[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه های کشور

..
:: دوره 10، شماره 2 - ( 1397 ) ::
جلد 10 شماره 2 صفحات 45-38 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی عوامل مؤثر بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
حامد زمانی منش* ، محمد جمالی تازه کند، رسول نظری
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران ، Hzm64@yahoo.com
واژه‌های کلیدی: بین‌المللی‌سازی، اعضای هیئت‌علمی، آموزش علوم پزشکی
متن کامل [PDF 593 kb]   (1139 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (5468 مشاهده)
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مطالعات تطبیقی
متن کامل:   (1535 مشاهده)
مقدمه
در گذشته مفهوم بین‌المللی‌سازی، پدیده‌ای حاشیه‌ای به‌حساب می‌آمد و بیشتر با جذب دانشجویان بین‌المللی شناخته می‌شد اما در نیم‌ قرن گذشته با گسترش عواملی همچون جهانی‌شدن، فناوری‌های نوین، بازاریابی بین‌المللی و رقابت‌پذیری بین‌المللی این پدیده بیشتر مورد توجه نظام‌های آموزشی کشورهای مختلف قرار گرفته است (1) و تقریباً در تمامی مؤسسات آموزش عالی معتبر، بین‌المللی‌سازی از نقش کلیدی برخوردار بوده و فرآیند اعتباربخشی، ارزیابی درون ‌سازمانی، موافقت‌نامه‌های هدفمند و مشارکت درپژوهـش هایبین‌المللی مورد توجه قرار گرفته است (2).
علاوه بر این، امروزه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به‌طور فزاینده در حال یافـتن جایـگاه جـهانی و ارائه خـدمات آمـوزشی در شـرایط بین‌المللی هستند که لازمه آن کسب ویژگی‌ها و صلاحیت‌های بین‌المللی است (3). بین‌المللی‌سازی آموزش از نظر صاحب‌نظران، معانی متفاوتی داشته و در نتیجه تنوع بسیاری در تعاریف این مفهوم وجود دارد. Bostrom بین‌المللی‌سازی را فرآیند تلفیق ابعاد بین‌المللی، بین ‌فرهنگی و جهانی با اهداف و عملکردهای دانشگاهی دانسته و اجرای آن را به شکلی می‌داند که احترام به تفاوت‌های فرهنگی و سنت‌های گوناگون را ارتقاء بخشد (4). Knight بین‌المللی‌سازی را فرآیند ادغام ابعاد بین‌المللی، بین فرهنگی و جهانی در اهداف و کارکردهای آموزش عالی (یاددهی-
یادگیری، تحقیق، خدمات) بیان کرده است (5). Altbach بین‌المللی‌سازی را راهبردها و نوآوری‌های خاص کشورها و مؤسسات علمی در جهت همگرایی با روندهای جهانی بیان کرده که شامل راهبردهایی برای جذب دانشجویان بین‌المللی، همکاری‌های علمی بین دانشگاهی و تأسیس شعبات دانشگاهی برون‌­مرزی است (6). در واقع امروزه بین‌المللی‌سازی یک پدیده منفعل و منزوی نیست بلکه واکنش و فعالیتی به نقش همیارانِ آموزش عالی در جامعه دانش ‌بنیان است (7) و اهمیتش از آن‌ جهت است که بسترهای جهانی را برای آموزش تغییر داده و سه بُعد اقتصاد، سیاست و فرهنگ را با مسائل علمی و دانشگاهی مرتبط کرده است به­‌طوری‌که در بُعد اقتصادی، بین‌المللی‌سازی به یکی از عوامل تأثیرگذار در تولید ناخالص داخلی کشورهای دانش بنیان مبدل شده است (8). در بُعد سیاسی، آموزش بین‌المللی ابزارِ گسترش نفوذ دیپلماتیک شده و بین‌المللی‌سازی به‌ عنوان یکی از مهم‌ترین ابعاد سیاست خارجی مورد توجه      سیاست‌­مداران قرار گرفته است (9). و در بُعد فرهنگی، بین‌المللی‌سازی عاملی مهم در تأثیرگذاری عمیق فرهنگی، تغییر دیدگاه‌های اجتماعی و نفوذ فرهنگی شده است (10). امروزه نه ‌تنها