[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه های کشور

..
:: دوره 14، شماره 3 - ( 1401 ) ::
جلد 14 شماره 3 صفحات 9-1 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی تاثیر مشارکت در کارگاه‌های توانمندسازی بر کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای اعضای هیات علمی دانشکده پزشکی اصفهان
محمد رضا صبری ، شهرزاد شهیدی ، نیکو یمانی ، نصراله علمی محمدی ، مجید خادمیان ، اطهر امید ، مریم آویژگان*
مرکز تحقیقات آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، maryamavizhgan@gmail.com
واژه‌های کلیدی: توانمندسازی، هیات علمی، تدریس، تعهد حرفه‌ای
متن کامل [PDF 403 kb]   (473 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (1240 مشاهده)
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت آموزشی
متن کامل:   (354 مشاهده)
مقدمه
برخـورداری هیات علمی از صلاحیت‌های حرفه‌ای و الـزام بـه رعایـت مجموعه‌ای از اصــول و استانداردها، نقــش تعیین‌کننده‌ای در افزایش اثربخشی فعالیت‌های آموزشـی و تدریس دارد (1). هیات علمی به‌عنوان الگـو بـرای دانشجویان نه‌تنها به تخصص در مسائل علمی و آموزشی، بلکه به رعایت مسئولیت‌های حرفه‌ای نیازمنـد هستند (2). تعهد حرفه‌ای، تضمین‌کننده فرآیندهای یادهی-یادگیری و عامل افزایش پاسخ­گویی هیات علمی به نیازهای دانشجویان می‌باشد (3). توجه به تعهد حرفه‌ای در دوره پزشکی ضروری است و آن­چه در آموزش آن اهمیت زیادی دارد، حرفه‌ای بودن هیات علمی می‌باشد (4). باور به این موضوع در ایجاد جو حرفه‌ای و آموزش رسمی و غیررسمی مؤثر است (5). از طرف دیگر تعهد حرفه‌ای با اخلاق نیز ارتباط دارد (6). ولی متأسفانه نگرش حرفه‌ای هیات علمی از وضعیت ایدئال فاصله قابل‌توجهی دارد و کم­ترین حد آن در شاخص وظیفه‌شناسی است (7).
ارزشــیابی عملکــرد هیات علمی در آمــوزش عالــی یــک چالــش جــدی بــرای مدیریــت اســت و لازم است سازمان‌ها با روش‌های کمــی و کیفــی، عملکردهــا را به‌صورت دقیــق مورد بررسی قــرار دهند (8). مطالعات حاکی از اهمیت توانایی در تدریس، تسلط بر درس، قدرت تفهیم مطالب درسی، کیفیت تدریس، علاقه‌مندی به تدریس (9) اخلاق حرفه‌ای و اخلاق فردی (8،10) به‌عنوان معیارهای مهم ارزشیابی هیات علمی است. رعایت اصول اخلاقی در دانشگاه‌ها نه‌ تنها در رعایت استانداردهای تدریس کمک خواهد نمود، بلکه در شکل دادن به روابـط دوطرفه و مـؤثر بـین دانشـجویان و هیات علمی می‌تواند نقـش ایفـاء کند (2). در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، افراد پس از فارغ‌التحصیلی از رشته تخصصی مربوطه بر اساس معیارهای خاص، به‌عنوان هیات علمی به دانشکده‌ها معرفی می‌گردند. این افراد اگرچه ممکن است در حیطه کاری خود دارای دانش و تبحر باشند، ولی اغلب به سبب حجم بالای مطالب دوره تخصصی و نیز محدود بودن واحدهای مرتبط با اصول تدریس، از آگاهی کافی در زمینه آموزش پزشکی برخوردار نمی‌باشند. در همین راستا، وزارت بهداشت، درمان و آموزش علوم پزشکی در طی مأموریتی دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور را به برگزاری دوره‌هایی برای توانمندسازی هیات علمی موظف نموده است. توانمندسازی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر (11) است و هدف نهایی آن حضور هیات علمی خلاق و مفید، محققان موفق و پزشکان توانمند می‌باشد (12) و مشتمل بر رشد حرفه‌ای، دانش‌پژوهی، مدیریت، روش‌های آموزشی و تدریس، غنی‌سازی شغل است (13). برنامه توانمندسازی درنهایت منجر به ارائه آموزش باکیفیت و یادگیری بهتر دانشجویان می‌شود (14).
