ های سنتی، هنوز در بسیاری از دانشگاه­ ها از روش سخنرانی به عنوان استراتژی اولیه آموزشی استفاده می­ شود (8). عدم مشارکت فعال کلیه دانشجویان در بحث، وقت­گیر بودن از جمله محدودیت ­ها در روش سخنرانی همراه با پرسش و پاسخ محسوب می­ شود (9). در این روش، چون معلم متکلم وحده است فراگیران فعال نیستند (2،6). در تدریس به شیوه سنتی سخنرانی حدود 80 درصد موارد ارائه شده در عرض 8 هفته فراموش می­شود. در حالی­که روش­ های فراگیر محور باعث تداوم یادگیری، ایجاد رضایتمندی و تقویت مهارت تفکر انتقادی می­ شود و بنابراین سخنرانی کلاسیک در تحریک سطوح بالای فعالیت­های ذهنی فراگیران نسبتاً ضعیف است (10).
در ایران نیز در سال­های اخیر بازنگری در روش­های سنتی تدریس و جایگزین نمودن و یا تلفیق روش­های یادگیری فعال مورد تایید قرار گرفته است (10). یکی از روش­های یادگیری دانشجو محور که باعث ارتقای کیفیت یادگیری دانشجویان از طریق افزایش مهارت حل مساله، اطمینان از حضور دانشجویان در کلاس درس با آمادگی قبلی، ایجاد فضای پرانرژی و فعال می­گردد، روش یادگیری مبتنی بر تیم (TBL) می­باشد که اولین بار توسط Larry K. Michaelsen، استاد مدیریت و ارتباطات تجاری، دانشگاه اوکلاهما در سال 1979، طراحی و مورد استفاده قرار گرفت (11).
این روش علاوه بر ایجاد محیط یادگیری فعال و مشارکتی، نیازی به فضای مخصوص کار گروه کوچک و افزایش تعداد مدرسان ندارد و با یک مدرس در کلاس بزرگ قابل اجرا است. هدف از این روش افزایش مهارت فراگیران در دستیابی به سطوح بالاتر یادگیری شناختی با کاربرد دانش فردی در قالب تیم و اصطلاحاٌ یادگیری مشارکتی است (12). در مطالعات متعددی بهبود عملکرد فراگیران در این روش با آزمون­های استاندار گزارش گردیده است (13). همواره تغییر در شیوه­های آموزشی با مقاومت همراه بوده لذا برای کاربرد روش­های فراگیر­محور، تلاش در جهت تغییر در نگرش و ایجاد انگیزه برای مشارکت فعال در فرآیند یادگیری از اولویت­ های آموزش است (10). در مطالعه جعفری گزارش شد که میزان یادگیری و رضایت دانشجویان در استفاده از روش TBL نسبت به روش سخنرانی بالاتر می ­باشد (13). نتایج پژوهش Vasan نشان داد که دانشجویانی که با روش TBL آموزش می­ بینند عملکرد بهتری در آزمون بورد ملی پزشکی دارند (14).
مزایای روش TBL برای دانشجو شامل افزایش درگیر شدن در کلاس درس، توانایی در برقراری ارتباط با همکلاسی­ها، افزایش نمرات و افزایش میزان یادداری بعد از 8-4 هفته، ارتقای یادگیری فراگیران به­صورت غیرمنفعل، افزایش اعتماد به نفس و سطح رضایت فراگیران، دسترسی به سطوح بالاتر دانش و مهارت­های شناختی، آموختن مفاهیم و کاربرد آن مفاهیم در حل مشکلات بیمار، توسعه مهارت­های شفاهی و اجتماعی، کاهش خصومت­های فردی و افزایش تفکر انتقادی را مطرح کرده­اند (16، 15). با توجه به نتایج مطالعات گذشته و اعلام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص بازنگری کوریکولوم آموزش دروس تخصصی و بالینی مامایی با رویکرد برنامه­های آموزشی نوین جامعه­نگر و دانشجو­محور و با این فرض که بخشی از موفقیت پایین در مواجهه با موارد واقعی در اورژانس­های مامایی و رضایت کم دانشجویان مامایی، از شیوه تدریس آن از عدم دسترسی به سطوح بالای یادگیری ناشی می­شود، نیاز به تحقیق و بررسی در دروس تخصصی در دانشجویان مامایی احساس می­ شود. لذا این مطالعه با هدف مقایسه نتایج تدریس مبحث فوریت­ های مامایی به دو شیوه سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم بر روی نگرش و دانش در دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته ترم 3 مامایی مورد مطالعه قرارگرفت.
