دوره 17، شماره 2 - ( 1404 )
جلد 17 شماره 2 صفحات 44-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yamani N, Janighorban M, Yousefi H. Effect of Simulation on Psychological Empowerment of Midwifery Students Regarding the Management of Obstetric Emergencies: A Quasi-experimental Study. Res Med Edu 2025; 17 (2) :35-44
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-1486-fa.html
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-1486-fa.html
یمانی نیکو، جانی قربان مژگان، یوسفی حجت اله. تاثیر شبیه‌سازی بر توانمندی روان‌شناختی دانشجویان مامایی در مدیریت اورژانس‌های مامایی: یک مطالعه شبه‌تجربی. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1404; 17 (2) :35-44
گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران ، janighorban@nm.mui.ac.ir
چکیده: (452 مشاهده)
مقدمه: توانمندی دانشجویان مامایی برای مدیریت اورژانس‌های مامایی امری ضروری است. شبیه‌سازی می‌تواند در جهت توانمندسازی دانشجویان مامایی در مدیریت اورژانس‌های مامایی به کار گرفته شود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر شبیه‌سازی بر توانمندی روان‌شناختی دانشجویان مامایی در مدیریت اورژانس‌های مامایی است.
روش‌ها: مطالعه نیمه‌تجربی حاضر از 1397 تا 1399 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس، 42 دانشجوی سال سوم کارشناسی مامایی (در پایان ترم ششم دوره کارشناسی مامایی، 26 دانشجو در تابستان 97 جهت گروه مداخله و 22 دانشجو در تابستان 98 جهت گروه کنترل) وارد مطالعه شدند. گروه مداخله در شش جلسه آموزشی مبتنی بر شبیه‌سازی شرکت کردند. در شروع، بلافاصله و یک سال پس از انجام مطالعه، پرسش‌نامه توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر(Spreitzer)، استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد.
یافته‌ها: بین دو گروه مداخله و کنترل از نظر سن، وضعیت تاهل و معدل تفاوتی مشاهده نشد. در گروه مداخله، بین میانگین نمره توانمندسازی روان‌شناختی دانشجویان قبل و بلافاصله بعد از مداخله (0/001>P)، قبل و یک سال بعد از مداخله (0/001>P) تفاوت معناداری مشاهده شد. بلافاصله پس از مداخله، میانگین نمره توانمندسازی روان‌شناختی دانشجویان گروه مداخله به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0/022=P). یک سال پس از مداخله، تفاوت معنادار قابل‌توجه بین دو گروه وجود نداشت(0/115=P).
نتیجه‌گیری: مدیریت مبتنی بر شبیه‌سازی اورژانس‌های مامایی می‌تواند احساس شایستگی، خودمختاری، معناداری و تأثیرگذاری دانشجویان مامایی را سریع‌تر و در مدت‌زمان کوتاه‌تر پرورش دهد. بهره‌گیری از این روش با فواصل منظم برای دستیابی به آثار بیشتر و پایدارتر توصیه می‌شود.
روش‌ها: مطالعه نیمه‌تجربی حاضر از 1397 تا 1399 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس، 42 دانشجوی سال سوم کارشناسی مامایی (در پایان ترم ششم دوره کارشناسی مامایی، 26 دانشجو در تابستان 97 جهت گروه مداخله و 22 دانشجو در تابستان 98 جهت گروه کنترل) وارد مطالعه شدند. گروه مداخله در شش جلسه آموزشی مبتنی بر شبیه‌سازی شرکت کردند. در شروع، بلافاصله و یک سال پس از انجام مطالعه، پرسش‌نامه توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر(Spreitzer)، استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد.
یافته‌ها: بین دو گروه مداخله و کنترل از نظر سن، وضعیت تاهل و معدل تفاوتی مشاهده نشد. در گروه مداخله، بین میانگین نمره توانمندسازی روان‌شناختی دانشجویان قبل و بلافاصله بعد از مداخله (0/001>P)، قبل و یک سال بعد از مداخله (0/001>P) تفاوت معناداری مشاهده شد. بلافاصله پس از مداخله، میانگین نمره توانمندسازی روان‌شناختی دانشجویان گروه مداخله به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0/022=P). یک سال پس از مداخله، تفاوت معنادار قابل‌توجه بین دو گروه وجود نداشت(0/115=P).
نتیجه‌گیری: مدیریت مبتنی بر شبیه‌سازی اورژانس‌های مامایی می‌تواند احساس شایستگی، خودمختاری، معناداری و تأثیرگذاری دانشجویان مامایی را سریع‌تر و در مدت‌زمان کوتاه‌تر پرورش دهد. بهره‌گیری از این روش با فواصل منظم برای دستیابی به آثار بیشتر و پایدارتر توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
شیوه های آموزش
فهرست منابع
1. World Health Organization. Health in 2015: From MDGs (millennium development goals) to SDGs ( sustainable development goals). Geneva, Switzerland: World Health Organization; 2015.
