[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه های کشور

..
:: دوره 9، شماره 1 - ( 1396 ) ::
جلد 9 شماره 1 صفحات 18-26 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ارتباط موفقیت دستیاران رشته‌های تخصصی در آزمون دانشنامه با آزمون ارتقاء و ارزیابی درون بخشی
مینو یغمایی، آبتین حیدرزاده، میرمحمد جلالی*
گوش، گلو و بینی و جراحی سر و گردن، مرکز تحقیقات بینی و سینوس، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ایران ، mmjalali@gmail.com
واژه‌های کلیدی: آموزش، اینترنی و دستیاری، سنجش آموزشی، بوردهای تخصصی، ایران
متن کامل [PDF 204 kb]   (1518 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (6191 مشاهده)
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
متن کامل:   (3028 مشاهده)
مقدمه

هدف از آموزش، دستیابی فراگیران به پیامدهای مورد انتظار می ­باشد. در آموزش دوره­ های تخصصی (Post Graduate) این پیامدها رسیدن به حد قابل قبولی از دانش و مهارت بالینی است. یکی از روش­ های سنجش دانش فراگیران و تا حدی مهارت­ های روانی- حرکتی آن­ها، موفقیت در آزمون دانشنامه تخصصی می­ باشد که توسط دبیرخانه هر ساله برگزار می­ شود (1).
آزمون­ دانشنامه شامل دو بخش کتبی(سوالات چهار گزینه ­ای)و آزمون بالینی ساختارمند عینی(OSCE) می ­باشد و داوطلبین باید در هر دو آزمون نمره قابل قبول کسب نمایند. در کشور ما آموزش دوره ­های دستیاری توسط گروه ­های آموزشی دانشکده­ های پزشکی مختلف، که مجوز لازم را از وزارت متبوع دریافت کرده ­اند صورت می­ گیرد و دستیاران موظفند سالیانه در آزمون ارتقاء که توسط دانشکده ­های مذکور (به صورت مستقل) برگزار می ­گردد، شرکت کنند و علاوه بر کسب حداقل نمره ارزشیابی درونی، حداقل نمره آزمون ارتقاء و حداقل مجموع این دو را کسب نمایند. دستیاران سال آخر نیز برای کسب مدرک گواهی­نامه در آزمون ارتقاء شرکت می­کنند ولی شرکت در آزمون دانشنامه امری اختیاری است. اگرچه بسیاری از دستیاران به خاطر وجهه اجتماعی مدرک مربوطه، شرکت در دوره ­های آموزشی تکمیلی و احیاناً فعالیت با عنوان هیئت علمی در این آزمون شرکت می ­نمایند. در این آزمون داوطلبین باید حداقل نمره 105 از 150 را در آزمون کتبی و شفاهی کسب نمایند. در صورت قبولی در آزمون کتبی داوطلب می­ تواند تا 5 سال در آزمون شفاهی شرکت نماید (2).
بررسی ­های مختلفی توسط محققین در خصوص رابطه بین نتایح آزمون دانشنامه با متغیر­های مختلفی مانند نمره ارتقاء در سال­های مختلف، نمره آزمون گواهی­نامه پزشکی ایالات متحده(USMLE)  و جنسیت دستیاران صورت گرفته که نتایج مختلفی را به دنبال داشته است. Frederick و همکاران در بررسی عوامل موفقیت دستیاران رشته تخصصی طب اورژانس، رابطه مثبتی بین نمره آزمون ارتقاء سال­های مختلف و نمره کتبی آزمون دانشنامه را نشان دادند (1). در بررسی Virgilio و همکاران (3) مشاهده شد که نمره ارتقاء کمتر از صدک 35 در آزمون ارتقاء جراحی در هر زمانی طی دوره دستیاری با افزایش خطر عدم موفقیت در آزمون گواهی­نامه و دانشنامه همراه است. همچنین نمره کمتر از 200 در آزمون مرحله اول USMLE با خطر عدم موفقیت در این آزمون­ ها می ­باشد. در مطالعه Johnson و همکاران (4) در مورد دستیاران رشته تخصصی چشم پزشکی، اگرچه نمره USMLE ارتباط بارزی با نمره آزمون کتبی دانشنامه نداشت ولی ارتباط بارزی بین نمره قبولی در آزمون دانشنامه و ارتقاء سالیانه وجود داشت و عدم قبولی در سه آزمون ارتقاء سبب می­شد که شانس قبولی در