روش ­ها  
این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی دوگروهی با طرح پس ­آزمون است که بر روی کلیه دانشجویان ترم سوم کارشناسی پیوسته مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام گرفت. شرکت ­کنندگان در این پژوهش 30 نفر از دانشجویان مامایی در محدوده سنی 22-19 سال بودند. معیار ورود دانشجویان به مطالعه: قبولی از طریق آزمون سراسری در مقطع کارشناسی، در حال گذراندن ترم سوم دوره تحصیلی و قبل از شروع کارآموزی بالینی و انتخاب واحد درس بارداری و زایمان یک برای بار نخست بود. دانشجویان براساس معدل طبقه ­بندی و به دو گروه همتا و پس از آن و به صورت تصادفی گروه ­های سخنرانی کلاسیک (15نفر) و یادگیری مبتنی بر تیم (15 نفر) تقسیم شدند.
سرفصل موضوعات درس بارداری زایمان 1 مباحث پره اکلامپسی، اکلامپسی، سقط و حاملگی خارج از رحم در نظر گرفته شد. در این پژوهش مباحث آموزشی در هر دو گروه یکسان و هم­زمان در کلاس­های درسی مشابه (فضای فیزیکی، تجهیزات) تدریس گردید و سعی شد کلیه عوامل مؤثر بر آموزش به جز مدرس و شیوه تدریس برای دو گروه یکسان در نظر گرفته شود تا فرصت تبادل اطلاعات توسط دانشجویان به حداقل برسد. به منظور کاهش سوگرایی مدرس نسبت به شیوه تدریس، آزمون نهایی در پایان 5 جلسه در هر دو روش به­صورت کتبی برگزار و تصحیح آزمون توسط دو مدرس دیگر انجام و میانگین نمره دو ارزیاب، به ­عنوان نمره نهایی  محسوب شد.
قبل از شروع جلسات درسی در گروه یادگیری مبتنی بر تیم، یک جلسه آشنایی اولیه با دانشجویان برگزار گردید که در این جلسه در مورد اهداف پژوهش، روش تدریس، منابع مورد نظر، موضوع آموزش جلسه بعدی توضیحاتی بیان شد. همچنین در این جلسه دانشجویان مطابق با ضوابط یادگیری مبتنی بر تیم به گروه­ های 5 نفره به­صورت تصادفی تقسیم و نام هر گروه انتخاب و اعضاء تا پایان تدریس به این روش ثابت ماندند.
تدریس در گروه به­شیوه سخنرانی کلاسیک، مطالب آموزشی با ترکیبی از سخنرانی مدرس، پرسش و پاسخ با فراگیران و بحث ­های کوتاه با دانشجویان آموزش داده شد. بدین صورت که مدرس محتوای آموزشی هر جلسه تدریس را به 5 قسمت اصلی تقسیم می­نمود. سپس، در مورد هر قسمت آموزشی، ابتدا مدرس به مدت 10 دقیقه با روش سخنرانی مطالب را ارائه و سپس به منظور جلوگیری از خستگی دانشجویان دو تا سه سؤال کوتاه مطرح و بعد از آن، به همین مدت، مطالب گفته شده با روش پرسش و پاسخ و بحث گروهی بین مدرس و فراگیران و یا بین خود فراگیران مورد بررسی مجدد قرار می ­گرفت. در ادامه، قسمت آموزشی بعدی مطرح تا جلسه درسی به اتمام برسد. هر جلسه نیز با یادآوری نکات مهم درس با پرسش از دانشجویان، پاسخ­گویی به سؤالات، ارائه توضیحاتی درباره موضوع سخنرانی جلسه بعد و جمع ­بندی و نتیجه ­گیری پایان می ­یافت.