از آن­جایی‌که دانشگاه‌های علوم پزشکی، هزینه‌های زیادی را برای توانمندسازی هیات علمی صرف می‌کنند و با توجه به این­که اجرای این برنامه‌ها، زمان بسیاری را طلب می‌کند یک ارزشیابی معتبر و علمی ضروری است تا به‌طور کلی تصویری از وضعیت اثربخشی آموزشی این دوره‌ها را نشان دهد.    علی­رغم تأکید متون بر نقش و اهمیت توانمندسازی هیات علمی، تعداد بسیار کمی به بررسی تأثیر این دوره‌ها در سطح سازمانی پرداخته‌اند (15). مرور مطالعات نشان می‌دهد که ارزشیابی دوره‌های توانمندسازی اغلب با نظرسنجی و خودارزیابی به ارزشیابی میزان یادگیری، تغییر نگرش (12،15،16) و ارزشیابی میزان آموخته‌ها (17) پرداخته‌اند. افزایش تمایل به روش‌های تدریس دانشجو محور ازجمله پرسش و پاسخ، درگیر نمودن دانشجویان در کلاس درس و ارائه مثال‌های مرتبط برای درک بهتر مطالب (18) افزایش دانش در مورد اصول و استراتژی‌های آموزشی (19) افزایش رضایت شغلی و اعتماد به ‌نفس (20) ازجمله نتایج این ارزشیابی‌ها بوده است.
در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نیز، گذراندن کارگاه‌های توانمندسازی برای هیات علمی در بدو ورود و نیز ترفیع و ارتقای سایر اعضاء، در زمینه­های مختلف آموزشی، پژوهشی و فرهنگی اجباری است. اثربخش بودن کارگاه‌ها باعث، افزایش سطح تعهد حرفه‌ای و ارتقای کیفیت تدریس و در نهایت بهبود خدمات درمانی و تشخیصی بیماران می‌شود (13). علی­رغم برگزاری چندین ساله این کارگاه‌ها، بازخورد کم­تری از پیامدهای آن‌ها، انعکاس داده ‌شده است. بنابراین هدف این مطالعه، بررسی تاثیر شرکت در کارگاه‌های مذکور بر کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای هیات علمی می‌باشد.
روش
این پژوهش، یک مطالعه تحلیلی مقطعی است که در سال 1399 در دانشکده پزشکی اصفهان انجام گرفت. جامعه آماری شامل 538 نفر هیات علمی آموزشی شاغل در دانشکده پزشکی اصفهان بود. نمونه‌گیری شامل مشمولین انتخاب استاد برگزیده طبق بند 13 مصوب چهل و ششمین شورای دانشگاه مورخ 24/11/97 و آیین‌نامه جشنواره آموزشی ابلاغ‌ شده در تاریخ 5/11/98 (21) شامل 433 نفر بود. با توجه به این­که بیش از 80 درصد هیات علمی دانشکده پزشکی در غربالگری اولیه مشمول این انتخاب شدند و اطلاعات زیادی از ایشان با جزییات و دقت زیاد جمع‌آوری گردید، بنابراین معیار ورود و خروج مطالعه همان معیارهای انتخاب استاد برگزیده قرار گرفت (داده‌های ثانویه) تا ارتباط شاخص‌های انتخاب‌ شده مورد بررسی قرار گیرد. معیارهای ورود شامل هیات علمی آموزشی پیمانی، آزمایشی و رسمی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، سابقه آموزشی 5 سال و بالاتر، میانگین نمره ارزشیابی (از نظر فراگیران و مسئولین در دوره پنج ‌ساله)، 85 و بالاتر (بر مبنای 100)، میانگین نمره تعهد حرفه‌ای (نظم) پنج‌ ساله 17 و بالاتر (بر مبنای 20) و آموزشی بودن و معیارهای خروج موارد غیر از این تعریف بود. این مطالعه با کد اخلاق IR.MUI.RESEARCH.REC.1400.040 تایید گردید و برای حفظ محرمانگی اطلاعات به­صورت بدون نام و گروه آموزشی ذکر شد.
