[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه های کشور

..
:: دوره 9، شماره 2 - ( 1396 ) ::
جلد 9 شماره 2 صفحات 57-65 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی مؤلفه های خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
عبدالرحیم کاظمی وردنجانی، سعید حیدری سورشجانی*، فاطمه دریس
معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی ، شهرکرد، ایران ، heidari_1983@yahoo.com
واژه‌های کلیدی: خودکارآمدی، دانشجو، پزشکی، پژوهش، دانشگاه
متن کامل [PDF 145 kb]   (1705 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (5278 مشاهده)
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت پژوهش
متن کامل:   (2464 مشاهده)
مقدمه:
یکی از مؤلفه­ های پیشرفت و توسعه هر کشور، توان و ظرفیت علمی بالفعل آن است. ارتقای این ظرفیت در گرو تولیدات علمی است که پژوهش­ های علمی و سرمایه­گذاری به تحقق این مسئله مهم منجر خواهد شد و می­توان گفت که پژوهش در ارتقای کیفیت زندگی و توسعه سطح رفاه جامعه نقش بسزایی دارد (1،2). پژوهش در زمینه پزشکی منافع زیادی را به دنبال داشـته و منجر به نجـات زندگـی و یا ارتـقاء کیـفیت زندگی می ­شود (3). دانشگاه­ها و مؤسسات پژوهشی، از سه رکن مدیریت تحقیقات، محقق و ابزار تحقیق برخوردارند به همین دلیل نهادهای اصلی در تحقیق و توسعه کشورها هستند (4). بسیاری از دانشجویان تحصیلات تکمیلی مجاب به فراگیری روش تحقیق و انجام آن هستند و تردید و اضطراب از جمله عوامل درون فردی هستند که توانایی دانشجویان برای انجام دادن کار پژوهشی را به چالش فرا می­خواند (5). بررسی­ها نشان داده است که برخی عوامل فردی و شناختی اجتماعی هم­چون خودکارآمدی  (Self-Efficacy) می­توانند در پیگیری و انجام فعالیت­های پژوهشی نقش مهمی را ایفا کنند (6). خودکارآمدی، درجه­ای از احساس تسلط فرد در مورد توانایی­اش برای انجام فعالیت ­های خاص می­باشد. تاکید تئوری خودکارآمدی باندورا (Bandura) بر نقش اعتماد و اطمینان و عزت نفس فرد نسبت به توانایی­ هایش در انجام رفتار خواسته شده از وی می­ باشد (7).
خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان میزان اعتماد آن­ها به توانایی­شان در انجام دادن فعالیت­های مختلف پژوهشی، از پژوهش کتابخانه­ ای گرفته تا طراحی و تکمیل پروژه­های علمی را نشان می­دهد و موجب پیگیری حرفه­های پژوهشی می­شود. لازم به ذکر است که خودکارآمدی پژوهشی عامل مهمی برای موفقیت پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی و پیگیری اجرای تحقیق است (8،9). یافته­ های حاصل از مطالعات خودکارآمدی حاکی از آن است که رابطه مثبتی بین خودکارآمدی و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی، در سطوح بالای تحصیلی و بلاخص دانشگاه وجود دارد (10). نتایج مطالعه  Gelso نشان داد که خودکارآمدی پژوهشی متغیری مهم در آموزش روش تحقیق به دانشجویان به­شمار می­رود (11). بررسی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز مشخص کرد خودکارآمدی پژوهشی و همه مؤلفه­ های آن به غیر از خودکارآمدی آماری با عملکرد پژوهشی دانشجویان رابطه مثبت و معنی­داری دارد و نتایج ضریب رگرسیون ساده نشان داد که کل مقیاس خودکارآمدی پژوهشی قادر به پیش بینی عملکرد پژوهشی دانشجویان است (12). مطالعه رضائیان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان نشان داد که کاروزان رشته پزشکی خودکارآمدی پژوهشی را نسبتاً ضعیف ارزیابی کردند (13).