تدریس در گروه به­ شیوه TBL، در هر یک از 5 جلسه تدریس به این روش، مراحل زیر به­ طور یکسان رعایت شد. انجام اقدامات توسط مدرس پیش ازجلسه: شامل اعلام منابع برای مطالعه جلسه آتی، طراحی 5 آزمون 10 سوالی به صورت چهار گزینه­ایی و5 سناریو به همراه سوالات مربوطه با توجه به مطالب هر جلسه و نظرخواهی از اساتید به­منظور کسب اطمینان از صحت سؤالات آزمون­ ها و سناریوهای طراحی شده (16)، تهیه پاسخ­نامه آزمون فردی و آزمون گروهی، فرم استیناف (فرم سفیدی است که به سرگروه داده می­شود تا با مراجعه به منابع معرفی شده دلیل پاسخ­ های اشتباه گروه را بیان نمایند)، برگه ارزشیابی همتایان و کپی آن­ها به تعداد دانشجویان؛ برگزاری امتحان ارزیابی گروهی بدون استفاده از کتاب و منابع. تصحیح امتحان ارزیابی گروهی و تکمیل فرم استیناف در هر یک ازگروه­ها برای هر سؤال اشتباه (5). در اختیار قرار دادن سناریوی و ملزم نمودن اعضای گروه­ها به پاسخ دادن به سوالات آن با مراجعه به کتاب و منابع. مدرس از آن­ها می­ خواهد وارد بحث شوند و خود نیز می­تواند به ­عنوان عضو در هر یک از گروه­ها وارد بحث شود. همچنین مطالب مهم مربوط به هر جلسه در این مرحله توسط مدرس بیان  می­گردد. سناریو طوری طراحی گردید که کلیه مطالب مربوط به موضوع هر جلسه را پوشش دهد. در پایان هر جلسه، علاوه بر نتیجه­ گیری بحث، موضوع جلسه بعد مشخص و منابعی برای مطالعه آن معرفی می­گردید. در نهایت، در آخرین جلسه تدریس دو گروه، آزمون سنجش دانش توسط هر دانشجو به ­طور جداگانه تکمیل شد.
آزمون سنجش دانش، ابزار محقق ساخته­ ایی مشتمل بر 30 سوال است که سوالات به­صورت چهار­گزینه ­ای (25 سوال)، کوتاه­ پاسخ (2 سوال) و تشریحی (3 سوال ) طراحی گردید. مبحث پره­ اکلامپسی/ اکلامپسی (سوالات 12-1 و 28)، مبحث سقط (سوالات 18-13، 27-25، 30-29) و مبحث حاملگی خارج از رحم (سوالات 24-19). برای سوالات چهار گزینه­ای و کوتاه­پاسخ در صورت پاسخ صحیح نمره یک و در غیر این صورت نمره صفر که نمره کل این آزمون حداقل صفر و حداکثر 30 در نظر گرفته شد. در سوالات تشریحی، پاسخ هر سوال به صورت 4 آیتم تعیین و بارم هر آیتم 25/0 در نظر گرفته­ شد. به ­منظور روایی آزمون از روایی محتوایی استفاده شد و سئوالات در اختیار 10 نفر از اعضای هیات علمی قرار گرفت. پس از دریافت نظرات آن­ها، تغییرات لازم اعمال گردید. پایایی این آزمون با روش بازآزمایی تایید شد. سوالات به 30 نفر از دانشجویان ترم 5 مامایی داده شد و پس از گذشت یک هفته پس از تکمیل اول، مجدداً آزمون بر روی کلیه این افراد اجرا گردید.
