پژوهش در آموزش علوم پزشکی

  مقدمه: آگاهی و مهارت کامل در انجام عملیات احیاء برای کلیه پرسنل پزشکی ضروری است چرا که با افزایش تعداد افراد آموزش دیده در احیاء قلبی ریوی در جامعه ، میزان زنده ماندن و تعداد افرادی که بعد از نجات از ایست قلبی ریوی از کیفیت بهتری برای زندگی برخوردار می‌شوند ، افزایش می‌یابد .

  هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر آموزش در مرکز مهارتهای بالینی بر آگاهی پزشکان و پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1383 بوده است .

  مواد و روشها : این مطالعه ، مداخله‌ای از نوع قبل و بعد (Before - After) بوده است . 230 نفر (115 پزشک عمومی و 115 پرستار) شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مرکز مهارتهای بالینی مورد مطالعه قرار گرفتند . آگاهی این افراد توسط پرسشنامه‌ای که حاوی 20 سوال در زمینه اقدامات اولیه احیاء ( برای گروه پرستاری و پزشکی ) و 10 سوال در زمینه اقدامات پیشرفته احیاء (برای گروه پزشکی) بود ، مورد ارزیابی قرار گرفت . سپس در یک دوره کلاس تئوری مطالب مهم در رابطه با اقدامات اولیه و پیشرفته احیاء به کمک اسلاید و ویدئو پروژکتور تدریس شد و با استفاده از مانکن های استاندارد و بصورت عملی روشهای احیاء مقدماتی و پیشرفته آموزش داده شد . در پایان دوره آگاهی شرکت کنندگان در کارگاه توسط پرسشنامه مورد سنجش مجدد قرار گرفت. اطلاعات حاصله وارد رایانه شد و با نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری ANOVA و T Test - Paired موردارزیابی قرار گرفت .

  نتایج : میانگین نمره آگاهی پرستاران در زمینه اقدامات اولیه احیاء قلبی ریوی قبل از مداخله 61/2 ± 03/7 و بعد از مداخله 84/2 ± 42/12بود. (0 001/0 (P<

  میانگین نمره آگاهی پزشکان در زمینه اقدامات اولیه احیاء قلبی ریوی قبل از مداخله 73/2 ± 74/9 و بعد از مداخله 54/2 ± 67/12 بود. (0 001/0 (P< میانگین نمره آگاهی پزشکان در زمینه اقدامات پیشرفته احیاء قلبی ریوی قبل از مداخله 01/2 ± 68/2 و بعد از مداخله 04/2 ± 26/4 بود. (0 001/0 (P<

  نتیجه گیری : با توجه به یافته‌های پژوهشی میزان آگاهی واحدهای مورد پژوهش بعد از دوره آموزشی به میزان قابل توجهی افزایش یافته است و این مطلب لزوم برگزاری هر چه بیشتر کلاس‌های آموزشی را با کیفیت بهتر تأیید می‌کند .