2. Kumar S, Kumar N, Vivekadhish S. Millennium development goals (MDGS) to sustainable development goals (SDGS): Addressing unfinished agenda and strengthening sustainable development and partnership. Indian J Community Med 2016; 41(1):1-4. [DOI:10.4103/0970-0218.170955]
3. Janssens S, Simon R, Barwick S, Clipperton S, Beckmann M, Marshall S. Midwifery leadership in maternity emergencies: a video analysis. J Interprof Care. 2019:1-7. [DOI:10.1080/13561820.2019.1675611]
4. Rosa WE, Kurth AE, Sullivan-Marx E, Shamian J, Shaw HK, Wilson LL, et al. Nursing and midwifery advocacy to lead the United Nations sustainable development agenda. Nurs Outlook 2019;67(6):628-641. [DOI:10.1016/j.outlook.2019.06.013]
5. Ameh CA, Mdegela M, White S, van den Broek N. The effectiveness of training in emergency obstetric care: a systematic literature review. Health Policy Plan 2019;34(4):257-270. [DOI:10.1093/heapol/czz028]
6. Kool L, Feijen-de Jong EI, Mastenbroek NJ, Schellevis FG, Jaarsma DA. Midwives' occupational wellbeing and its determinants. A cross-sectional study among newly qualified and experienced Dutch midwives. Midwifery 2023; 125:103776. [DOI:10.1016/j.midw.2023.103776]
7. Copestake J, Theuss M, Brownie S, Davies G, Burke E, Mukuru M, et al. Recently graduated midwives in Uganda: Self-perceived achievement, wellbeing and work prospects. Midwifery 2020; 82:102596. [DOI:10.1016/j.midw.2019.102596]
8. Pérez-Wulff JA, Márquez D, Leon CL. Epidemiology of extreme maternal morbidity and maternal mortality. Glob Libr Women's Med 2021;13. [DOI:10.3843/GLOWM.415493]
9. Ban I, Ciobanu A, Botezatu R, Gica N, Gică C, Mustata L, et al. The role of medical simulation in obstetrics. Obstetrica şi Ginecologia 2020; 2(68):89. [DOI:10.26416/OBSGIN.68.2.3857]
10. Martins J, Baptista R, Coutinho V, Fernandes M, Fernandes A. Simulation in nursing and midwifery education. Copenhagen, WHO; 2018. [Link]
11. Spreitzer GM. Psychological empowerment in the workplace: Dimensions, measurement, and validation. Acad manag J 1995; 38(5):1442-1465. [DOI:10.2307/256865]
12. Spreitzer GM. Social structural characteristics of psychological empowerment. Acad manag J. 1996; 39(2): 483-504. [DOI:10.2307/256789]
13. Quinn RE, Spreitzer G. The road to empowerment: seven questions every leader should consider. Organizational Dynamics. 1999; 26(2):37-49. [DOI:10.1016/S0090-2616(97)90004-8]
14. Sauerwein M, Maier R. Teaching advanced episiotomy repair with a beef tongue model. In Society of Teachers of Family Medicine. 2001 Annual Spring Conference in Denver;1999.