 اطلاعات مربوط به شاخص‌های انتخاب استاد برگزیده طبق آیین‌نامه شامل هشت حیطه: برنامه‌ریزی درسی (2 شاخص)، ارزشیابی (4 شاخص)، منابع آموزشی/ نوآوری در آموزش  (8 شاخص)، پژوهش در آموزش (2 شاخص)، مدیریت و رهبری (5 شاخص)، تعهد حرفه‌ای (2 شاخص)، فرایند تدریس (1 شاخص) و ارتقای فردی (1 شاخص) و در مجموع 25 شاخص از منابع مربوطه (مدیر گروه، معاونت‌های آموزشی دانشکده، EDC و EDO) استخراج و ثبت شد. لازم به ذکر است اطلاعات مربوط به نمره ارزشیابی، کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای پنج ‌ساله اخیر هیات علمی از دفتر ارزشیابی دانشگاه و اطلاعات مربوط به میزان مشارکت در کارگاه‌های توانمندسازی پنج ‌ساله اخیر از واحد توانمندسازی اخذ گردید. سایر شاخص‌ها بر اساس خود اظهاری و ارسال مستندات مرتبط توسط هیات علمی جمع‌آوری شد که به­دلیل کامل نبودن و بررسی صحت‌ و سقم آن؛ وارد مطالعه نشد. داده‌های مطالعه پس از جمع‌آوری وارد نرم‌افزار آماری SPSS.Ver.25  شده و با آزمون‌های کای اسکویر (جهت مقایسه داده‌های کیفی بین دو گروه پایه و بالینی)، آزمون t-test (جهت مقایسه داده­های کمی بین دو گروه، آزمون همبستگی پیرسون (جهت تعیین همبستگی بین متغیرهای کمی) و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (جهت مقایسه میانگین متغیرها بر­حسب رشته)، مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. داده‌های توصیفی با تعداد، درصد، میانگین و انحراف معیار ارائه شد. در کلیه آزمون­ها مقادیر 05/0>P به­عنوان سطح معنی­دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
تعداد کل هیات علمی که در مطالعه شرکت داده شدند، 433 نفر که 355 نفر (82 درصد) از گروه‌های بالینی و 78 نفر (18درصد) از گروه علوم پایه بودند و 80 درصد از کل هیات علمی دانشکده (538 نفر) را در بر می‌گرفتند. میانگین نمره کیفیت تدریس هیات علمی، 65/0±85/8 (از 10) بود که بین گروه‌های بالینی و پایه اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد (858/0=P). میانگین نمره تعهد حرفه‌ای هیات علمی، 85/0±30/19(از20) بود که بین گروه‌های بالینی و پایه اختلاف معنی‌دار وجود نداشت (599/0=P). میانگین نمره ارزشیابی هیات علمی 23/4±07/93 (از 100) بود که اختلاف معنی‌داری برای گروه‌های بالینی و علوم پایه وجود نداشت (160/0=P). میانگین امتیاز توانمندسازی (میزان مشارکت) 5/1±4/1(از 5) بود که در گروه‌های بالینی به‌طور معنی‌دار، بالاتر از علوم پایه قرار گرفت (009/0=P) (جدول 1).