بررسی خودکارآمدی پژوهشی در دو ساختار نظری و عملی نشان داد از نظر تئوریک خودکارآمدی پژوهشی به شدت معیاری پیش ­بینی کننده، برای تولیدات علمی پژوهشی است. بالا بودن سطح خودکارآمدی پژوهشی، به طور معنی­داری با دستاوردهای علمی با کیفیت؛ و از طرفی پایین بودن سطح خودکارآمدی، با دستاوردهای علمی ضعیف در ارتباط است. از منظر عملی، خرده مقیاس­های خودکارآمدی پژوهشی، می­تواند ابزار مفیدی برای ارتقاء مباحث ارائه شده، توسط اساتید دانشگاه باشد (14). نتایج مطالعه Bieschke نشان داد که میزان تجربیات پژوهشی، منابع پژوهشی، محققان، ادراکات از محیط­های آموزشی تحقیقی، ارتباط معنی­داری با عقاید خودکارآمدی پژوهشی دارد (15). دانشجویان به عنوان محور علمی جامعه نقش مهمی را در ایجاد و توسعه دانش بر عهده دارند، مسئولین امر می­بایست تمامی توان خود را جهت شناخت، رفع مشکلات و ایجاد انگیزه جهت سوق دانشجویان به سمت فعالیت­های پژوهشی به­کار گیرند. بدیهی است شناسایی و رفع مشکلات مربوط به خودکارآمدی پژوهشی باعث ارتقاء کیفی خدمات و رشد تکنولوژی و بهره ­وری اقتصادی و تولید ثروت در سیستم بهداشت و درمان شود.
اگرچه در این زمینه مطالعاتی در گذشته انجام شده است ولی امکانات، سطح آموزش، اساتید و محیط آموزشی پژوهشی در دانشگاه­ های مختلف متفاوت است و به­ دنبال آن وضعیت خودکارآمدی دانشجویان در دانشگاه­ ها متفاوت است لذا از آنجا که مولفه­ های خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد تاکنون بررسی نشده بود لذا این مطالعه طراحی گردید تا نتایج این ارزیابی بتواند به توسعه و تدوین بهتر خط مشی­ها و سیاست­ گذاری در بخش پژوهش و آموزش این دانشگاه و حتی ارتقاء کیفی خدمات پژوهشی در تحقیقات دانشجویی کمک کند و با شناسایی چالش­ ها و نقاط ضعف دانشجویان در اجرای طرح های تحقیقاتی، می­توان مداخلات لازم در جهت رفع موانع موجود به اجرا گذاشت.
روش ­ها  
مطالعه حاضر به­صورت توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی (Cross-sectional) است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد (147 نفر) در نیمسال اول سال تحصیلی 95-1394 بودند که به­صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. معیار ورود دانشجویان کارشناسی ارشد شاغل به تحصیل و معیار خروج از مطالعه عدم تمایل به شرکت در مطالعه یا به­علت نقص در تکمیل پرسشنامه ­ها بود. از 147 نفر دانشجو، 112 نفر در مطالعه شرکت نمودند. پس از اخذ مجوز کار از معاونت تحقیقات و فناوری با مراجعه به معاونت آموزشی دانشگاه، لیست دانشجویان کارشناسی ارشد، سال و برنامه کلاسی آنان مشخص شد و سپس با هماهنگی، پرسشنامه­ها توسط کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد در تمام رشته­ها که تمایل به شرکت در مطالعه داشتند با اخذ رضایت آگاهانه، تکمیل گردید. اطلاعات پس از جمع آوری از طریق آزمون کولموگروف - اسمیرنوف نرمال بودن آن تائید و جهت تحلیل داده­ها از شاخص­های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی، درصد) و آزمون­های آماری t مستقل، آ همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک­طرفه استفاده گردید. سطح معنی­داری 05/0 درنظر گرفته شد.
