پژوهش در آموزش علوم پزشکی

گزارش صبحگاهی نوعی فعالیت آموزشی است که به منظور تمرین و تقویت مهارتهای ارتباطی و اصلاح رویکرد تشخیصی و درمانی بیماران اورژانس و بیماران بستری دچار وضعیت های بحرانی برگزار می شود . این نوع فعالیت آموزشی با شرکت اساتید ، دستیاران،  کارورزان و کارآموزان هر گروه آموزشی و گاه  صاحب نظران روش های آموزشی بالینی تشکیل می گردد. گزارش صبحگاهی را بهترین موقعیت برای یادگیری و تمرین مفاهیم طبابت مبتنی بر شواهد می دانند. در این فرآیند آموزشی تأکید برروی مفاهیمی مانند تحلیل تصمیم گیری، لزوم درخواست آزمونهای تشخیصی، موارد نیاز به درمان و مقرون به صرفه بودن آنها بسیار اهمیت دارد . در طی  20-15 سال اخیر ، گزارش صبحگاهی نسبت به گذشته نقش آموزشی بیشتری یافته است و در بسیاری از برنامه ها ، دستیاران از آن به عنوان لذت بخش ترین برنامـۀ آموزشی یاد می کنند. دستیاران ارشد به خاطر  مسئولیت های ویژه آموزشی علاقه زیادی نسبت به گزارش صبحگاهی دارند. دستیاران عقیده دارند که علاوه بر دارا بودن جنبۀ آموزشی،گزارش صبحگاهی عملکرد اجتماعی ارزشمندی است. در سال های گذشته کارورزان درگزارش صبحگاهی نقش کمتری داشتند ولی امروزه برنامه های زیادی برای برآورده کردن نیازهای کارورزان در گزارش صبحگاهی در حال طراحی است .