پژوهش در آموزش علوم پزشکی

  مقدمه: در میان عوامل متعدد و گوناگون فردی و محیطی تأثیرگذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان، انگیزش نقش برجسته و بلکه مهمتری را ایفا می نماید . شناخت انگیزه تحصیلی مدرس را در انتخاب مناسب تدابیر و فعالیت های یاددهی و یادگیری و تعامل اثربخش با فراگیران و در نهایت افزایش اثربخشی تدریس یاری می نماید . هدف این مطالعه بررسی میزان انگیزه تحصیلی و عوامل موثر بر آن در دانشجویان پرستاری بود.

  روش­ ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 155نفر از دانشجویان پرستاری، به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها فرم مشخصات فردی و پرسشنامه محقق ساخته انگیزه که دارای 4 بعد انگیزه‌های فیزیولوژیک اولیه- ثانویه، روانی- اجتماعی، معنوی و آموزشی بود. پایایی پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت (86/0= α ). درنهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی، آزمون­های همبستگی پیرسون، اسپیرمن، t مستقل و multiple response مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته­ ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار انگیزه تحصیلی دانشجویان 2/19 ± 3/86 بود و 7/50 درصد از دانشجویان دارای انگیزه تحصیلی بالاتر از میانگین بودند. در بعد معنوی 6/60 درصد و در بعد روانی- اجتماعی 7/49 درصد از دانشجویان نمرات بالاتر از میانگین داشتند. بین انگیزه و ترم تحصیلی ارتباط معکوس و معنی­داری آماری مشاهده‌شد (007/0= P ، 21/0- = r ). همچنین ارتباط معنی­داری آماری میان تاهل و انگیزه تحصیلی دیده شد ( 01/0 > P ). بیشترین عواملی که در افزایش انگیزه ‌تحصیلی دانشجویان تاثیر داشتند به ترتیب: نائل شدن به خدمت به همنوع (6/71 درصد )، فراهم سازی موقعیت‌های بیشتر برای کمک به خانواده (7/69 درصد) و دستیابی به یک زندگی شرافتمندانه (8/65 درصد ) بودند. عواملی همچون امور محوله سطح پائین به دانشجویان در بالین (4/59 درصد )، دیدگاه پزشکان (6/51 درصد)، دیدگاه جامعه (3/50 درصد) و نحوه برخورد پزشکان (3/50 درصد) نیز به عنوان مهم­ترین عوامل کاهش‌دهنده انگیزه تحصیلی مشخص گردیدند.

  نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد انگیزه‌تحصیلی دانشجویان در حد متوسط بوده و میزان انگیزه با افزایش سنوات تحصیلی کاهش می‌یابد. به نظر می­رسد با اصلاح دید جامعه و تیم درمانی بتوان سبب ارتقاء انگیزه در دانشجویان پرستاری گردید.