15. Roth CK, Parfitt SE, Hering SL, Dent SA. Developing protocols for obstetric emergencies. Nurs Womens Health. 2014;18(5):378-390. [DOI:10.1111/1751-486X.12146]
16. Wyckoff MH, Aziz K, Escobedo MB, Kapadia VS, Kattwinkel J, Perlman JM, et al. Part 13: neonatal resuscitation: 2015 American Heart Association guidelines update for cardiopulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care. Circulation 2015; 132(18_suppl_2): S543-S560. [DOI:10.1161/CIR.0000000000000267]
17. Royal College of Obstetricians & Gynaecologists. Umbilical cord prolapse. Green-Top Guideline no. 50. London, UK: RCOG2014; 2014. [Link]
18. Center for Health Sciences Interprofessional Education, Research & Practice. Simulation scenario development; 2017. [Link]
19. Ebrahimi H, Hosseinzadeh R, Zaghari Tefreshi M, Hosseinzadeh S, Asghari Jafarabadi M. Clinical competency and psychological empowerment of nurses and their correlation with demographic characteristics. J Health Promot Manag 2013; 2(4):30-38. [Persian] [Link]
20. Siaulys MM, da Cunha LB, Torloni MR, Kondo MM. Obstetric emergency simulation training course: experience of a private-public partnership in Brazil. Reprod Health 2019; 16(1):24. [DOI:10.1186/s12978-019-0689-6]
21. Tarrahi MJ, Kianpour M, Ghasemi M, Mohamadirizi S. The effectiveness of simulation training in obstetric emergencies: A meta-analysis. J Edu Health Promot 2022; 11:82. [DOI:10.4103/jehp.jehp_1360_20]
22. Chou WK, Ullah N, Rad AA, Vardanyan R, Shah V, Zubarevich A, et al. Simulation training for obstetric emergencies in low-and lower-middle income countries: A systematic review Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2022; 276:74-81. [DOI:10.1016/j.ejogrb.2022.07.003]
23. Amatullah AF. Using interprofessional simulation-based training to improve management of obstetric emergencies: A systematic review. Clin Simulation Nurs 2018; 14:45-53. [DOI:10.1016/j.ecns.2017.10.014]
24. Bharj KK, Embo M. Factors affecting quality of midwifery students learning in the workplace: Results of two ICM congress workshops. Midwifery 2018; 62:116-118. [DOI:10.1016/j.midw.2018.03.018]
25. Babenko O, Oswald A. The roles of basic psychological needs, self-compassion, and self-efficacy in the development of mastery goals among medical students. Med Teach 2019; 41(4):478-481. [DOI:10.1080/0142159X.2018.1442564]
26. Lendahls L, Oscarsson MG. Midwifery students' experiences of simulation-and skills training. Nurse Educ Today 2017; 50:12-16. [DOI:10.1016/j.nedt.2016.12.005]
27. Metcalfe R, Patrick K, Ferguson E. A before and after study of the impact of simulation training on practitioner confidence in complex operative deliveries. J Obstet Gynaecol. 2022;42(7):2746-2752. [DOI:10.1080/01443615.2022.2107899]
28. Clemons JH, Gilkison A, Mharapara TL, Dixon L, McAra-Couper J. Midwifery job autonomy in New Zealand: I do it all the time. Women Birth 2021; 34(1):30-37. [DOI:10.1016/j.wombi.2020.09.004]
29. Peacock M, Hernandez S. A concept analysis of nurse practitioner autonomy. J Am Assoc Nurse Pract 2020; 32(2):113-119. [DOI:10.1097/JXX.0000000000000374]
30. Press MM, Prytula M. Faculty experiences with integrating mandated High-Fidelity Human Patient Simulation (HF-HPS) into clinical practice: A phenomenological study. Int J Nurs Educ Scholarsh 2018;15(1). [DOI:10.1515/ijnes-2017-0047]
31. Bavare AC, Thomas JK, Gurganious LM, Afonso N, Thomas TA, Thammasitboon S. Fostering self-determination of bedside providers to promote active participation in rapid response events. Med Educ Online 2019; 24(1):1551028. [DOI:10.1080/10872981.2018.1551028]
32. Rosso BD, Dekas KH, Wrzesniewski A. On the meaning of work: A theoretical integration and review. Res Organizational Behav 2010; 30:91-127. [DOI:10.1016/j.riob.2010.09.001]
33. Both-Nwabuwe JM, Lips-Wiersma M, Dijkstra MT, Beersma B. Nurses' experience of individual, group-based, and professional autonomy. Nurs Outlook 2019; 67(6):734-746. [DOI:10.1016/j.outlook.2019.05.002]
34. Coffey F, BHlthSc RM, RCpN GC. Learning by simulation-is it a useful tool for midwifery education? New Zealand College Midwives J 2015; 51:30-36. [DOI:10.12784/nzcomjnl51.2015.5.30-36]
35. Reyhan F, Mete A, Deniz Sayiner F, Celik N. Evaluating the views of midwifery students about simulation education. Int J Caring Sci 2018; 11(1):239-245. [Link] [DOI]
36. Halldorsdottir S, Karlsdottir SI. The primacy of the good midwife in midwifery services: an evolving theory of professionalism in midwifery. Scand J Caring Sci 2011;25(4):806-817. [DOI:10.1111/j.1471-6712.2011.00886.x]
37. Meza PK, Bianco K, Herrarte E, Daniels K. Changing the landscape of obstetric resident education in low‐and middle‐income countries using simulation‐based training. Int J Gynecol Obstet 2021; 154(1):72-78. [DOI:10.1002/ijgo.13526]
38. Van de Ven J, Fransen AF, Schuit E, van Runnard Heimel PJ, Mol BW, Oei SG. Does the effect of one-day simulation team training in obstetric emergencies decline within one year? A post-hoc analysis of a multicentre cluster randomised controlled trial. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2017;216:79-84. [DOI:10.1016/j.ejogrb.2017.07.020]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