برابر یافته‌های مطالعه، بین نمره کیفیت تدریس و تعهد حرفه ای، یک همبستگی مستقیم و معنی‌دار به میزان 33/0 مشاهده شد (001/0>
P) (نمودار1). به‌طوری‌که این همبستگی در گروه‌های بالینی و علوم پایه معنی‌دار بود (جدول 2). بین نمره کیفیت تدریس و ارزشیابی یک ارتباط مستقیم و معنی­دار به میزان 82/0 وجود داشت (001/0>P) (نمودار2). به‌طوری‌که این همبستگی در گروه‌های بالینی و علوم پایه معنی‌دار بود (جدول 2). در هیچ‌ یک از دو گروه، همبستگی معنی‌دار بین کیفیت تدریس و توانمندسازی مشاهده نشد. همبستگی معنی‌داری به میزان 12/0 بین نمره توانمندسازی و ارزشیابی (012/0=P) وجود داشت. این همبستگی در گروه‌های بالینی معنی‌دار ولی در گروه‌های پایه معنی‌دار نبود. بین میانگین امتیاز توانمندسازی و تعهد  حرفه ­ای یک همبستگی به میزان 038/0مشاهده شد که در هیچ ‌یک از دو گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود (428/0=P). (جدول 2).

نتایج نشان داد که در گروه‌های بالینی، بر­حسب آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه، بین میانگین نمره کیفیت تدریس (001/0>
P) و تعهد حرفه­ای (001/0>P) برحسب رشته اختلاف معنی‌دار وجود دارد ولی در مورد ارزشیابی بین  رشته­ها اختلاف معنی­دار مشاهده نشد (120/0=P). در گروه‌های علوم پایه، بین میانگین نمره کیفیت تدریس (001/0>P) و ارزشیابی (007/0=P) برحسب رشته اختلاف معنی‌دار وجود داشت ولی در مورد تعهد حرفه­ای، بین رشته­ها اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد (120/0=P).

بحث و نتیجه ­گیری
این مطالعه با هدف تعیین تاثیر کارگاه‌های توانمندسازی بر کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای هیات علمی انجام شد. یافته‌ها حاکی از سطح بالای نمرات کیفیت تدریس، تعهد حرفه‌ای و ارزشیابی اکثریت هیات علمی بود. بنابراین انتظار می‌رود وضعیت آموزش در دانشکده پزشکی مطلوب و رضایت‌بخش باشد زیرا تضمین کیفیت یاددهی-یادگیری، مستلزم نگاه جدی به‌ تمامی عوامل درگیر با این فرایند و به‌طور عمده، هیات علمی هستند. اما مطالعات حاکی از ضعف‌ها و کاستی‌هایی در آموزش پزشکی است (22،23). پس طراحی نظام ارزشیابی مناسب هیات علمی به‌منظور بهبود تدریس اهمیت ویژه‌ای دارد (24).
از آنجا که هدف اصلی ارزشیابی هیات علمی، تسهیل رشد و ارتقای شخصی و در درجه دوم عاملی برای ترفیع، ارتقاء و انتصاب به شمار می‌رود (25)، لازم است مدیران با ارزشیابی مستمر از عملکرد هیات علمی، به‌طور مطلوب رشد حرفه‌ای را هدایت نمایند. امیدی و همکاران معتقدند ایجاد یک سیستم ارزشیابی شفاف و با مشارکت خود هیات علمی، ممکن است موجب جلب رضایت و افزایش کیفیت تدریس آنان شود (24). اگرچه یافته‌های مطالعه اسلامیان و همکاران نشان می‌دهد، هیات علمی در اغلب موارد ارزش‌گذاری و کیفیت بالاتری برای عملکرد تدریس خود قائل شده و نگرش مثبت‌تری به کیفیت آموزشی خود داشته‌اند. برگزاری دوره‌های آموزشی برای ارزیابی دقیق‌تری از تدریس، پیشنهاد این مطالعه است چون وقتی هیات علمی به ضعف‌های خود واقف نیستند جهت ارتقای خود بر نمی‌آیند (26).