بین‌المللی‌سازی باعث تغییر نظام آموزشی شده بلکه خود آن‌هم با تغییرات بنیادین روبرو شده است، به‌طوری‌که منجر به شکل‌گیری راهبردهای جدیدی همچون بین‌المللی‌سازی در خانه و بین‌المللی‌سازی در خارج از کشور شده است (11). بین‌المللی‌سازی در خانه اصطلاحی است که بر جنبه‌های بین‌المللی در محیط دانشگاه تأکید دارد و ابعاد بین‌المللی/ بین فرهنگی فرآیند یاد­دهی- یادگیری و تحقیق، فعالیت‌های فوق ‌برنامه، مهارت‌های بین فرهنگی و ارتباط با گروه‌های فرهنگی را در سطح دانشگاه برجسته می‌کند و بین‌المللی‌سازی در خارج از کشور مرتبط با فعالیت‌های فرامرزی بوده و به موقعیت‌هایی اشاره دارد که استاد، دانشجو، برنامه ‌درسی، دانشگاه یا موسسه ارائه‌دهنده برنامه‌های تحصیلی فراتر از حریم‌های ملی مورد قضاوت قرار گیرد (12). در واقع مهم‌ترین اشکال بین‌المللی‌سازی شامل جابجایی دانشجویان، جابجایی کادر آموزشی، بین‌المللی‌سازی برنامه ‌درسی، گسترش واحدهای دانشگاهی فرامرزی، موافقت‌نامه‌های همکاری بین‌المللی، شبکه‌های دانشگاهی فراملیتی و انتقال مجازی فرامرزی است (3).
خراسانی و زمانی‌منش بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی را منوط به کاربرد راهبردهای ارتباطی، سیاسی، خدماتی و دانشگاهی در سطح بین‌المللی دانسته‌اند (13). فتحی‌ واجارگاه و همکاران پیاده‌سازی آموزش عالی بین‌المللی را همراه با چالش‌های مالی، فرهنگی، فنّاورانه، ساختاری، دیپلماتیکی و دانشگاهی دانسته‌اند (14). حق‌دوست و همکاران بیان کردند که برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی لازم است به روابط بین‌الملل در سطوح بالای مدیریتی توجه شود و شرایط رفاهی کافی برای جذب استادان و دانشجویان بین‌المللی فراهم شود (15). زمانی‌منش و همکاران در مدل خود بر دو دسته عوامل زیربنایی (شرایط جهانی و منطقه‌ای، شرایط فرهنگی و اقتصادی، شرایط سیاسی و امنیتی) و عوامل روبنایی (مدیریت و منابع انسانی، همکاری علمی، فضا و تجهیزات، برنامه‌های درسی، فعالیت‌های فوق‌ برنامه، نظارت و بازبینی، فرهنگ دانشگاهی) برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی تأکید داشته‌‌اند (1). Hartley & Morphew بعد از تجزیه ‌و تحلیل 142 دانشگاه دولتی ایالات‌ متحده به این نتیجه رسیدند که اهمیت بین‌المللی‌سازی باید در بیانیه‌ها، مأموریت‌ها و رسالت‌های دانشگاه لحاظ شود و ساختار سازمانی، انگیزشی و ارتباطی برای برقراری ارتباطات بین‌المللی فراهم شود (16). Shimmi& Yonezawa بسترهای تاریخی، شرایط فعلی دانشگاه‌ها، برنامه‌های دولتی برای بین‌المللی‌سازی و ارتقای حضور در شرایط جهانی را از چالش‌های تحول دانشگاه‌ها برای بین‌المللی‌سازی بیان کرده‌اند (17). Yonezawa بیان داشته که برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌ها باید به ساختارهای سازمانی مناسب و رفتارهای فرهنگی کادر دانشگاهی توجه ویژه داشت (18). با توجه به این­که در چند دهه اخیر راهبرد بین‌المللی‌سازی در سطح جهانی گسترش­یافته و بسته تحول و نوآوری در آموزش پزشکی ایران (مصوب 1394) یکی از راهبردهای مهم در زمینه تحول آموزش علوم پزشکی را بین‌المللی‌سازی ذکر کرده و پژوهش حاضر با هدف واکاوی عوامل مؤثر بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضای هیئت‌ علمی انجام شده است و برای این منظور سؤال‌های پژوهشی ذیل مطرح گردید.