برای بررسی نگرش دانشجویان در مورد تاثیر تدریس دو شیوه یادگیری مبتنی بر تیم و سخنرانی کلاسیک، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. این پرسشنامه شامل 20 سوال در مقیاس لیکرت 5 درجه­ ای (1= کاملاً مخالفم، 2=مخالفم، 3=نظری ندارم، 4=موافقم، 5= کاملاٌ موافقم) و امتیاز نهایی آن از 100-20 در نظر گرفته شد. بدین منظور پرسشنامه در اختیار 10 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و آشنا به روش یادگیری مبتنی بر تیم و سخنرانی کلاسیک برای اظهار نظر در خصوص نحوه طراحی سوالات داده شد و پس از دریافت نظرات آن­ها، تغییرات لازم اعمال گردید. پرسش­نامه پس از آخرین جلسه تدریس توسط دانشجویان هر دو گروه به­طور جداگانه تکمیل و پس از گذشت یک هفته از تکمیل اول، نسبت به تکمیل مجدد آن روی کلیه این افراد اقدام گردید.
بعد از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی پرسش­نامه در بعد نگرش مشاهده شد که سوالات مربوطه از پایایی لازم بهره­مند شدند (آلفای کرونباخ= 72/0 که در سطح قابل قبول می­باشد). پس از بررسی نوع توزیع متغیرهای کمی با استفاده از آزمون کلموگروف مشاهده شد که توزیع نرمال دارند (05/0<p) و از روش پارامتریک آزمون t مستقل برای مقایسه میانگین نمره دانش در دو گروه یادگیری مبتنی بر تیم و سخنرانی استفاده شد. پژوهش فوق به نحوی طراحی شد که با کدهای 1 و 3 و 5 و 17 مصوب در پژوهش­های علوم پزشکی که بر مبنای قضاوت اخلاق در کمیته­ های منطقه­ ایی اخلاق در پژوهش ­های علوم پزشکی می­باشد منافات نداشته و مطابق مفاد آن اجرا گردید. در تحلیل داده­ها برای مقایسه دو میانگین از آزمون آماری t برای نمونه­ه ای مستقل استفاده و در بررسی پایایی مقیاس سنجش دانش و نگرش از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل آماری توسط برنامه SPSS.Ver.18 انجام گردید. در این مطالعه سطح معنی ­داری 05/0در نظر گرفته شد.
یافته­ ها
این مطالعه بر روی 30 نفر از دانشجویان ترم سوم مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام گردید. بعد از پایان 5 جلسه آموزش در هر دو گروه، نمرات دانش دانشجویان در دو روش سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم مقایسه شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره دانش دانشجویان در روش سخنرانی 72/1±95/16 (حداقل 25/14 و حداکثر 5/20) و میانگین نمره دانش دانشجویان در روش TBL برابر 12/3±53/22 (حداقل50/17 و حداکثر27) است. همان­طور که در جدول شماره یک مشاهده می­شود با انجام آزمون آماری t مستقل، بین میانگین نمرات دانشجویان در دو روش، تفاوت معنی­داری به نفع TBL وجود دارد (001/0> p و 07/6 =t). در جدول شماره دو نمرات نگرش دانشجویان در دو روش سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم مقایسه شد. همان­طور که مشاهده می­شود بین میانگین نمرات نگرش دانشجویان در دو روش، تفاوت معنی­ داری به  نفع روش یادگیری مبتنی بر تیم وجود داشت(001/0>p و 749/15= t).
نتایج نشان داد که میزان توزیع آزمودنی­ ها براساس گروه­ های اموزشی و سطوح نگرش را نشان می­دهد. نمودار نشان­ دهنده تعداد افراد دارای نگرش موافق در دو روش با یکدیگر برابر بوده (4 نفر، 27درصد) و افراد با نگرش مخالف در روش سخنرانی بسیار بیشتر از روش یادگیری مبتنی بر تیم است (7 نفر، 46درصد) در روش سخنرانی در مقابل 2 نفر معادل (13 درصد) در روش یادگیری مبتنی بر تیم. از دانشجویانی که تحت روش سخنرانی اموزش دیدند، تعداد بیشتری نسبت به دانشجویانی که تحت روش مبتنی بر تیم اموزش دیدند اظهار مخالفت نسبت به روش تحت اموزش خود کردند.