ابزار گردآوری داده­ها در این پژوهش، پرسشنامۀ دو قسمتی بود که به ­طور­کلی حاوی 60 سؤال بسته بود. قسمت اول: اطلاعات دموگرافیک (سن، جنس، و رشته تحصیلی، اجرای طرح تحقیقاتی و گذراندن واحد درس روش تحقیق) و قسمت دوم: مقیاس خودکارآمدی پژوهشی مشتمل بر 55 سؤال بود که دارای طیف لیکرتی از بسیار کم، کم، متوسط، زیاد و بسیار زیاد که به ترتیب با نمرات 1 تا 5 نمره­گذاری شد. صالحی و همکاران با هدف بررسی و اعتباریابی مقیاس خودکارآمدی پژوهشی در دانشگاه علوم پزشکی و فردوسی مشهد، از مؤلفه ­ها و مبانی خودکارآمدی پژوهشی و با مد نظر قرار دادن معیارهای روانشناختی استفاده کردند. آن­ها تلفیقی ماهرانه از شاخص خودکارآمدی Phillips & Russell، ابزار خودکارآمدی پژوهشی Bieschke، شاخص نگرش های پژوهشی O'Brien، و خصوصاً شاخص خودکارآمدی Forester در این ابزار ارائه دادند (16).
 این ابزار شامل خرده مقیاس­های خودکارآمدی آماری و تحلیلی (13 سؤال: 29، 30، 31، 32، 33، 34، 35، 36، 42، 43، 44، 45، 46)، خودکارآمدی در مفهوم­پردازی (12سؤال: 1، 2، 3، 4، 5، 6، 9، 10، 11، 17، 18، 19)، خودکارآمدی در روش و اجرا (11سؤال: 7، 8، 20، 21، 22، 23، 24، 25، 26، 27، 28)، خودکارآمدی در پژوهش کیفی (5 سؤال: 37، 38، 39، 40، 41)، خودکارآمدی گزارش نویسی (6 سؤال: 47، 48، 49، 50، 51، 52)، خودکارآمدی مهارت ها (5 سؤال: 12، 13، 14، 15، 16) و اخلاق (3 سؤال: 53، 54، 55) است. در این پرسشنامه کم­ترین نمره سؤالات 55 و بیشترین 275 است. به­طور­کلی، در روش­کار پرسشنامه طیف نمرات: پایین55-33/128، متوسط  33/128-66/201 و بالا:66/201-275 در نظر گرفته می­شود. اعتباریابی و رواسازی این مقیاس در ایران برای سنجش خودکارآمدی پژوهشی در مطالعه صالحی و همکاران انجام شد که ابزار از روایی مناسبی برخوردار و پایایی آن توسط ضریب آلفای 97/0 به دست آمد (16).
یافته­ ها
از 112 نفر افراد شرکت ­کننده در مطالعه، 53 نفر (7/47 درصد)  مرد و 59 نفر (3/52 درصد) زن بودند. سن افراد بین 25 تا 42 سال با میانگین و انحراف معیار 49/3±48/29 بود. نمونه­گیری از تمامی رشته­های تحصیلی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد به عمل آمد به طوری که از رشته های کارشناسی ارشد ژنتیک 13 نفر (6/12 درصد)، انگل شناسی 14 نفر (6/13 درصد)، بهداشت محیط 18 نفر (5/17 درصد)، زیست فناوری پزشکی 6 نفر (8/5 درصد)، میکروبیولوژی 13 نفر (6/12 درصد)، پرستاری داخلی جراحی 4 نفر (9/3 درصد)، پرستاری مراقبت­ های ویژه 8 نفر (8/7 درصد)، ایمنی­ شناسی 11 نفر (7/10 درصد)، آمار زیستی 8 نفر (8/7 درصد) و بیوشیمی 8 نفر (8/7 درصد) وارد مطالعه شدند. لازم به ذکر است که 9 نفر نیز رشته تحصیلی خود را گزارش نکردند. آزمون آنالیز واریانس نشان داد که بین رشته تحصیلی دانشجویان فقط با خرده مقیاس خودکارآمدی اخلاق ارتباط معنی­داری وجود دارد (02/0=P). همچنین دانشکده بهداشت بالاترین نمره اخلاق را نسبت به سایر دانشکده­ ها کسب نمود (33/30±24/160).58 نفر (8/51 درصد) از دانشجویان در کارگاه روش تحقیق شرکت و یا چنین درسی را گذارنده بودند. 84 نفر (75 درصد) از شرکت­ کنندگان هیچ­گونه طرح پژوهشی به­عنوان مجری یا همکار طرح  نبوده­اند. میانگین کل خودکارآمدی پژوهشی 06/29±93/155 به دست آمد.  