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین کیفیت تدریس و ارزشیابی هیات علمی یا تعهد حرفه‌ای همبستگی مستقیم و معنی­داری وجود دارد. این یافته همخوان با مطالعه امیدی و همکاران است که ویژگی‌های اخلاقی، تدریس و رعایت قوانین آموزشی را سه عامل مؤثر در ارزشیابی هیات علمی مطرح می‌کند (24). همچنین با مطالعه مشاورنیا و همکاران نیز که معتقدند چهار حیطه مهم و در اولویت ارزشیابی هیات علمی، ویژگی‌های فردی، مهارت‌های تدریس، رعایت اصول و قوانین آموزشی و مهارت‌های هیات علمی در ارزیابی دانشجو است، همسو می­باشد (27). به­دلیل اهمیت کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای در ارتقای کیفیت آموزشی، برنامه‌های مختلفی از جمله توانمندسازی برای ارتقای دانش، بینش و نگرش هیات علمی در یاددهی-یادگیری طراحی می‌شود. نتایج مطالعه حاضر حاکی از استقبال کم هیات علمی از شرکت در کارگاه‌ها است که با پژوهش صفوی و همکاران همسو است. این مطالعه، ضعف انگیزه هیات علمی را مهم­ترین عامل مطرح نموده است (28).
در مطالعه حاضر، بین امتیاز شرکت در کارگاه، تعهد حرفه‌ای، کیفیت تدریس و ارزشیابی، یک همبستگی ضعیف وجود داشت که با مطالعه اسلامی و همکاران که نشان دادند نمره آزمون اعضای هیات علمی علوم پایه و بالینی، پس از برگزاری کارگاه­های توانمند­سازی به­طور معنی­داری افزایش یافته و سبب بهبود یادگیری آنان در زمینه مهارت­های تدریس و ارزشیابی شده، ناهمسو می­باشد (29). علی‌رغم هزینه‌های مادی و انسانی زیاد جهت برگزاری این کارگاه‌ها، پژوهش­هایی که بررسی ارتباط و یا تاثیر کارگاه­های توانمندسازی بر کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای هیات علمی را بررسی کنند، محدود است و اغلب ارزشیابی‌های موجود به‌صورت نظرسنجی و خودارزیابی بود (20-15). ارزشیابی برنامه‌ها باید از رویکردهای کیفی و روش‌های ارزشیابی ترکیبی و منابع متنوع جمع‌آوری داده‌ها استفاده و تغییرات حاصله در سطح سازمان و میزان استفاده از آموخته‌ها در محیط کار ارزیابی شود (14). ارزشیابی علمی (24) و خودارزیابی صحیح (26) هیات علمی از عوامل مرتبط با توانمندسازی است (30). اما وقتی سطح نمرات که به مدرس اختصاص می‌دهند بالا باشد و همچنین نمره خودارزیابی فرد نیز بالاتر از آن باشد (26)، نمی‌توان انتظار داشت که انگیزه و نیاز به توانمندسازی ایجاد شود و این دوره‌ها تأثیر مثبت نیز داشته باشند. البته باید توجه نمود که توانمندسازی هیات علمی دارای فرآیندی پیچیده و ساختاری در هم ‌تنیده است. مجریان برنامه‌های توانمندسازی باید نسبت به ضعف‌های ذاتی برنامه‌های سنتی آگاه گردند (31). کاربردی کردن، استراتژی آموزشی- مداخله‌ای، دوره‌های انتخابی، ارائه بازخورد، تمرکز بر نیاز واقعی، آموزش مجازی (28) محتواهای گوناگون، منابع اطلاعاتی چندگانه و سطح بالا و ارزیابی نظام‌مند (31) می‌تواند برنامه‌های توانمندسازی را توسعه دهد. بیان روشن چشم‌انداز و اهداف مشترک و ارزش قائل شدن برای آن‌ها باعث می‌شود تا همه هیات علمی بر نقطه رقابت آفرین در دانشگاه تمرکز کنند. توسعه رهبری همکارانه با ایجاد احساس سرنوشت مشترک، مشارکت دادن اعضا در مدیریت و برنامه‌ریزی توسعه دانشگاه، فراهم نمودن فرصت ارتقاء برای اعضا، تقویت هوش سازمانی (32) تقویت رضایت شغلی، اعتمادبه‌نفس، خود کارآمدی و استقلال کاری (30) از عوامل مرتبط با توانمندسازی ذکر شده است.