بحث و نتیجه­ گیری
مطالعه حاضر با هدف مقایسه تدریس مبحث فوریت ­های مامایی به دو شیوه سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم بر روی نگرش و دانش دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته ترم سه مامایی مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات دانش ناشی از تدریس به روش سخنرانی و TBL اختلاف معنی­داری وجود دارد. همچنین نتایج بیانگر نگرش مثبت دانشجویان پس از تدریس درس فوریت­های مامایی به روش TBL بود. عوامل مختلفی در این یافته­ ها تاثیر گذارند که می ­توان به تاثیر آمادگی و مطالعه قبلی پیش از تدریس، آزمون­ های مکرر برگزار شده در طی جلسات، تاثیر تعامل گروهی، بحث و بازخورد اساتید و همچنین برخورد دانشجو با کیس بیماری را در فرآیند یادگیری مبتنی بر تیم اشاره نمود (10).
اگر چه مطالعه­ ایی بدین­ صورت که مباحث مشترک دروس تخصصی مامایی در دو گروه به روش سخنرانی کلاسیک و روش یادگیری مبتنی بر تیم آموزش داده شود یافت نشد. جعفری (13) نتایج نشان داد که افرادی که علاقه بیش­تری به یادگیری دروس ترم­ های بعد با روش یادگیری مبتنی بر تیم داشتند، نمره یادگیری مبتنی بر تیم گروهی بالاتری بدست آوردند و میزان یادگیری دانشجویان، ارزیابی فردی و سپس ارزیابی گروهی در روش یادگیری مبتنی بر تیم نسبت به سخنرانی، رشد چشمگیری داشت. طیبه رستگار و همکاران (15) مطالعه­ای روی 36 دانشجوی کارشناسی فیزیوتراپی به شیوه تدریس سخنرانی و 21 دانشجوی کارشناسی کار درمانی به روش TBL در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 91-90 انجام دادند. ارزیابی دانشجویان با دو شیوه در دو گروه تدریس با روش سخنرانی وTBL ، با استفاده از امتحان چهار گزینه­ای انجام و میانگین نمرات آزمون­ها در دو شیوه تدریس، با آزمون­های آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه مقایسه گردید.یافته ­های پژوهش: پس از انجام ارزشیابی، نمرات دانشجویان طی تدریس TBL در هر دو ارزیابی فردی و گروهی، رشد را نشان داد. بین میانگین نمره دانشجویان در گروه سخنرانی و میانگین ارزیابی گروهی TBL، تفاوت معنی­داری وجود داشت، اما اختلاف معنی­داری در علاقه دانشجویان به هر یک از دو روش  مشاهده نشد.
صالحه صبوری شهربابک و محمود رضا دهقانی (16)مطالعه ای روی 30 دانشجوی رشته داروسازی که به­ صورت تصادفی در دو گروه 16 و 14 نفره تقسیم­ بندی شدند انجام شد. مطالب درس بیوتکنولوژی دارویی برای گروه 16 نفره به روش سخنرانی و برای گروه 14 نفره به روش TBL ارایه شد. در نهایت، هر دو گروه با استفاده از یک آزمون مشترک مورد سنجش و مقایسه قرار گرفتند. یافته­ ها نشان داد که میانگین نمرات گروهی روش سخنرانی و TBL  تقریباً مثل هم بود که از نظر آماری تفاوت معنی­داری بین نمرات گروه ­ها مشاهده نگردید. اما، نتایج به معنی­ داری بسیار نزدیک بود و در روش TBL بالاتر بود. در مطالعه فوق یکی از دلایل می­تواند مربوط به تعداد اندک نمونه­ها باشد ولی مشاهده شد که تعداد مردودی در روش TBL، 1 نفر و در روش سخنرانی، 6 نفر بود که نکته قابل توجهی است.