در بین حیطه­ های خودکارآمدی پژوهشی، با توجه به تعداد متفاوت سوالات در هر خرده مقیاس، نمره­ی هر خرده مقیاس بر تعداد سوالات تقسیم شد که بر اساس طیف لیکرتی 5 امتیازی، نمره خودکارآمدی مهارت ها (15/3) بیشترین نمره و بعد از آن خودکارآمدی اخلاق (14/3)، خودکارآمدی مفهوم پردازی (07/3)، خودکارآمدی روش و اجرا (93/3)، خودکارآمدی آماری و تحلیلی (48/2)، خودکارآمدی گزارش نویسی (78/2) و کمترین نمره را خودکارآمدی پژوهش کیفی (50/2) به دست آمد. همچنین نمره کل خودکارآمدی پژوهشی در طیف متوسط قرار گرفت (جدول 1).

نتایج نشان داد که مجری طرح بودن یا مشارکت در یک طرح تحقیقاتی به عنوان همکار (از حیث تعداد)، تنها متغیری است که با خودکارآمدی ارتباط معنی­دار داشت (53/0, r=01/0>P). متغیر سن با خرده مقیاس خودکارآمدی مفهوم ­پردازی (20/0, r=05/0>P)، خودکارآمدی مهارت ها (19/0, r=05/0>P) و خودکارآمدی اخلاق  (22/0, r=05/0>P) همبستگی معکوس وجود دارد. در مجموع بین متغیر سن با خودکارآمدی معنی ­دار نبود. همچنین بین خودکارآمدی پژوهشی و خرده مقیاس­ های آن با سابقه قبلی اجرای طرح پژوهشی همبستگی مستقیم وجود داشت (01/0>P). بین متغیر گذراندن دوره روش تحقیق با خرده مقیاس خودکارآمدی مفهوم ­پردازی  (23/0, r=05/0>P) و خودکارآمدی مهارت­ ها  (24/0, r=01/0>P) همبستگی مستقیم مشاهده شد (جدول 2).

آزمون t مستقل نشان داد که از بین نمره­های کسب شده تنها خرده مقیاس خودکارآمدی پژوهش کیفی در دو جنس اختلاف معنی­ داری را نشان داد به گونه­ ای که خودکارآمدی پژوهش کیفی به طور معنی­داری دانشجویان دختر بیشتر از پسران بود (02/0>p). میانگین و انحراف معیار حیطه­ های خودکارآمدی بر حسب جنس در جدول شماره سه آمده است.

بحث و نتیجه­ گیری

مطالعه حاضر که با هدف بررسی وضعیت خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام گرفت نشان داد که دانشجویان این دانشگاه در تمام مولفه­های خودکارآمدی در طیف متوسط قرار دارند. از آنجایی که پژوهش در بین دانشجویان بیشتر منحصر به  پایان­ نامه و به عنوان یک واحد درسی اجباری در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی مطرح است، نباید انتظار داشت شکوفایی علمی و پژوهشی چندانی حاصل شود. این مطالعه به بررسی مؤلفه ­های خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان پرداخت تا بتوان نقاط ضعف در اجرای تحقیقات از جانب دانشجویان را شناسایی و بدین وسیله نواقص موجود شناخته و مورد مداخله سیاست­ گزاران قرار گیرد.