1. از دیدگاه اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی حیطه‌های سیاسی، مالی، مدیریتی، اطلاع‌رسانی، دانشگاهی و فرهنگی به چه میزان بر بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی تأثیر دارد؟
2. از دیدگاه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اولویت‌­بندی حیطه‌های تأثیرگذار بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی به چه صورتی است؟
روش‌ها
این پژوهش به دنبال بررسی عوامل مؤثر بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضای هیئت‌ علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 96-1395 انجام شد. بر مبنای نوع داده‌ها، در زمره پژوهش‌های توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیئت‌ علمی علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی (521 N=) بود که با استفاده از فرمول کوکران 221 نفر به‌ عنوان نمونه پژوهش از طریق روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم (معیار طبقه‌بندی، دانشکده) انتخاب شده و بعد از پخش پرسشنامه‌ها تعداد 205 مورد برگشت داده شد (نرخ بازگشت 92 درصد). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق‌ساخته مبتنی بر طیف پنج ارزشی لیکرت (1= خیلی­کم، 2 =کم، 3 = متوسط، 4 = زیاد و 5 = خیلی زیاد) بوده و حیطه‌های استخراج‌شده مبتنی بر سندکاوی بوده است. بخش اول پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک (جنسیت، مرتبه دانشگاهی و دانشکده) و بخش دوم شامل 27 عامل در شش حیطه مالی (4 گویه)، فرهنگی (4 گویه)، سیاسی (4 گویه)، دانشگاهی (7 گویه)، مدیریتی (3 گویه)، اطلاع‌رسانی (5 گویه) است. روایی پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و با استفاده از نظرات پنج متخصصان دانشگاهی تعیین شد و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ برابر با 879/0 به دست آمد. همچنین تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (t تک­‌نمونه‌ای و آزمون اولویت‌­بندی فریدمن) با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS.Ver.24 انجام شد.
یافته ­ها
از مجموع 205 عضو هیئت‌ علمی 56 درصد مرد و 44 درصد زن و از نظر مرتبه دانشگاهی 22 درصد مربی، 64 درصد استادیار، 12 درصد دانشیار و 2 درصد استاد بودند. براساس متغیر دانشکده 9 درصد شرکت‌کنندگان از دانشکده پزشکی، 8 درصد از دانشکده آموزش علوم پزشکی، 9 درصد از دانشکده بهداشت، 8 درصد از دانشکده پرستاری و مامایی، 9 درصد از دانشکده پیراپزشکی، 9 درصد از دانشکده داروسازی، 7 درصد از دانشکده دندانپزشکی، 9 درصد از دانشکده سلامت ایمنی و محیط‌زیست، 7 درصد از دانشکده طب سنتی، 8 درصد از دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، 9 درصد از دانشکده علوم توان‌بخشی و 8 درصد از دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی بودند.