آزمون دانشنامه برای بار اول بیش از 9 برابر کم شود. در مطالعه Shellito و همکاران (5) پیش­بینی ­کننده ­های موفقیت در آزمون دانشنامه عبارت بودند از: جزء 3/1 نفرات برتر کلاس بودن، نمره آزمون مرحله اول USMLE بالای 200 و آزمون مرحله دوم USMLE بالای 5/186، نمره ارتقای بیش از صدک 50 در سال­های 1 و 3 و بیش از صدک 33 در سال 4 و 5. در مطالعه Chierakul و همکاران (6) در مورد رشته تخصصی داخلی که در تایلند انجام شد محققین ارتباط خطی مثبتی بین نمره آزمون دانشنامه و نمره آزمون سال اول و دوم مشاهده کردند ولی این ارتباط در خصوص نمره ارزیابی ماهانه اساتید ضعیف بوده است. در مطالعه Bedno و همکاران (7) در مورد رشته تخصصی طب پیشگیری مشاهده شد که بین نمره ارتقاء و دانشنامه ارتباط متوسطی وجود دارد. آنچه که همه محققین بر آن اتفاق نظر دارند این است که درصورت استاندارد بودن آموزش و روش­های ارزشیابی، بین نمرات تحصیلی قبل از ورود به دوره دستیاری، ارزیابی­ های حین دوره دستیاری و موفقیت در آزمون گواهی­نامه و دانشنامه باید ارتباط منطقی وجود داشته باشد. عدم موفقیت دستیاران در آزمون دانشنامه تنها نشانه مشکل شخصی داوطلب نبوده و می­ تواند منعکس کننده مشکل اساسی در سیستم آموزشی باشد که در صورت عدم توجه می­ تواند مشکلات اساسی برای جامعه در آینده ایجاد نماید. یکی از علل عدم موفقیت دستیاران می­ تواند به عوامل دانشگاهی برگردد به عبارت دیگر معیارهای پذیرش دستیاری، نحوه آموزش دستیاران و ارزیابی سالیانه آن­ها و در نهایت اجرای کوریکولوم آموزشی.
در کشور ما روند ارزشیابی دستیاران رشته­های تخصصی پس از پیروزی انقلاب اسلامی چندین بار متحول شده است. به طور خلاصه می­توان تغییراتی که در سیستم ارزشیابی دستیاری در دهه اخیر صورت گرفته است را به سه دوره تقسیم نمود: دوره اول طی سال­های 1386-1384 که ارزیابی درونی به ارزشیابی دستیاران اضافه شد و دوره دوم طی سال های 1389-1387 که روش­ های نوین ارزشیابی نیز مطرح شده و روش­های مستمر ارزیابی شامل مشاهدات ساختارمند  مهارت­ها مانند آزمون مشاهده مستقیم مهارت های عملی  آزمون کوتاه مدت عملکرد بالینیMini CEX)) و مجموعه­های مستند عملکرد مانند کارپوشه (Log book) و نمونه کارها  (Portfolio) اضافه شد و دستیاران برای قبولی در آزمون­های سالیانه باید حداقل نمره درون­بخشی و حداقل نمره ارتقاء سالیانه و حداقل مجموع دو آیتم قبلی به­علاوه 15 را کسب می­کردند. دوره سوم طی سال­های 1392-1390 بود که علاوه بر نقش ارزشیابی درون بخشی در ارزشیابی دستیاران، آزمون گواهی­نامه از حالت متمرکز خارج شده و به دانشگاه­های تیپ 1 تفویض شد ولی آزمون دانشنامه هم­چنان متمرکز انجام می­گیرد. علی­رغم تغییرات متعددی که در سیستم آموزش دستیاری در طی دهه­های اخیر صورت گرفته، اطلاع چندانی از میزان موفقیت دستیاران در آزمون دانشنامه و ارتباط آن با سایر آزمون­های حین دوره دستیاری وجود ندارد. لذا همواره نگرانی جدی در سیستم آموزش  پزشکی برای ارتقاء کیفیت آموزش دستیاران و همچنین عدم قبولی در آزمون­های گواهی­نامه و دانشنامه و طولانی شدن دوره تحصیلی آنان وجود دارد که این امر در آموزش عالی و بالاخص رشته پزشکی امری مطلوب نبوده و موجب افزایش هزینه در سیستم آموزش بهداشت و درمان می­ گردد. از این­رو هدف از این مطالعه بررسی ارتباط موفقیت دستیاران رشته­ های تخصصی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در آزمون دانشنامه با نتایج ارزیابی درون بخشی و آزمون­های ارتقاء در دوره ­های مختلف زمانی بود.