حیطه های مختلف خودکارآمدی در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند خودکارآمدی پژوهشی و نقاط ضعفی که در حیطه­ های آن مشاهده شد، می ­تواند کانون توجه مسئولین معاونت آموزشی و تحقیقات و فناوری قرار گیرد تا با برگزاری دوره های آموزشی و انجام مداخلات در خور و مناسب، نسبت به ارتقاء توانمندی پژوهشی دانشجویان اقدام نمایند. نظر به رنج اعداد استاندارد در طیف متوسط؛ نمرات دانشجویان در خودکارآمدی پژوهش کیفی و خودکارآمدی آماری و تحلیلی به سطح پایین نزدیک­تر بوده و توجه بیشتری در این زمینه­ ها احساس می­شود.
نتایج مطالعه سلیمان ­زاده در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نشان داد که بر اساس مقیاس خودکارآمدی پژوهشی؛ نمره اکثر ابعاد خودکارآمدی پژوهشی پایین­تر از حد متوسط بود. به ­طوری­که بعد اخلاق بیشترین میانگین و بعد پژوهش کیفی کمترین میانگین را بین ابعاد خودکارآمدی پژوهشی به خود اختصاص داده بودند (17). اگرچه در مطالعه مذکور خودکارآمدی پژوهشی برعکس مطالعه حاضر از طیف متوسط پایین­تر بود ولی علت این تفاوت را می­توان به این نکته نسبت داد که در مطالعه اصفهان اغلب دانشجویان در مقطع کارشناسی بوده اند. نتایج مطالعه رضایی که به بررسی ارتباط خودکارآمدی پژوهشی، اضطراب پژوهشی و نگرش نسبت به پژوهش پرداخته بود، نشان داد که جامعه مورد پژوهش سطح متوسطی از اضطراب پژوهشی، سطح بالایی از خودکارآمدی پژوهشی و نگرش مثبتی نسبت به تحقیق داشته ­اند. با افزایش رتبه تحصیلی، میزان خودکارآمدی پژوهشی افزایش پیدا کرد. ارتباط منفی بین خودکارآمدی پژوهشی و اضطراب پژوهشی در دانشجویان وجود داشت (18). البته در مطالعه مذکور دانشجویان مقطع دکترای تخصصی نیز حضور داشتند که شاید علت تفاوت نتایج با مطالعه حاضر این موضوع باشد.
در پژوهشی دیگر که با هدف تعیین خودکارآمدی پژوهشی 120 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و علوم تربیتی انجام شد، نتایج نشان داد خودکارآمدی مهارت های پژوهش عملی، مهارت­های نوشتن، مهارت­های طراحی پژوهش در دانشجویان ارشد بالا و در قسمت مهارت­های رایانه­ای ضعیف بود (19). همچنین مطالعه رضائیان خودکارآمدی پژوهشی در بین کارورزان را نسبتاً ضعیف ارزیابی کرد و رابطه معنی­دار آماری میان خودکارآمدی پژوهشی و جنسیت وجود داشت (13). همچنین رشته و مقطع تحصیلی در مطالعات مختلف یکسان نبوده و به دلیل ماهیت دروس تحصیلی بعضاً نتایج قابل تعمیم نمی­باشد. در مطالعه گاراوند وضعیت خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان در حد مطلوبی نبود، اما نتایج حاکی از آن بود که محیط آموزشی- پژوهشی و عوامل اجتماعی مطلوب، می­توانند باعث ارتقاء خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان گردند (20).