به­نظر می­رسد که با توجه به فعال بودن دانشجویان در روش تدریس یادگیری مبتنی بر تیم، یادگیری مطالب درسی توسط آنان بهتر صورت گرفته است. در نتیجه، آنان توانسته­ اند در آزمون ارزیابی دانش نمرات بیشتری کسب کنند این در حالی است که دانش­ آموزان شرکت­ کننده در روش سخنرانی به دلیل تکیه بر حافظه خود، گاهی مطالب را فراموش کرده ­اند، لذا احتمال یادآوری آن مطالب هنگام آزمون کم است. این نتیجه مؤید این حقیقت است که اجرای روش تیمی در مقایسه با روش سخنرانی برای افزایش میزان یادگیری و فهم دانش آموزان، تأثیر شگرفی دارد. به عبارت دیگر، در روش یادگیری مبتنی بر تیم مشارکت جدی­ تر و بالا رفتن سطح درگیری فراگیران زمینه مناسب­ تری برای درک روابط صورت می­پذیرد و این سبب خواهد شد که یادگیری پایدارتری برای آنان حاصل شود (9). بنابراین آنان با بهره­گیری بهتر از قدرت تعقل و داوری خود در زمینه موضوعات مطرح شده در کلاس  می­ توانند دریافت عمیق­ تری ازمطالب آموزشی داشته باشند. لذا به نظر می ­رسد که تمام عوامل یاد شده پیرامون تقویت میزان تأثیر این روش در مقایسه با روش سخنرانی دخالت داشته است (13).
در مطالعه حاضر علاوه بر مقایسه میزان دانش دانشجویان در دو شیوه سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم، نگرش آن­ها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین نمرات ارزیابی نگرش دانشجویان به تدریس در روش یادگیری مبتنی بر تیم به طور معناداری از روش سخنرانی بیشتر بود. Zgheib NK و همکاران (17) دریافتند که دانشجویان نگرش مثبتی نسبت به این روش پیدا نمودند و امتیاز آن­ها در ارزیابی گروهی نسبت به ارزیابی فردی، بالاتر بود. این نتایج همسو با نتایج مطالعه فوق تاییدی برای نگرش مثبت دانشجوبان رشته مامایی و یا هر رشته­ای دیگر بر مثمر ثمر بودن روش آموزش مبتنی بر تیم می­باشند. در سایر مطالعات قبلی اگرچه کاربرد مقیاس مشابهی برای تعیین نگرش در این زمینه گزارش نشده ­است، اما به شیوه ­های مختلف، به رضایت بیشتر از یادگیری مبتنی بر تیم از جنبه ­های مختلف اشاره شده است. در این زمینه Zgheib NK و همکاران (17) از نسخه نوآورانه­ ای از یادگیری مبتنی بر تیم روی تجویز داروی دانشجویان استفاده نمودند. آن­ها در این بررسی ارتقای دانش فردی، رضایت بالای دانشجویان از دوره و بهبود عملکرد آن­ها را گزارش کردند.
Hubert Wiener H و همکاران (18) دریاقتند که روش یادگیری مبتنی بر تیم برای دانشجویان، بسیار جذاب است و آن­ها را در آزمون­ های کلیدی و دشوار، موفق­تر می­ سازد. Kuhne-Eversmann و همکاران دوره­های آموزشی از طریق الکترونیکی به روش یادگیری مبتنی بر تیم برگزار کردند و گزارش نمودند که به نظر شرکت­ کنندگان، دلیل اصلی آن­ها برای شرکت در سمینارها آموزش گروهی و بحث­ های یادگیری مبتنی بر تیم بوده است و انتظارات شرکت­ کنندگان از شرکت در سمینار برآورده شده ­است (19).Zeheib  و همکاران دریافتند که یادگیری در این روش بسیار تعاملی­ تر، موثرتر و انرژی بخش ­تر از آموزش­ های مرسوم به شکل سخنرانی است و عملکرد ایشان نیز موید همین امر بود (20). دانشجویانی که غالباً به شیوه مطالعه انفرادی علاقه ­مند هستند، هم از روش یادگیری مبتنی بر تیم رضایت بالایی ابراز می ­کنند، به این دلیل که برای درک و یادگیری بهتر مطالب درسی، به مشارکت فعال در تمرینات گروهی، نیازمند است (1). در مطالعه Zingone MM و همکاران، اعضای هیات علمی درگیر در این تحقیق اذعان داشتند که در ترم آینده، در تدریس درس دیگری نیز از روش یادگیری مبتنی بر تیم استفاده خواهند کرد و این روش را برای یادگیری فعال در گروه­ های کوچک، بسیار موثر و کارآمد بیان نمودند (21).