از نقاط قوت و فرصت‌های مطالعه حاضر می‌توان شفاف نمودن و به تصویر کشیدن سطح نمرات هیات علمی در تدریس و تعهد حرفه‌ای و همچنین وضعیت استقبال از کارگاه‌ها در پنج سال اخیر و ارتباط متقابل این دو باهم ذکر نمود. انتظار می‌رود به­دنبال آن اصلاح روند ارزشیابی و توانمندسازی هیات علمی را توسط مجریان دربر داشته باشد. پیشنهاد می‌شود با توجه به یافته‌ها ابتدا هیات علمی در پایش و ارزیابی خود توانمند شوند. سپس با استفاده از روش‌های علمی، مستمر و شفاف با مشارکت خود هیات علمی، صحت و دقت ارزشیابی افزایش یابد. بر اساس نتایج ارزشیابی رضایت‌بخش و تعیین نیاز واقعی، کارگاه‌هایی با محتوای غنی و کاربردی و روش‌های متنوع و کارا برنامه‌ریزی گردد. بررسی پیامدها و اثربخشی برنامه‌های توانمندسازی در عرصه‌های مختلف آموزشی می‌تواند موضوع مطالعات آتی شود. همچنین ارتباط تنگاتنگ دو واحد ارزشیابی و توانمندی هیات علمی در مراکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی و برنامه‌ریزی با توجه به تأثیر متقابل عملکرد این دو واحد توصیه می‌گردد.
یافته‌ها مطالعه حاضر حاکی از سطح بالای نمرات کیفیت تدریس، تعهد حرفه‌ای و ارزشیابی اکثریت هیات علمی و همبستگی مستقیم و معنی­دار آن‌ها بود. از طرف دیگر نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استقبال هیات علمی از شرکت در کارگاه‌ها پایین است و با نمرات کیفیت تدریس، تعهد حرفه‌ای و ارزشیابی همبستگی ضعیفی داشت.
قدردانی
محققان از کارکنان دفتر توسعه آموزش دانشکده پزشکی، سرکار خانم فریبا عامری و جناب آقای محمدجواد زنگنه کمال تقدیر و تشکر را دارند. لازم به ذکر است این مقاله برگرفته از طرح پژوهشی با عنوان «بررسی ارتباط مشارکت در کارگاه­ های توانمندسازی و کیفیت تدریس یا نظم اساتید دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان» است. این پروژه با حمایت مالی معاونت محترم تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با کد علمی 299193 انجام ‌شده است.
