شیوه انتقال یافته­ ها و اطلاعات علوم پزشکی به عنوان یک بخش مهم، همیشه از اهمیت زیادی در بین اساتید علوم­پزشکی برخوردار بوده است. واقعیت این است تحول در علوم­شناختی و رفتاری شیوه­های انتقال و یا آموزش پزشکی را دگرگون ساخته است. دیگر آموزش پزشکی به شیوه سنتی و مبتنی بر کلاس درس جوابگو نیست و شیوه­های جدیدی می­طلبد. یکی از این رویکردها که شیوه­های جدید را در آموزش پزشکی به دنبال آورده است آموزش با رویکرد سازنده­گرایی در مقابل آموزش سنتی است. لذا پژوهشگران، آموزش پزشکی را با رویکرد نوین سازنده­گرایی بررسی و عناصر این رویکرد را بیان نمودند. روش پژوهش از نوع کتابخانه ­ ای و مقالات در دسترس در حیطه­ی رویکردهای تدریس در علوم پزشکی بود. طبق بررسی مقالات موجود یادگیری مبتنی بر مسأله، کارآموزی شناختی، نگارش توأم با بازاندیشی که اغلب در آموزش بالینی برای کسب بینش در تفکر بالینی دانشجویان مورد استفاده قرار می ­ گیرد از کاربردهای رویکرد سازنده­گرا به آموزش پزشکی است.