در تحقیقی در بین دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه علوم پزشکی مشهد از لحاظ کلیه خرده مقیاس­های خودکارآمدی پژوهشی تفاوت معنی­داری وجود داشت و میزان خودکارآمدی در همه خرده مقیاس­ ها دانشجویان فردوسی مشهد بیشتر از دانشجویان علوم پزشکی این شهر بود (21). همچنین یافته­های مطالعه حیدری گرجی و همکاران در دانشگاه علوم پزشکی مازندران نشان داد که دانشجویان مقطع کارشناسی این دانشگاه نمرات بالایی در خودکارآمدی پژوهشی نشان ندادند و یک ارتباط معنی­داری بین خودکارآمدی پژوهشی و انگیزه ­های آموزشی مشاهده شد (22). در مطالعه مردانی و همکاران خودکارآمدی آماری و تحلیلی، خودکارآمدی در پژوهش کیفی و خودکارآمدی گزارش­ نویسی در بین دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری پایین گزارش گردید (23). به هر حال باید این نکته را در نظر گرفت که سطح دانشگاه ها از لحاظ آموزش و امکانات با هم متفاوت بوده و لذا بررسی خودکارآمدی پژوهشی در آنها نتایج متفاوتی حاصل شده است.
در مطالعه حاضر مشارکت در اجرای تعداد طرح تحقیقاتی (به عنوان مجری یا همکار) تنها متغیری بود که با خودکارآمدی ارتباط معنی­دار داشت. هم ­راستا با این یافته، تحقیق Vaccaro نشان داد که ارتباط مثبت معنی­ داری بین خودکارآمدی پژوهشی و تعداد مقالات چاپ شده توسط دانشجویان وجود دارد (24).
نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن بود که گذراندن دوره/ درس روش تحقیق با خرده مقیاس­های خودکارآمدی مهارت­ ها و خودکارآمدی مفهوم ­پردازی ارتباط معنی­دار دارد. پژوهش Davis و همکاران نیز نشان داد که ایجاد کارگاه ­های آموزشی روش تحقیق در دانشجویان می­تواند در آینده مهارت­های پژوهشی آنان را توسعه دهد (25). که با نتایج مطالعه حاضر همخوانی دارد.
در بررسی که در سال 2006 صورت گرفت، نتایج نشان داد که ارتباط معنی­داری بین جنس گروه تحت مطالعه بر حسب خودکارآمدی پژوهشی، تولیدات علمی و میزان علاقه به تحقیق وجود ندارد (26). در مطالعه حاضر نیز اغلب مولفه­ های خودکارآمدی پژوهشی در دو جنس یکسان بود. به دلیل این که افراد دارای خودکارآمدی بالا بر روی امور کنترل بیشتری دارند، عدم اطمینان کمتری را تجربه می کنند. از آنجایی که افراد از رویدادهایی که بر آن­ها کنترل ندارند، می­ ترسند، در نتیجه از آن­ها نامطمئن هستند. اما افرادی که دارای خودکارآمدی سطح بالایی هستند، کمتر می ترسند و بهتر عمل می­کنند (27).
از مطالعه حاضر می­توان نتیجه گرفت که وضعیت خودکارآمدی پژوهشی و مولفه­ های آن در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در طیف متوسط قرار دارد و با مشارکت دادن دانشجویان جهت اجرا یا همکاری در طرح­ های تحقیقاتی به ارتقاء مولفه ­های خودکارآمدی دانشجویان دست یافت. لذا جهت ارتقاء در زمینه خودکارآمد شدن دانشجویان پیشنهاد می­ گردد دانشگاه ­ها زیر ساخت­ های اولیه جهت ارتقای پژوهش دانشجوئی را فراهم نمایند تا بتواند با گسترش امکانات و ارتقای خدمات آموزشی لازم در حوزه پژوهش دانشجوئی، دانشجویانی در طیف خودکارآمدی بالا تربیت کند. از آنجا­یی­که دانشگاه­ های مادر از لحاظ کمی، کیفی و همچنین تسهیلات و زیرساخت­های لازم جهت اجرای پژوهش در وضعیت مناسب­ تری قرار دارند، لذا نتایج این تحقیق را می­توان به جامعه دانشجویان دانشگاه­ های همتراز نیز تعمیم داد. همچنین توصیه می­شود در مطالعات آتی به جنبه­ های مفصل­تری از خودکارآمدی پژوهشی پرداخته و در قالب پژوهش­ های کیفی طراحی و اجرا شود.