نتایج نشان داد که افزایش اعتبارات مالی دانشگاه در زمینه بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی با میانگین و انحراف معیار (04/4 ±881/0) مهم‌ترین عامل حیطه اقتصادی، افزایش دیدگاه‌های خوش‌بینانه در دانشگاه نسبت به حضور دانشجویان بین‌المللی (48/3 ±937/0) مهم‌ترین عامل در حیطه فرهنگی، تسهیل صدور ویزا و روادید برای ورود دانشمندان و اساتید برجسته آموزش علوم پزشکی (04/4 ±452/0) مهم‌ترین عامل حیطه سیاسی، توجه به سیاست بین‌المللی‌سازی در چشم‌انداز و رسالت دانشگاه‌های پزشکی (12/4 ±786/0) مهم‌ترین عامل حیطه دانشگاهی،  بهینه‌سازی ساختار سازمانی برای همکاری‌های بین‌المللی در حوزه آموزش علوم پزشکی (02/4 ±874/0) مهم‌ترین عامل حیطه مدیریتی، و برقراری ارتباط با انجمن‌های بین‌المللی آموزش علوم پزشکی (17/4 ±690/0) مهم‌ترین عامل در حیطه اطلاع‌رسانی است.
همچنین نتایج آزمون «t تک­نمونه‌ای» نشان داد که از دیدگاه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تمامی عوامل حیطه‌های سیاسی، مالی، مدیریتی، اطلاع‌رسانی، دانشگاهی و فرهنگی بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی تأثیرگذار است (جدول 1).

نتایج آزمون «اولویت­‌بندی فریدمن» نشان داد که میزان شاخص خی دو به‌دست‌آمده (17/106) و این مقدار در سطح 001/0 معنی­دار است، بنابراین از نظر مشارکت‌کنندگان در پژوهش مهم‌ترین حیطه‌های بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی به ترتیب اولویت شامل حیطه‌های سیاسی، مالی، مدیریتی، اطلاع‌رسانی، دانشگاهی و فرهنگی بود (جدول 2).

بحث و نتیجه‌گیری
مطالعه حاضر با هدف واکاوی عوامل مؤثر بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضای هیئت ‌علمی انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که تمامی عوامل شناسایی‌شده بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی تأثیر گذارند. از دیدگاه مشارکت‌کنندگان، در حیطه اقتصادی عامل افزایش اعتبارات مالی دانشگاه در زمینه بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی بیشترین تأثیرگذاری را داشته و در تبیین آن می‌توان بیان کرد که دانشگاه‌ها برای این­که بتوانند رقابت‌پذیری بین‌المللی داشته باشند، لازم است مورد حمایت‌های مالی دولت‌ها قرار گیرند به‌طوری‌کهThériault & Villeneuve, Racine  یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر جذب دانشجویان و اساتید بین‌المللی را حمایت‌های مالی از طرف دولت بیان کرده‌اند (19). فتحی‌ واجارگاه و همکاران مشکلات اقتصادی و مالی را یکی از دغدغه‌های اصلی آموزش عالی بین‌المللی دانسته‌اند (14). Shimmi & Yonezawa بیان کرده‌اند که برای ارتقای حضور دانشگاه‌ها در شرایط بین‌المللی لازم است که اعتبارات مالی ویژه‌ای برای این منظور فراهم شود (17). همچنین یافته‌های تحقیقات انجام شده مبین توجه به عوامل اقتصادی در بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی بوده است (1،5،8،13،14).
در حیطه فرهنگی نتایج نشان داد که برای بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی باید به مسائل فرهنگی و اجتماعی توجه داشت و از نظر مشارکت‌کنندگان افزایش دیدگاه‌های خوش‌بینانه در دانشگاه نسبت به حضور دانشجویان بین‌المللی حائز اهمیت بیشتری است. نتایج پژوهش محسنی و همکاران نشانگر آن بود که برای گسترش همکاری‌های علمی بین‌المللی باید مباحث فرهنگی و اجتماعی را مورد توجه قرار داد (20). Yonezawa رفتارهای فرهنگی کادر دانشگاهی را به‌ عنوان عاملی در بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌ها بیان کرده است (18). در واقع برای بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی لازم است در سطح دانشگاه فضای فرهنگی جذاب و برانگیزنده ایجاد شود و نسبت به فرهنگ‌های دیگر انعطاف‌پذیری داشت تا امکان جذب دانشجویان و اساتیدی بین‌المللی بیشتری فراهم شود که این نتایج هم‌راستا با مطالعات گذشته بود (4،10،14،17،18).