 
فهرست منابع
1. Payne D, Pressley M. A transcendent code of ethics for marketing professionals. International Journal of Law and Management 2013; 55 (1): 55-73. [DOI:10.1108/17542431311303822]
2. Sultana M. Ethics in Teaching Profession. ABC Journal of Advanced Research 2014; 3 (1) 44-50. [DOI:10.18034/abcjar.v3i1.31]
3. FarajKhoda T, Latifnejhad R, Abbasi M. [Need to design a code of professional ethics of reproductive health service providers in Iran]. Quarterly Journal of Medical Ethics 2012; 6 (22): 35-53. [Persian]
4. Levine MP. Role models' influence on medical students' professional development. AMA JEthics 2015; 17 (2): 142- 6. [DOI:10.1001/virtualmentor.2015.17.2.jdsc1-1502]
5. Birden H, Glass N, Wilson I, Harrison M, Usherwood T, Nass D. Teaching professionalism in medical education: a Best Evidence Medical Education (BEME) systematic review. BEME Guide No. 25. Medical teacher 2013; 35 (7): e1252- e66. [DOI:10.3109/0142159X.2013.789132]
6. Azizi NA. [Professional ethics in higher education: Reflection on strategies to improve ethical standards in university education]. Journal of Strategy for Culture 2010; 3 (8,9): 173-201. [Persian]
7. Aghamohammadi M, Hashemi A, Karbakhsh M, Bahadori M, Asghari F. [Clinical faculty member's attitude toward Medical Professionalism: A case study of Tehran University of Medical Sciences]. Research in Medical Education 2020; 11(4):13-20. [Persian] [DOI:10.29252/rme.11.4.13]
8. Raoufi Kelachayeh S, Askarian M, Hamidifar Fatemeh, Rezazadeh Bahadoran Hamidrez. [Explaining Performance Evaluation Criteria for University Faculty Members: A Qualitative Study]. Journal of health promotion management (JHPM) 2020; 9(3):72-83. [Persian]
9. Yaminfirooz M, Esmaeili T. [What Criteria Do Students Use to EvaluateTheir Teachers?]. Educ Strategy Med Sci 2017; 10 (5):407-413. [Persian]
10. Yaghoubi M, Salimi M. [Determining the factors affecting faculties' educational valuation in a Military University of Medical Sciences in Tehran, Iran]. Journal of Military Medicine 2018; 20 (1): 73-82. [Persian]
11. Leslie K, Baker L, Egan-Lee E, Esdaile M, Reeves S. Advancing Faculty Development in Medical Education: A Systematic Review. Acad Med 2013; 88(7): 1038-45. [DOI:10.1097/ACM.0b013e318294fd29]
12. Steinert Y, Mann K, Anderson B, Barnett BM, Centeno A, Naismith L, et al. A systematic review of faculty development initiatives designed to enhance teaching effectiveness: A 10-year update: BEME Guide No. 40. Med Teach 2016; 38(8): 769-86. [DOI:10.1080/0142159X.2016.1181851]
13. Bakhtyari A, Farajollahi M, Sarmadi MR, Zarabian F. [Design and validation of faculty member's cognitive empowerment model in blended learning environments]. Educational Strategies 2019; 11(5):122-130. [Persian]
14. Salajegheh M, Mirzazadeh A, Gandomkar R. [Evaluation of Faculty Development Programs in Medical Education: A Review Study]. Iranian journal of medical education 2018; 18(81):435-445. [Persian]
15. Newman LR, Pelletier SR, Lown BA. Measuring the Impact of Longitudinal Faculty Development: A Study of Academic Achievement. Acad Med 2015; 91(12): 1676-1683. [DOI:10.1097/ACM.0000000000001016]
16. Tax CL, Doucette H, Neish NR, Maillet JP. A model for cultivating dental hygiene faculty development within a community of practice. J Dent Educ 2012; 76(3): 311-21. [DOI:10.1002/j.0022-0337.2012.76.3.tb05260.x]
17. Kojuri J, Amini M, Karimian Z, Dehghani MR, Saber M, Bazrafcan L, et al. Needs assessment and evaluation of a short course to improve faculties teaching skills at a former World Health Organization regional teacher training center. J Adv Med Educ Prof. 2015; 3(1): 1-8.
18. Behar-Horenstein LS, Childs GS, Graff RA. Observation and assessment of faculty development learning outcomes. J Dent Educ 2010; 74(11): 1245-54. [DOI:10.1002/j.0022-0337.2010.74.11.tb05000.x]
19. Gandomkar R. [Comparing Kirkpatrick's original and new model with CIPP evaluation model]. J Adv Med Educ Prof 2018; 6(2): 94-95. [Persian]
20. Sarikaya O, Kalaca S, Yegen BC, Cali S. The impact of a faculty development program: evaluation based on the self-assessment of medical educators from preclinical and clinical disciplines. Adv PhysiolEduc 2010; 34(2): 35-40. [DOI:10.1152/advan.00024.2010]