از محدودیت­ های محقق می­توان به تعداد سئوالات پرسشنامه، نداشتن وقت کافی برای پر کردن آن توسط شرکت­ کنندگان و زمان توزیع اشاره نمود.
قدردانی
این مطالعه حاصل طرح تحقیقاتی مصوب معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با کد 2154 است. بدین وسیله از حمایت مالی این معاونت و همچنین از دانشجویان این دانشگاه که ما را در انجام این پروژه یاری رساندند تقدیر می­ گردد.


 


 
فهرست منابع
1. Sedighi J, Majdzadeh R, Nejat S, Fotouhi A, Shaheedzadeh A, Gholami J, et al. [Model "knowledge translation" for exploitation of research results]. Journal of Payesh 2008; 7 (1): 35-47. [Persian]
2. Tasviri-Ghamsari F, Jahannema MR. [Survey on scientific production of researchers in engineering research center during 1990-2004]. Library and Information Science 2007; 10 (2): 107-24. [Persian]
3. Buxton M, Hanney S, Morris S, Sundmacher L, Mestre-Ferrandiz J, Garau M, et al. Medical Research: What's it worth? Estimating the economic benefits from medical research in the UK. Health Economics Research Group (HERG). 2008.
4. Ahmadi Dastjerdi D, Anvari M. [Development of the National Research University, Higher Education Encyclopedia] . 1st ed Tehran: Persian Encyclopedia Foundation; 2003. [Persian]
5. Baltes B, Hoffman-Kipp P, Lynn L, Weltzer-Ward L. Students' research self-efficacy during online doctoral research courses. Contemporary Issues in Education Research (CIER) 2010; 3 (3): 51-8. [DOI:10.19030/cier.v3i3.187]
6. Bard CC, Bieschke KJ, Herbert JT, Eberz AB. Predicting research interest among rehabilitation counseling students and faculty. Rehabilitation Counseling Bulletin 2000;44(1):48-55. [DOI:10.1177/003435520004400107]
7. Bandura A, Adams NE. Analysis of self-efficacy theory of behavioral change. Cognitive therapy and research 1977;1 (4): 287-310. [DOI:10.1007/BF01663995]
8. Mullikin EA, Bakken LL, Betz NE. Assessing research self-efficacy in physician-scientists: the clinical research appraisal inventory. Journal of Career Assessment 2007;15 (3): 367-87. [DOI:10.1177/1069072707301232]
9. Baltes B, Hoffman-Kipp P, Lynn L, Weltzer-Ward L. Students' research self-efficacy during online doctoral research courses. Contemporary Issues in Education Research (CIER). 2010; 3 (3): 51-8. [DOI:10.19030/cier.v3i3.187]
10. Kareshki H, Bahmanabadi S.[Evaluation of components and research self-efficacy's structural factor among graduate students].Quarterly journal of Research and Planning in Higher Education. 2013; 19(2): 91-114. [Persian]
11. Gelso CJ, Mallinckrodt B, Judge AB. Research training environment, attitudes toward research and research self-efficacy: The revised research training environment scale. The Counseling Psychology 1996; 24 (2): 304-22.