در حیطه سیاسی تمامی عوامل شناسایی‌شده بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی تأثیرگذار بودند و در این میان تسهیل صدور ویزا و روادید برای ورود دانشمندان و اساتید برجسته آموزش علوم پزشکی بیشتر مورد توجه بود، همچنین از دیدگاه اعضای هیئت ‌علمی، این حیطه از بیشترین اولویت برای بین‌المللی‌سازی برخوردار بود چراکه این پدیده تا حدود زیادی متأثر از شرایط سیاسی و دیپلماتیک کشورها است، به‌طوری‌که پژوهشگران علم سیاست، بین‌المللی‌سازی را به ‌عنوان ابزارِ نرم سیاست خارجی بیان کرده‌اند که دولت‌ها از آن در جهت توسعه نفوذ سیاسی استفاده می‌کنند (9). ملک‌زاده بیان کرده که یکی از مهم‌ترین موانع برقراری تعاملات بین‌المللی وجود چالش‌های سیاسی است (21). زمانی‌منش و همکاران یکی از عوامل زیربنایی بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی را ملاحظات سیاسی- دیپلماتیک بیان کرده‌اند (1). Knight & Altbach کنش‌های سیاسی، امنیت ملی و سیاست‌های برون­‌مرزی دولت‌ها را از عواملی می‌دانند که بر بین‌المللی‌سازی تأثیرگذار است (22). در واقع می‌توان بیان داشت که گسترش تعاملات علمی بین‌المللی با کشورهای پیشرفته و احساس نیاز به بین‌المللی‌سازی از طرف دولت‌مردان می‌تواند چشم‌انداز روشن‌تری از بین‌المللی‌سازی آموزش برای دانشگاه‌های علوم پزشکی مهیا نماید و نتایج پژوهش‌های خراسانی (13)، حق­دوست (15) و Morphew (16) بر این یافته‌ها صحه گذاشته است.
در حیطه دانشگاهی توجه به سیاست بین‌المللی‌سازی در چشم‌اندازهای بین‌المللی دانشگاه‌های علوم پزشکی حائز اهمیت بیشتری بود. در این زمینه حق‌دوست و همکاران بیان کردند که توجه خاص به روابط بین‌الملل در سطوح مدیریت دانشگاهی از اهمیت زیادی برخوردار است (15). Hartley & Morphew با تجزیه ‌و تحلیل داده‌های 142 دانشگاه دولتی ایالات‌ متحده به این نتیجه رسیدند که اهمیت بین‌المللی‌سازی باید در بیانیه‌ها، مأموریت‌ها و رسالت‌های دانشگاه لحاظ شود (16). همچنین ارائه بخشی از برنامه‌های درسی به زبان انگلیسی، عضویت اساتید در مجامع و انجمن‌های بین‌المللی، مشارکت در پروژه‌های تحقیقاتی بین‌المللی و برگزاری اجلاس‌های بین‌المللی و ارتباط‌ با دانشگاه‌های برتر جهان از عوامل مهم در حیطه دانشگاهی بوده که با نتایج مطالعه حاضر همخوانی دارد (3،7،11،12،17).
در مطالعه حاضر در حیطه مدیریتی، عامل بهسازی ساختار سازمانی برای همکاری‌های بین‌المللی در حوزه آموزش علوم پزشکی حائز اهمیت بیشتری بود، با این حال تمامی عوامل دیگر هم بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی تأثیرگذار بودند. در این زمینه Burris & Luu, Green  کسب سطوح بالای بین‌المللی‌سازی را منوط به ساختار سازمانی بین‌المللی دانسته‌اند که به تلاش‌های بین‌المللی دانشگاه مشروعیت ‌بخشد و باعث ترغیب ذینفعان (اعضای هیئت‌علمی، کارکنان و دانشجویان) در فرآیند بین‌المللی‌سازی ‌شود (23). فتحی ‌واجارگاه و همکاران داشتن ساختار سازمانی و مدیریتی مناسب را از دغدغه‌های بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌ها دانسته‌اند (14). Hartley & Morphew بیان داشتند که برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌ها باید ساختار سازمانی و مدیریتی متفاوتی از ساختار مرسوم دانشگاه‌ها داشت و دفتری برای نظارت بر این امور بین‌المللی وجود داشته باشد (16). Yonezawa ساختارهای سازمانی را از عواملی می‌داند که بر بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌ها تأثیرگذار است (18). در واقع اعطای استقلال به دانشگاه‌های علوم پزشکی برای جذب دانشجویان بین‌المللی و بهسازی ساختار نظام برنامه‌ریزی آموزش علوم پزشکی از دیدگاه مشارکت‌کنندگان مهم بودند و در تحقیقات گذشته (1،5،13،20) مورد تائید قرار گرفته‌اند.
