دوره 1، شماره 1 - ( 1386 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 20-14 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

chehrzad M M, Reza Masouleh S. Nursing Students’ Clinical Education and Social Learning. Res Med Edu 2007; 1 (1) :14-20
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-83-fa.html
چهرزاد مینو میترا، رضاماسوله شادمان. دیدگاه دانشجویان پرستاری درمورد نقش پرستاران درآموزش بالینی آن‌ها از طریق یادگیری اجتماعی. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1386; 1 (1) :14-20

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-83-fa.html


، mchehrzad@yahoo.com
چکیده:   (12345 مشاهده)

  مقدمه : آموزش بالینی فرایند پیچیده ای است که هدف آن تغییر رفتار قابل سنجش دردانشجویان پرستاری برای انجام مهارت­های بالینی است و منوط به ایجاد شرایط خاص و مناسب جهت یادگیری است. بیش از 50 درصد از زمان آموزش دانشجویان پرستاری بر بالین سپری می­شود واین محیط نقش بسیار مهمی در شکل­گیری و یادگیری ارزش­ها، هنجار ها و نگرش­های حرفه ای ایشان دارد. برخی از صاحب نظران، تدریس بالینی را جزء مهم­ترین مولفه­های آموزش پرستاری می دانند. عوامل مهمی درآموزش بالینی مطرح می‎شود که آن را مشکل و متمایز از تدریس نظری می‎سازد . از جمله این عوامل می­توان به نقش پرستاران بالینی در بیمارستان­های آموزشی اشاره نمود. طبق اصول یادگیری اجتماعی«بندورا» که به امر یادگیری از طریق مشاهده و گرفتن الگو تأکید دارد، پرستاران بالینی سبب یادگیری و توسعه مهارت­های بالینی دانشجویان پرستاری شده و دانشجویان پرستاری همواره پرستاران بالینی را به عنوان الگو مشاهده می­کنند و از این طریق نقش حرفه­ای خود را می­آموزند. این نوع یادگیری فقط درحیطه مهارت­های بالینی نبوده بلکه در حیطه های اخلاق حرفه ای، تعاملات پرستاران جهت انجام کارهای تیمی، ارزش­گذاری نیز اتفاق می­افتد با توجه به مطالب فوق پ‍‍ژوهشگران برآن شدند تا به تعیین نقش پرستاران بالینی درآموزش بالینی دانشجویان پرستاری با استفاده از یادگیری اجتماعی از نظر دانشجویان پرستاری بپردازند.

  روش­ ها: این مطالعه توصیفی بر روی کلیه دانشجویان سال دوم، سوم و چهارم کارشناسی رشته پرستاری که در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در حال کارآموزی بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش: اطلاعات دموگرافیک و سنجش نقش پرستاران در آموزش بالینی آن­ها بود که بخش دوم نیز به 4 بعد: ارزش­گذاری به دانشجو، تشویق کار تیمی، ایجاد اخلاق حرفه ای و پرستار به عنوان منبع یادگیری پرداخته است. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش­های آماری توصیفی با نرم افزار SPSS.ver.13 انجام شد.

  یافته­ ها: یافته­ها نشان داد که اکثریت دانشجویان پرستاری با نقش پرستاران بالینی در ارزش­گذاری به دانشجو (2/65 درصد)، تشویق به کار تیمی(7/61 درصد)، ایجاد اخلاق حرفه ای(8/47 درصد) و پرستار به عنوان منبع یادگیری (54 درصد) موافق بودند.

  نتیجه گیری: پرستاران در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری در چهار بعد: ارزش گذاری به دانشجو، تشویق به کار تیمی، ایجاد اخلاق حرفه ای و پرستار به عنوان منبع یادگیری دارای نقش موثری می باشند و با تقویت بنیه علمی، عملی واخلاقی پرستاران بالینی می­توان به برنامه ریزی آموزش بالینی دانشجویان پرستاری کمک نمود.

متن کامل [PDF 162 kb]   (919 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در آموزش علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Medical Education

Designed & Developed by : Yektaweb