21. Aieinnameh jashnvareh amoozeshi band13 mosavab 46th shoraye daneshgah. 2019.
22. Shahidi SH, Hoseini N, Avizhgan M, Vafamehr V. [The Challenges of the Implemented Curriculum of the Basic Sciences Course of Iranian National General Medicine Program from the Students' Point of View.] Journal of Isfahan Medical School 2021; 39 (620): 234-239. [Persian]
23. khorzoughi AT, Avizhgan M, Meidani M. [Major Clinical Training Fields from the Perspective of Medical Students at Isfahan University of Medical Sciences]. Iranian Journal of Medical Education 2018; 18:164-175. [Persian]
24. Omidi M, Najafi H, Basatniya M, Alifat A. [Important Factors in Evaluating the Teachers from Students' and Faculty Members' Viewpoints, Jundishapur (Ahvaz) University of Medical Sciences, Iran]. Strides in Development of Medical Education 2016; 13 (2): 192-204. [Persian]
25. Hatami J. [Assessment of Teaching Quality of Faculty Members at Tarbiat Modares University]. Journal of Educational Measurement and Evaluation Studies. 2017; 7 (19): 163-184. [Persian]
26. Eslamian H, Mirshah Jafari SE, Neyestani MR. [A Comparative study of application measure of effective teaching components by faculty members of isfahan university based on the results of "students' evaluation" and "professors' self-evaluation]. Educational Strategies 2018; 11 (1): 41-48. [Persian]
27. Moshaverinia M, Lavaee F, Bazrafcan L, Savadi N. [Indices of faculty evaluation in theoretical courses in 2011: Shiraz dental school students' preferences]. Interdisciplinary journal of virtual learning in medical sciences (ijvlms) 2015; 5 (4): 28-36. [Persian]
28. Safavi A, Sadeghi A. [Reconstructing Academic Staff Development Program: By Implementing a Supervisedand Feedback on Experience Strategy in Order to Improve Their Teaching Skills in Lesson Planning]. Educstrategy Med Sci 2017; 10 (5): 358-363. [Persian]
29. Fotouhi M, Akbari A, Cherabin M, Maaghul A. [Presentation of Faculty Member's Empowerment Model of Farhangianuniversity]. Educational Development of Jundishapur 2020; 11 (2): 219 -232.[Persian]
30. Eslami N, Hoseini M, Makarem A, Gholami H.[A Survey on the Effect of In-Service Training Courses on the Satisfaction, Educational, and Assessment Skills of the Academic Staff of Mashhad University of Medical Sciences]. Journal of Mashhad Dental School 2020; 44 (1): 3-13. [Persian]
31. Moradi E, Didehban H. [Faculty Members Development in Medical Education: Programs, Interventions and Outcomes]. Journal of Urmia Nursing and Midwifery Faculty 2017; 15 (1 (90):10-18. [Persian]
32. Ghahremani M, Gholami M, Rouhollahi Aa, Mehri D. [Evaluating The Impact Of Organizational Intelligence On The Empowerment Of Faculty Members Case Study: Shahid Sattari Aeronautical University of Science and Technology]. Journal Of Educational Measurement And Evaluation Studies 2016; 6 (14): 143- 164.[Persian]
ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sabri M, Shahidi S, yamani N, Alimohammadi N, khademian M, Omid A et al . The Effect of Participation in Empowerment Workshops on the Quality of Teaching and Professional Commitment of Faculty Members of Isfahan Medical School. Research in Medical Education 2022; 14 (3) :1-9
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-1168-fa.html

صبری محمد رضا، شهیدی شهرزاد، یمانی نیکو، علمی محمدی نصراله، خادمیان مجید، امید اطهر و همکاران.. بررسی تاثیر مشارکت در کارگاه‌های توانمندسازی بر کیفیت تدریس و تعهد حرفه‌ای اعضای هیات علمی دانشکده پزشکی اصفهان. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1401; 14 (3) :1-9

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-1168-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 14، شماره 3 - ( 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهش در آموزش علوم پزشکی Research in Medical Education