مطالعه حاضر، میزان نارضایتی بالاتری از دانشجویان از تدریس به روش سخنرانی را نسبت به روش یادگیری مبتنی بر تیم (13درصد) را نشان داد. دانشجویانی که با استفاده از روش یادگیری مبتنی بر تیم آموزش دیدند، با تجربه کردن روش بحث گروهی که شیوه جدیدی در تدریس آنان بوده است، نگرش آن­ها تغییر کرده است که این نکته مهم بیانگر مقبولیت بیشتر شیوه ­های فعال آموزشی نسبت به شیوه ­های رایج سنتی و غیرفعال در میان دانشجویان است. در واقع در روش یادگیری مبتنی بر تیم دانشجویان می­ توانند با بیان ایده ­ها و دیدگاه­ های خود ابراز وجود کنند و با مشارکت در بحث­ های گروهی از نگرش و ایده­ های دیگران نیز آگاهی یابند و در مجموع با تجربه یک فضای همراه با هیجان و آزادی بیان در ابراز اندیشه ­های خود، انگیزه و اشتیاق بیشتری برای یادگیری پیدا کنند که این امر منجر به افزایش رضایت چشمگیر آن­ها از شیـوه تـدریس یـادگیری مبتنی بر تیـم شده بود.
قدردانی
بدین­وسیله از دانشجویان و کارکنان اداره آموزش دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که در اجرای این طرح همکاری نمودند، تشکر و قدردانی به عمل می ­آید.
فهرست منابع
1. Hassanzadeh G, Abolhasani F, Mirzazadeh A, Alizadeh M. [Team-Based Learning A New Strategy in Integrated Medical Curriculum: The experience of School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences]. Iranian Journal of Medical Education 2013; 13 (7): 601-610. [persian]
2. Jafari E, Fathi Vajargah K, Arefi M, RezaeizadehM [.Identification of strengths, defects, opportunities and threats in MOOC-based curricula in Iran's higher education system]. Technology of Education 2018; 13(2): 269-281. [persian]
3. Vaezi A, Azizian F, Kopayehzadeh J.[Survey compare team based learning and lecture teaching method, on learning-teaching process nursing student's, in Surgical and Internal Diseases course]. jmed 2015; 10 (3): 246-254. [persian]
4. Hadges B, Videto D. Assessment & planning health programs..1st ed. Sudbury, MA : Jones and Bartlett Publishers; 2005.
5. Wood DF. Teaching and learning in a large group. Diabet Med 2003; 20 (Suppl 3): 2-4. [DOI:10.1034/j.1600-6143.2003.000987_2x]
6. Momeni H, Salehi A, Sadeghi H. Comparing the Effect of Problem Based Learning and Concept Mapping on Critical Thinking Disposition of Nursing Student. Education Strategies in Medical Sciences 2017;10(4):234-44.
7. Copeland HL, Longworth DL, Hewson MG, Stoller JK. Successful lecturing: a prospective study to validate attributes of the effective medical lecture. J Gen Intern Med 2000; 15(6): 366-71. [DOI:10.1046/j.1525-1497.2000.06439.x]
8. Sand-Jecklin K. The impact of active/cooperative instruction on beginning nursing student learning strategy preference. Nurse Education Today 2007 ;27(5):474-80. [DOI:10.1016/j.nedt.2006.08.006]
9. Johnson DW, Johnson Roger T, Stanne MB. Cooperative Learning Methods: a Meta-Analysis. [cited 2006 Aug 12]. Available from: http:// www.co-operation.org/ pages/ cl-methods. html.