روش ­ها  
این مطالعه گذشته نگر در سال 1394 صورت گرفت. جمعیت مورد مطالعه در این تحقیق دستیاران رشته ­های مختلف تخصصی دانشگاه علوم پزشکی گیلان شرکت ­کننده در  آزمون­ های دانشنامه در طی سال­های 1392- 1384 بودند. این رشته­ ها شامل داخلی، قلب، اطفال، پوست، رادیولوژی، روانپزشکی، اعصاب، جراحی، بیهوشی، اورولوژی، گوش و گلو و بینی و جراحی سر و گردن و چشم بودند. با توجه به سیستم اعطای مدرک دانشنامه در کشور ایران، از میزان کلی موفقیت شرکت ­کنندگان در آزمون دانشنامه نمی ­توان به عنوان ابزاری جهت بررسی موفقیت آنان و تعیین عوامل موثر احتمالی در آن استفاده کرد. از این رو در این تحقیق از شاخص قبولی در آزمون نخست (First Time Pass Rate) استفاده شد که خود شامل آزمون کتبی و آزمون شفاهی بود. پس از اخذ مجوز از کمیته اخلاق دانشکده آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی، به فایل داده­های دستیاران مربوطه مراجعه شد و نمره ارزیابی درونی و آزمون ارتقاء دستیاران در سال­ های مختلف تحصیلی و موفقیت یا عدم موفقیت در آزمون دانشنامه ثبت و همچنین از فایل­ های مربوطه متغیرهای دیگری مانند جنس، رشته تحصیلی و سنوات آموزشی اساتید گروه­ های مذکور اخذ گردید. تمامی داده ­های ثبت شده بدون نام بوده و سعی شد که اسرار دستیاران مورد بررسی حفظ گردد. سپس نمرات ارزیابی درونی و بیرونی در سال­ های مختلف استاندارد شد. به این منظور نمره میانگین هر آزمون برآورد و با توجه به انحراف معیار آزمون فاصله نمره هر دستیار تا میانگین نمره آزمون محاسبه شد. نمرۀ استاندارد نشان­دهنده که یک نمرۀ خام به اندازۀ چه تعداد از واحد­های انحراف معیار بالاتر یا پایین­ تر از میانگین است. برای بررسی اهمیت اختلاف میانگین نمره­ ها در بین دستیاران موفق و ناموفق از t-test و در مواردی که توزیع نرمال نبود از آزمون ناپارامتریک Mann Whitney U و همچنین برای مقایسه متغیرهای کیفی در دو گروه از χ2 استفاده گردید (در مواردی که شرایط آزمون برقرار نبود آزمون Fisher exact test به کار گرفته شد). ارتباط موفقیت در آزمون دانشنامه با ارزیابی درونی و آزمون ارتقاء در سه دوره 3 ساله با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس ANOVA و از طریق آنالیز آماری SPSS.Ver.22 تجزیه و تحلیل شد.
