مقدمه: اطلاع از عوامل موثر بر اشتغال فارغ التحصیلان، میتواند اطلاعات مفیدی در زمینه نقش حرفهای و عملکرد آنان در اختیار مسئولین قرار داده و امکان شناسایی نواقص برنامه های آموزشی و برنامهریزی مناسب آموزشی را فراهم کند. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل موثر بر کیفیت برنامههای آموزشی و تاثیر آنها بر توانمندی های حرفهای فارغ التحصیلان رشته پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی قزوین انجام شد.
روشها : در این مطالعه توصیفی - مقطعی، کلیه فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی (روزانه، شبانه، پیوسته، ناپیوسته) پرستاری که در فاصلهی سال های 90-1386 از دانشکده پرستاری و مامایی قزوین فارغ التحصیل شده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محققساخته شامل37 سئوال که پس از تایید روایی و پایایی آن از سه طریق (تماس تلفنی همراه با ضبط مکالمات، مراجعه حضوری و پست الکترونیک) تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی کورولیشن خطی با استفاده از نرمافزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته: نتایج نشان داد که 65 درصد از فارغ التحصیلان از برنامههای آموزشی ارائه شده در دانشکده پرستاری و مامایی رضایت در حد متوسط داشتند. فارغ التحصیلان بیشترین عناصر موثر بر کیفیت برنامههای آموزشی را به ترتیب، منابع علمی در دسترس، فضای مناسب دانشکده، امکانات آموزشی دانشکده، اساتید مجرب و فعال بودن بخشها، نظم و مقررات آموزشی تئوری، نظم و مقررات آموزشی بالینی اعلام کردند. 9/66 درصد از فارغ التحصیلان توانایی خود را در مراقبت از بیمار زیاد و اکثر فارغ التحصیلان کاربرد دروس کارآموزی و عملی را بیشتر از دروس تئوری ارزیابی کردند. بین نمرات اهداف برنامههای آموزشی کارشناسی پرستاری و نحوه اجرای این برنامه در دانشکده پرستاری و مامایی قزوین از دیدگاه فارغ التحصیلان ارتباط خطی معنیداری وجود داشت (001/0 P< و 383/.= r ).
نتیجه گیری: از دیدگاه فارغ التحصیلان مهارتهای کسب شده در طول تحصیل در حد متوسطی موجب کسب مهارتهای حرفهای آنان در محیط کار بود. با توجه به پیشرفت سریع رشته پرستاری در جهان و توجه به این که افراد شاغل در این شغل مستقیماً با جان انسانها سر و کار دارند، بازنگری و ارتقاء برنامههای آموزشی مخصوصاً استفاده از روشهای نوین آموزشی و ارزشیابی دانشجویان میتواند در توانمندسازی بیشتر دانش آموختهگان رشته پرستاری موثر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |