مقدمه: بکارگیری مراقبت مبتنی برشواهد جهت ارتقاء مهارت­ های پرستار ی نیازی اساسی بوده و پرستاران باید ضمن کسب آگاهی ازآخرین شواهد پژوهشی، دانش تولید شده را دربالین به کار بندند. در این بین شناسایی عوامل بازدارنده وتسهیل­کننده می­تواند یکی از گام­های اساسی در بکارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل تسهیل­کننده و بازدارنده بکارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد از دیدگاه پرستاران شاغل درمراکز آموزشی درمانی شهر رشت انجام شد.

  روش ­ها: دراین مطالعه توصیفی- مقطعی 247نفر از پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر رشت در سال 1392 به روش نمونه گیری تصادفی نسبتی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها، مقیاس موانع فانک و پرسشنامه عوامل تسهیل­ کننده بکارگیری مراقبت مبتنی برشواهد بود که به روش خودایفا تکمیل می ­ گردید . داده­ها با ­استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون­های t مستقل و ANOVA تجزیه تحلیل شد.

  یافته ها: مهمترین عوامل بازدارنده از دیدگاه پرستاران، به ترتیب نداشتن وقت کافی برای مطالعه تحقیقات انجام شده (9/0 ± 22/3) ، نبودن تسهیلات کافی به منظور بکارگیری یافته ­های تحقیق (9/0 ± 11/3) و نداشتن وقت کافی برای کاربرد عملی ایده ­های جدید در پرستاری (1 ± 05/3) و مهم­ترین عامل تسهیل­ کننده، همکاری متقابل مراکز دانشگاهی با بیمارستان­ ها (8/0 ± 25/3) بود . همچنین ارتباط معناداری بین سمت پرستاران و نمره عوامل تسهیل­ کننده مشاهده شد (002/0 P= ).

نتیجه ­گیری: اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که پرستاران در محیطی که حامی و ارزش گذار مراقبت مبتنی برشواهد باشد، فعالیت کنند. سازمان­ها با اختصاص وقت مناسب، ارائه تسهیلات لازم و ضروری و توانمند نمودن پرستاران در امر تحقیق نقش موثری در رفع عوامل بازدارنده خواهند داشت.