10. Safari M, Yazdan panah B, Ghafarian H, Yazdan panah SH. Comparing the effect of lecture and group discussion on student learning and satisfaction Iranian Journal of Medical Education 2006; 6(1): 59-64. [Persian]
11. Michaelsen LK, Sweet M. Team-Based Learning. National Education Association. [cited 2008 Agu 23]. Available from: http:// www.nea.org/ home/ 34362. htm [: 23- August-2016]
12. Lee M. Creating knowledge through partnerships in global education using small group strategies with large groups .J of Nurse Education 2001; 40 (5): 222-4.
13. Jafari Z, Miri K, Malekzade J, Davoudi N, Mazloum S, Omid A, et al.[Comparison of Rehabilitation Students' Learning in Neurology through Lecture with Team-Based Learning (TBL)]. Iranian Journal of Medical Education 2013; 13 (6): 448-456. [Persian]
14. Vasan NS, DeFouw D. Team learning in a medical gross anatomy course. Med Educ 2005; 39 (5): 524. [DOI:10.1111/j.1365-2929.2005.02146.x]
15. Rastegar T, Hoshyari Manesh S, Salari H.[Effect of Team based learning on rehabilitation students anatomy learning]. sjimu 2016; 23 (6) :163-168. [Persian]
16. Sabouri Shahrbabak S, Dehghani M. Comparison of Team-Based Learning and Lecturing Methods in Pharmacological Biotechnology for Pharmacology Students, sdmej2017; 14(2): e64093. [DOI:10.5812/sdme.64093]
17. Zgheib NK, Simaan JA, Sabra R. Using team-based learning to teach clinical pharmacology in medical school: student satisfaction and improved performance. J Clin Pharm 2011; 51(7): 1101-11. [DOI:10.1177/0091270010375428]
18. Hubert Wiener H, Plass RM. Herbert HW, Richard Marz P. Team-based Learning in Intensive Course Format for First-year Medical Students. Croat Med J 2009; 50 (1): 69-76. [DOI:10.3325/cmj.2009.50.69]
19. Kuhne-Eversmann L, Eversmann T, Fischer MR. Team- and case-based learning to activate participants and enhance knowledge: an evaluation of seminars in Germany. J Contin Educ Health Prof 2008; 28 (3): 165-71. [DOI:10.1002/chp.175]
20. Zeheib NK, Simaan JA, Sabra R. Using team-based learning to teach pharmacology to second year medical students improves student performance. Med Teacher. Transforming a clinical clerkship with team learning. Teach Learn Med 2004, 16 (3): 270-5.
21. Zingone MM, Franks AS, GuirguisAB, GeorgeCM, Howard-Thompson A, Heidel RE. Comparing Team-Based and Mixed Active-Learning Methods in an Ambulatory Care Elective Course. Am J Pharmaceutical Edu 2010; 74 (9): 1-7. [DOI:10.5688/aj7409160]
ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mollashaei Share S, Baradaran H, Boryri T, Teimouri A, Mollashaei Share S, Mollashaei Share A. The effect of Team Based Learning and Classical Lecture on the Knowledge and Attitudes of Midwifery Students in the Course of Midwifery Emergency. RME 2019; 11 (3) :22-29
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-807-fa.html

شارع ملاشاهی صدیقه، برادران عطار مقدم حمیدرضا، بریری طاهره، تیموری علیرضا، شارع ملاشاهی شادی، شارع ملاشاهی علیرضا. تاثیر دو روش تدریس یادگیری مبتنی بر تیم(TBL) و سخنرانی کلاسیک بر دانش و نگرش دانشجویان مامایی در درس فوریت های مامایی. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1398; 11 (3) :22-29

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-807-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 3 - ( 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهش در آموزش علوم پزشکی Research in Medical Education