12. Garavand H, Kareshki H, Ahanchian M. [The Relationship between Self-efficacy in Research and Research Performance; A study on Students of Medical Sciences University of Mashhad]. Iranian Journal of Medical Education 2014;14(1):41-51. [Persian]
13. Rezaeian M, Zare-Bidaki M, Bakhtar M, Hadimoghadam M. [A Survey of Research Self-Efficacy in Internship Medical Students of Rafsanjan University of Medical Sciences in 2013]. Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences 2015;14(2):111-24. [Persian]
14. Hemmings B, Kay R. Research self-efficacy, publication output, and early career development. International Journal of Educational Management 2010; 24 (7): 562-74. [DOI:10.1108/09513541011079978]
15. Bieschke KJ. Research self-efficacy beliefs and research outcome expectations: Implications for developing scientifically minded psychologists. Journal of Career Assessment 2006;14 (1): 77-91. [DOI:10.1177/1069072705281366]
16. Salehi M, kareshki H, Ahanchian M, karimi Mouneghi H. [Validation of Research Self-Efficacy Scale for Postgraduate Students of Ferdowsi University and Mashhad University of Medical Sciences]. Iranian Journal of Medical Education 2012; 12(6): 396-409. [Persian]
17. Soleimanzade Najafi N, Ashrafi-rizi H, Kazempour Z, Taheri B. [The Rate of Research Self-Efficacy among Students of Isfahan University of Medical Sciences Based On Research Self-Efficacy Scale]. Journal Health System Research 2014; 10(4):813-20. [Persian]
18. Rezaei M, Zamani-Miandashti N. "The relationship between research self efficacy, research anexiety attitude toward research: a study of agricultural graduate students. Journal of educational and instructional studies in the word 2013; 3 (4) 69-78.
19. Roshanian Ramin M, Aqazadeh M. [Research self-efficacy in the psychology and educational sciences graduate students]. Research in Curriculum Planning 2014; 2(12): 147-55. [Persian]
20. Garavand H, Kareshki H, Ahanchian M. [The role of educational - research environment and social factors on the research self-efficacy of students of Mashhad University of Medical Sciences]. The Journal of Medical Education and Development 2014; 8(4): 32-46. [Persian]
21. Garavand H, Karshki H, Ahanchian M.[Testing the structural relationships between researching self-efficacy, the social factors and researching-educational environment with researchingeducational performance students of higher education].Quarterly Journal of Research in School and Virtual Learning 2016: 4(3): 27-48. [Persian]
22. Gorji AM, Darabieniya M, Ranjbar M. Research self-efficacy in relation to educational motivation in students of Mazandaran University of Medical Sciences. Journal of Contemporary Medical Education 2015; 3 (2): 59-63. [DOI:10.5455/jcme.20150704093825]
23. Mardani L, Taghvaei Yazdi M, Niazazari K. [The representation of research experience model and its relationship with researcher spirituality and research self-efficacy of M.A. students of Islamic Azad University of Sari]. Journal of Modern Thoughts in Education 2016; 11(2): 81-102. [Persian]
24. Vaccaro N. The relationship between research self-efficacy, perceptions of the research training environment and interest in research in counselor education doctoral students: An ex-post-facto, cross-sectional correlational investigation.[dissertation].Florida: ProQuest; 2009.
25. Davis CJ, Sandifer-Stech D. Wade into the water: Preparing students for successful quantitative research. Family Relations 2006; 55 (1): 56-66. [DOI:10.1111/j.1741-3729.2006.00356.x]
26. Jones LN. The role of faculty and peer research mentoring in research productivity, self-efficacy, and satisfaction of doctoral students: [dissertation]. ProQuest; 2006.
27. Bagherpour T, Jahanian R. [The effect of three different types of mental exercises and modeling of self-efficacy on the novice female college student]s. Curriculum planning knowledge& research in educational sciences 2012; 9 (7); 84-91. [Persian]
ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kazemi-Vardanjani A, Heidari-Soureshjani S, Drees F. Study of research self-efficacy components among postgraduate students in Shahrekord University of Medical Sciences. RME 2017; 9 (2) :65-57
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-479-fa.html

کاظمی وردنجانی عبدالرحیم، حیدری سورشجانی سعید، دریس فاطمه. بررسی مؤلفه های خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1396; 9 (2) :65-57

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-479-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 2 - ( 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهش در آموزش علوم پزشکی Research in Medical Education