دوره اول طی سال­ های 1386-1384 بعد از اضافه شدن ارزیابی درونی، دوره دوم طی سال­های 1389-1387 بعد از اضافه شدن روش­ های نوین ارزشیابی و دوره سوم طی سال­ های 1392-1390 بود که آزمون گواهی­نامه از حالت متمرکز خارج شد. همچنین از تحلیل رگرسیون لجستیک و آنالیز تحلیل خوشه­ ای (Cluster analysis)  برای دسته­ بندی بهتر دستیاران در سه دوره مذکور استفاده شد. در واقع تحلیل خوشه ­ای ابزاری اکتشافی است که می‌­تواند ارتباطات و ساختار بین داده­‌ها را که قبلاً مشهود و محسوس نبودند را آشکار نماید. در این روش هیچ فرضی در مورد تعداد گروه­‌ها یا ساختمان آن­‌ها در نظر گرفته نمی‌شود و دسته‌­بندی کردن بر اساس مشابهت­‌ها و یا فواصل انجام می‌شود. بنابراین افراد یک خوشه دارای بیشترین میزان ارتباط با یکدیگر و کمترین میزان ارتباط با اعضای دیگر خوشه­ها می‌باشند. سطح معنی­داری در آزمون­ های فوق 0/05 بود.
یافته­ ها
در این مطالعه 680 دانش­آموخته مورد بررسی قرار گرفت که 366 نفر مذکر (53/8 درصد) و 314 نفر مونث (46/2 درصد) بودند. دستیاران در 12 رشته تخصصی در دو گروه رشته­ های جراحی (گوش و حلق و بینی، زنان، جراحی، بیهوشی، ارولوژی) و گروه رشته­ های داخلی (داخلی، روانپزشکی، رادیولوژی، اطفال، قلب، پوست و اعصاب) گروه­ بندی شدند. از کل پرونده ­های مورد بررسی 188 مورد مربوط به دوره اول، 278 مورد مربوط به دوره دوم و 214 مورد مربوط به دوره سوم بود. در کل 64/2 درصد دستیاران مذکر و 74/1 درصد مونث در آزمون دانشنامه موفق بودند. اختلاف معنی ­داری بین میزان موفقیت دستیاران مذکر و مونث در رشته ­های مختلف وجود نداشت (جدول 1).
AWT IMAGE
نتایج نشان داد که درصد موفقیت دستیاران رشته تخصصی در آزمون دانشنامه در بین گروه رشته­ های جراحی و داخلی تفاوت معنی ­داری وجود ندارد. همچنین تفاوت معنی ­داری در درصد قبولی دستیاران رشته­ های تحصیلی مختلف در این سه دوره دیده نشد. میانگین سنوات آموزشی اساتید دستیاران موفق در سه دوره به ترتیب 9/4، 10/7 و 11/9 و در مورد دستیاران ناموفق به ترتیب 9/6، 10/8و 11/9 بود. اختلاف سنوات آموزشی دو گروه مذکور در هیچ­کدام از دوره ­های مورد بررسی معنی­ دار نبود.
برای مقایسه بهتر بین نمرات استاندارد شده ارزیابی درونی و بیرونی دستیاران موفق با ناموفق در طی سال­های مختلف تحصیلی، در مطالعه حاضر سال­های اول و دوم تحصیلی به عنوان سال­ های پایین دستیاری و سال سوم به بالاتر تحصیلی به عنوان سال­های بالای دوره دستیاری در نظر گرفته شد. این مطالعه نشان داد که در دوره اول، بین نمرات استاندارد شده ارزیابی درونی دستیاران موفق با ناموفق سا ­های پایین و بالای تحصیلی اختلاف آماری معنی­داری وجود دارد (به ترتیب0/02 P<و 0/0001(P< در حالی­که بین نمرات ارزیابی بیرونی این دو گروه تفاوت معنی­داری مشاهده نگردید. نتایج نشان داد که در دوره دوم بین میانگین نمرات استاندارد شده ارزیابی بیرونی دستیاران موفق و ناموفق سال­های پایین و بالای تحصیلی تفاوت معنی­داری وجود دارد و همچنین نتایج بیانگر میانگین بالاتر در دستیاران موفق بود (به ترتیب 0/001P< و 0/0001P<). در دوره سوم میانگین نمرات استاندارد شده ارزیابی درونی و بیرونی در دستیاران موفق و ناموفق اختلاف معنی ­داری را نشان نداد (جدول 2).
