پژوهش در آموزش علوم پزشکی

  مقدمه: بسیاری از کشورها در جستجوی آموزش‌های موثر جهت کاهش هزینه ­ های خدمات بهداشتی - درمانی و پرکردن شکاف میان علم و عمل هستند. لذا هدف از این مطالعه، مقایسه کارایی برنامه آموزش مداوم به دو روش کارگاهی و سخنرانی بر ارتقاء آگاهی پزشکان عمومی شهر کرمانشاه می‌باشد.

  روش ­ ها : در این مطالعه، 86 پزشک عمومی که در دوره­های آموزش مداوم در زمینه عفونت‌های تنفسی شرکت کرده بودند، انتخاب، و به روش تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. ابزار جمع ­ آوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. پایایی و روایی پرسشنامه به ترتیب با آزمون - بازآزمون و اعتبار محتوایی انجام شد. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t زوجی و t مستقل تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در دوره بازآموزی 4/3 ± 29/36 سال بوده است. 38 نفر (44 درصد) در مطب­های شخصی و 48 نفر (56 درصد) در مراکز دولتی مشغول به فعالیت بودند. بین محل کار پزشک‌های عمومی و سطح آگاهی آنان در مورد بیماری‌های عفونت تنفسی رابطه ­ ای وجود نداشت اما بین سطح آگاهی پزشکان عمومی قبل و بعد از کارگاه و سخنرانی رابطه معنی ­ داری مشاهده شد (001/0> P ). میانگین آگاهی بعد از آموزش در روش سخنرانی 13/19 و در روش کارگاه 85/20 بوده است (001/0> P ).

  نتیجه ­ گیری : این مطالعه نشان داد که روش آموزش کارگاهی بیشتر از روش سخنرانی بر افزایش میانگین سطح آگاهی پزشکان تاثیر داشته است.