پژوهش در آموزش علوم پزشکی

  مقدمه: عزت نفس یک عامل روانشناختی مهم و اثرگذار بر سلامت و کیفیت زندگی افراد به شمار می­رود. از سوی دیگرکاربرد هیجان­ها در تعلیم و تربیت و برنامه­های یادگیری اجتماعی امری اجتناب­ناپذیر است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سه مولفه عزت نفس، هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی با یکدیگر بر روی دانشجویان مامایی انجام گرفت.

  روش­ ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی کلیه دانشجویان مامایی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی رشت نیمسال دوم 92-1391 انجام شد. روش گردآوری داده­ها پرسشنامه­ایی در سه قسمت: مشخصات فردی، پرسشنامه هوش هیجانی Shring و عزت نفس Smith Cooper بود. داده­ها با نرم­افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمره عزت نفس و هوش هیجانی دانشجویان به ترتیب 45/4 ± 49/32 و 29/14 ± 53/50 بود. 8/92 درصد افراد دارای سطح عزت نفس بالا بودند. بین میانگین عزت نفس دانشجویان و هوش هیجانی با میانگین معدل آنان ارتباط آماری معنی­دار وجود نداشت. همچنین بین میانگین نمره هوش هیجانی با سطح عزت نفس در دانشجویان نیز اختلاف آماری معنی­دار مشاهده نشد (05/0< p ).

  نتیجه­ گیری: با توجه به اینکه یافته­ها بیانگر هوش هیجانی متوسط در دانشجویان بود. و از آنجایی که افراد با هوش هیجانی بالا می­توانند موازنه منطقی میان عواطف و عقل به وجود آورند و همزمان دارای عزت نفس قوی باشند. لذا توصیه می ­ گردد تا جزوات یا کارگاه­های آموزشی در راستای ارتقاء هوش هیجانی دانشجویان در دانشگاه برگزار گردد .