AWT IMAGE
برای تحلیل رگرسیون لجستیک دو وجهی( (Binary logistic Regression متغیر موفقیت در آزمون دانشنامه به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای جنسیت، نمره استاندارد شده دستیار در ارزیابی درونی و بیرونی سال­های پایین و بالای تحصیلی و سنوات آموزشی اساتید به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند و متغیرهای مستقل در صورت معنی­ دار بودن به ترتیب مقدار نمره از بالا به پائین وارد مدل شدند. تحلیل رگرسیون گام به گام  Forward:LR نشان داد که از شش متغیری که در مدل وارد شده بودند در دوره اول تنها نمره استاندارد شده ارزیابی درونی دستیاران در سال­ های بالای تحصیلی قادر به پیش ­بینی موفقیت در آزمون دانشنامه می­ باشند (به عبارت دیگر R2 مربوط به آماره Cox & Snell و Nagelkerke نشان داد که ارزیابی درونی بین 30/6 تا 42/5 درصد تغییرات را تبیین می­کند). در دوره دوم تنها نمره ارزیابی بیرونی دستیاران در طی سال­های پایین و بالای تحصیلی قادر به پیش بینی موفقیت در آزمون دانشنامه (R2 به میزان 7/33 تا 47 درصد) بودند. در دوره سوم هیچ­یک از متغیرهای وارد شده قادر به پیش­بینی متغیر وابسته  نبودند (جدول 3).    
AWT IMAGE
همچنین در این تحقیق از تحلیل خوشه ای K میانگین برای آشکار نمودن گروه‌های (خوشه‌ای) ذاتی و طبیعی موجود در مجموعه داده که به­ طور معمول دیده نمی‌شوند، استفاده گردید. در هر دوره با این روش 4 خوشه مشخص شد که مشخصات افرادی که در این خوشه­ ها قرار گرفتند در جدول شماره چهار آمده است.
AWT IMAGE
تحلیل خوشه ­ای نشان داد که هر چند در تمامی دوره­ها میزان موفقیت دستیاران زن بیشتر از مردان بوده است ولی بیشترین افتراق در مورد میزان موفقیت دستیاران در آزمون دانشنامه در بین کسانی که نمره استاندارد شده ارزیابی درونی و بیرونی پایینی دارند در مقایسه با دستیارانی که نمرات استاندارد شده بالاتری داشته ­اند در دوره دوم دیده ­شد.
بحث و نتیجه­ گیری
اگرچه مطالعات متعددی در خارج از کشور بر روی پیش ­بینی­ کننده ­های موفقیت دستیاران تخصصی در آزمون دانشنامه وجود دارد که با نتایج متنوعی همراه بوده اند، با اطلاعات موجود، این بررسی اولین مطالعه در زمینه ارتباط بین موفقیت در آزمون دانشنامه تخصصی و آزمون های حین دوره تحصیلی در ایران می­باشد. در این مطالعه دستیاران 12 رشته تخصصی مختلف دانشگاه علوم پزشکی گیلان شرکت ­کننده در آزمون­های گواهینامه و دانشنامه که در طی سال­های 1392-1384 فارغ التحصیل شدند، قرار داشت. آنالیز رگرسیون لجستیک بر روی جامعه آماری مورد بررسی، ارتباطی بین جنسیت دستیاران با نتیجه آزمون دانشنامه نشان نداد. در مورد میزان موفقیت بیشتر افراد مذکر و یا مونث در بررسی­های قبلی اختلاف نظر وجود دارد. اگرچه Firschenschlager و همکاران (8) نشان دادند که افراد مذکر در آزمون دانشنامه موفق­تر بوده­اند اما نتایج مطالعه McDonald و همکاران (9) نشان داد که میزان موفقیت دانشجویان مونث کمی بالاتر از جنس مذکر بود.
با توجه به اهمیت نقش اساتید در آموزش کوریکولوم دستیاری، پژوهشگر تاثیر سنوات آموزشی اساتید را بر موفقیت تحصیلی دستیاران بررسی نمود. نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک نشان داد که در هیچ­کدام از دوره های مورد ارزیابی، سنوات آموزشی اساتید دستیارانی که در آزمون دانشنامه موفق بوده­اند اختلاف معنی­داری با سنوات آموزشی اساتید دستیاران ناموفق در آزمون دانشنامه ندارد. این یافته برخلاف مطالعه Schmidt و همکاران در مورد اهمیت نقش اساتید در آموزش پزشکی می باشد (10). این امر می­تواند ناشی از تاثیر عوامل دیگری در کنار سنوات آموزشی اساتید در مطالعه حاضر باشد. همچنین می­توان به انگیزه بیشتر اساتید جوان در امر آموزش و فولتایم بودن آنان اشاره کرد که لازم است در بررسی دیگری این عوامل ارزیابی و نقش آن­ها مشخص گردد.
