مقدمه: علی­رغم گسترش روزافزون ارتباطات و ضرورت استفاده از فن­آوری­های نوین از جمله آموزش الکترونیکی هنوز سرعت پیاده­سازی آن در دانشگاه­های علوم پزشکی کشور قابل قبول نیست. در این بررسی بر آن شدیم دلایل سرعت ناکافی رشد این نوع آموزش را در دانشگاه­ علوم پزشکی قزوین بررسی نماییم.

  روش­ها: تحقیق کیفی با نظرخواهی از تمامی کارشناسان امور رایانه، دفاتر توسعه آموزش پزشکی و مرکز توسعه آموزش پزشکی دانشگاه و تعدادی از اعضای هیئت علمی دانشکده پزشکی (مجموعا ً 30 نفر) صورت گرفت . برای جمع­آوری اطلاعات از مصاحبه حضوری استفاده گردید. از شرکت کنندگان در تحقیق سوالاتی درباره باورها، نگرش­ها و تجربیات در رابطه با موضوع پرسیده شد.

  یافته­ها: از نظر افراد مورد بررسی علی رغم ضرورت تسریع در بکارگیری آموزش الکترونیک، فقدان زیرساخت­های مخابراتی مناسب، تعداد کم شرکت­های ارائه دهنده خدمات الکترونیکی و نامناسب بودن نحوه ارائه خدمات پشتیبانی آن­ها، عدم توانمندی واحد انفورماتیک دانشگاه­های علوم پزشکی در راه­اندازی زیر ساخت­های لازم، توانمندی ناکافی اعضای هیات علمی و دانشجویان در استفاده از نرم افزارهای آموزشی و بالا بودن هزینه طراحی دوره­های مجازی عمده مشکلات و موانعی هستند که در راه­اندازی این نوع آموزش در دانشگاه­های علوم پزشکی وجود دارد.

  بحث و نتیجه­گیری: ضروری است همزمان با فراهم کردن زیر ساخت­ها، در حیطه تبیین ضرورت آموزش الکترونیک، تولید محتوای متناسب، توانمند سازی مشارکت کنندگان در دوره­های آموزش الکترونیک و گسترش کمی و کیفی موسسات ارائه دهنده خدمات سخت افزاری و نرم افزاری، اقداماتی در دانشگاه­های علوم پزشکی انجام شود.