در حیطه اطلاع‌رسانی تمامی عوامل شناسایی‌شده بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی تأثیرگذار بود و در این میان عامل برقراری ارتباط با انجمن‌های بین‌المللی آموزش علوم پزشکی بیشتر مورد تأکید اعضای هیئت‌ علمی بود. خراسانی و زمانی‌منش بیان کرده‌اند که برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی لازم است. در بُعد ارتباطی و اطلاع‌رسانی فعال بود (13).Thériault & Villeneuve, Racine  گسترش شبکه‌سازی بین‌المللی را از عواملی می‌دانند که بر جذب دانشجویان بین‌المللی تأثیرگذار است (19). همچنین برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی لازم است کانال‌های ارتباطی با دانشگاه‌های معتبر جهانی برقرار شود، تبادلات علمی و اطلاعاتی با انجمن‌های بین‌المللی به‌صورت مستمر فراهم شود و از ایده‌های جدید در زمینه بین‌المللی‌سازی استقبال شود و نتایج پژوهش‌های متعددی بر این یافته‌ها صحه گذاشته است (5،11،14،16،20). از محدودیت ­های مطالعه می ­توان به جامعه آماری آن که صرفاً شامل یک دانشگاه بود اشاره نمود که این امر تعمیم نتایج را به سایر دانشگاه‌های علوم پزشکی محدود می‌نماید.
قدردانی
از کلیه اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که پژوهشگران را در این مطالعه یاری نموده­اند تشکر و قدردانی به عمل می‌آید.
 
فهرست منابع
1. Zamani Manesh H, Khorasani A, Bakhtiari T. [Designing a Native Model for the Internationalization of Iran's Medical Sciences Universities: A Qualitative Study]. Research in Medical Education 2017; 9 (2): 44 - 56. [Persian] [DOI:10.29252/rme.9.2.56]
2. Rezaei H, Yousefi A, Larijani B, Dehnavieh R, Rezaei N, Adibi P. Internationalization or globalization of higher education. Journal of Education and Health Promotion 2018; 7 (1): 1- 15.
3. Khorasani A. [Internationalizing of Higher Education]. 1th ed. Tehran: Shahid Beheshti University Press; 2016. [Persian]
4. Bostrom Ch. Diffusion of Internationalization in Turkish Higher Education. Journal of Studies in International Education 2010; 14 (2): 143- 160. [DOI:10.1177/1028315309332028]
5. Knight J. International Education Hubs: Student, Talent, Knowledge Models. Dordrecht Netherlands:Springer Press; 2014. [DOI:10.1007/978-94-007-7025-6]
6. Altbach PG. Perspectives on Internationalizing Higher Education. [Cited 2015 Sept 25]. Available from: https://ejournals.bc.edu/ojs/index.php/ihe/article/viewFile/6975/6192
7. Dewit H. The Different Faces and Phases of Internationalization of Higher Education. In: Maldonado- Maldonado A, Bassett RM, Editors. The Forefront of International Higher Education: A Festschrift in Honor of Philip G. Altbach. Heidelberg Netherlands: Springer Press; 2014.
8. Zamani Manesh H, Fathi Vajargah K, Jafari Rad A. [Study of the Barriers Inside and Outside of the University for Attraction of the Foreign Students from the Viewpoints of the Faculty Members of Shahid Beheshti University]. Proceedings of the 1st International Conference of Higher Education; 2011 May 12-14; Kurdistan, Iran; 2011. [Persian]
9. Popa A. Remarks on the Internationalization of Higher Education as a Source of Soft Power. Relations Internationals Journal 2014; 7 (1): 5- 12.
10. Fathi Vajargah K, Arefi M, Zamani Manesh H. [Evaluating Admission Barriers of Foreign Students into Universities and Institutions of Higher Education].Quarterly journal of Research and Planning in Higher Education 2012; 17 (4): 65- 80. [Persian]
11. Knight J. Higher education in turmoil: The changing world of internationalization. 1th ed. Rotterdam the Netherlands: Sense Press; 2008.
12. Knight J. An internationalization model: Responding to new realities and challenges. In: De Wit H, Jaramillo J, Gacel- Avila A, Knight J, Editors, Higher education in Latin America: The International Dimension. 1th ed. Washington DC: World Bank Press; 2005.
13. Khorasani A, Zamani Manesh H. Effective Strategies on Internationalization of Universities and Institutions of Higher Education in Iran, Iranian Quarterly of Education Strategies 2012; 5 (3): 183- 189. [Persian]
14. Fathi Vajargah K, Arefi M, Zamani Manesh H. A Study of the Challenges of International Higher Education at Universities of Shahid Beheshti, Training & Learning Journal 2013; 3 (1): 35- 47. [Persian]
15. Haghdoost A, Sadeghirad B, Dehghani MR, Eslaminejad T, Shafian H, Alizadeh M, et al.[Strategies in Development of Iranian Medical Sciences Universities for Dynamic Presence in the International Arena].Strides in Development of Medical Education 2013; 10 (2): 120- 129. [Persian]
16. Morphew CC, Hartley M. Mission Statements: A Thematic Analysis of Rhetoric Across Institutional Type. The Journal of Higher Education 2006;77 (3): 456- 471. [DOI:10.1353/jhe.2006.0025]
17. Yonezawa A, Shimmi Y. Transformation of university governance through internationalization: Challenges for top universities and government policies in Japan. Higher Education 2015; 70 (2): 173- 186. [DOI:10.1007/s10734-015-9863-0]
18. Yonezawa Y, Internationalization Management in Japanese Universities: The Effects of Institutional Structures and Cultures, Journal of Studies in International Education 2017; 21 (4): 375– 390. [DOI:10.1177/1028315317706412]
19. Racine N, Villeneuve P, Thériault M. Attracting Foreign Students: The Case of Two Universities in Québec, Journal of Studies in International Education 2003; 7 (3): 241- 252. [DOI:10.1177/1028315303254428]
20. Mohseni H, Arasteh HR, Ghourchian GH, Jafari P. A model for promoting international academic cooperation in higher education Iran, socio- cultural strategy journal 20013; 3 (9): 83- 108.
21. Malikzada R, The role of international scientific cooperation in scientific development in Iran. Journal of Research and Planning in Higher Education 2002; 8 (3): 63- 78.
22. Altbach G.P, Knight J. The Internationalization of Higher Education: Motivations and Realities, Journal of Studies in International Education 2007, 11 (3): 290- 305. [DOI:10.1177/1028315307303542]
23. Green M F, Luu D, Burris B. Mapping internationalization on US Campuses. 1th ed. Washington, DC: American Council on Education; 2008.
ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zamani Manesh H, Jamali-Tazeh Kand M, Nazari R. Effective factors on Internationalization of Medical Education from Faculty Members’ Viewpoints in Shahid Beheshti University of Medical Sciences Members. RME 2018; 10 (2) :38-45
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-598-fa.html

زمانی منش حامد، جمالی تازه کند محمد، نظری رسول. بررسی عوامل مؤثر بر بین‌المللی‌سازی آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1397; 10 (2) :38-45

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-598-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 2 - ( 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهش در آموزش علوم پزشکی Research in Medical Education