اگرچه مطالعات در مورد علل عدم موفقیت دستیاران تخصصی  (Postgraduate)در آزمون­ها چندان فراوان نیست، ولی نتایج مطالعات انجام شده در مورد دانشجویان پزشکی (Undergraduate) نشان داده است که عدم موفقیت دانشجویان پزشکی امری تصادفی نبوده و قویاً متأثر از مشخصات فردی و به ویژه سطح عملکرد فرد در دوره ­های قبلی است (6).
نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن بود که در دوره اول و دوم به ترتیب بین نمرات استاندارد شده ارزیابی درونی و بیرونی دستیاران ارتباط معنی­داری با موفقیت در آزمون دانشنامه وجود دارد ولی در دوره سوم هیچ­گونه ارتباطی بین متغیرهای مستقل مورد نظر و موفقیت در آزمون مذکور یافت نشد. این یافته برخلاف اکثر مطالعات قبلی نشان­ دهنده ارتباط بین نمرات ارتقای دستیاران و موفقیت در آزمون دانشنامه هستند (7-3). از سویی یافته ­های مطالعه حاضر تا حدی با مطالعه Chierakul N و همکاران (10) همخوانی دارد چرا که آنان مشاهده کردند که ارتباط خطی مثبتی بین نمره کتبی و بالینی آزمون Certifying و نمره آزمون کتبی و بالینی سال اول و آزمون کتبی سال دوم در رشته تخصصی داخلی وجود دارد ولی در خصوص نمره ارزیابی ماهانه اساتید این ارتباط ضعیف بوده و در رابطه با نمره ارزیابی پرستاران و دانشجویان پزشکی ارتباط معکوس بوده است.
علت این اختلاف را در مورد ارزیابی درونی می­توان مربوط به عدم آموزش مناسب اساتید و نداشتن رویه ­ای ساختارمند و منسجم بر فرآیندهای ارزیابی به روش­های نوین نظیر DOPS، Mini-CEX  و 360˚ دانست. در مورد ارزیابی بیرونی نیز باید توجه کرد که واگذاری آزمون ارتقاء به دانشگاه ­ها سبب شده است که اساتید مجبور گردند که سوالات بیشتری را طراحی کنند و عدم گذراندن دوره­ های آموزشی مربوطه و فیدبک مثبت از سوی مسئولین مافوق موجب کاهش انگیزه اساتید در طراحی سوالات استاندارد و با تاکسونومی مناسب که از قدرت افتراق خوبی برخوردار باشد، گشته است. از این رو توصیه  می­شود که اثر مداخلات مختلف آموزشی در بهبود ارزیابی درونی و بیرونی صورت گیرد.
محدودیت این مطالعه ارزیابی دستیاران تنها در یکی از دانشگاه­های علوم پزشکی و در تعداد محدودی از رشته ­های تخصصی بود. همچنین به علت ناقص بودن بایگانی دبیرخانه سنجش وزارت متبوع و معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بررسی متغیرهای دیگری که می­ توانستند در پیش­ بینی موفقیت دستیاران در آزمون دانشنامه مفید باشند، میسر نشد.  عدم التزام دستیاران به شرکت در آزمون دانشنامه نیز یکی از عواملی است که می­ تواند بر روی نتایج تاثیر گذارد. چون احتمال دارد که دستیاران ضعیف­تر از شرکت در آزمون دانشنامه خودداری ورزند. از اینرو باید نتایج ارائه شده را با احتیاط تفسیر کرد. با وجود این سعی شد با استفاده از استاندارد­سازی نمرات ارزیابی درونی و آزمون ارتقاء و تحلیل خوشه ­ای، که نتایج ارائه شده از اعتبار خوبی برخوردار باشد.
به نظر می ­رسد که علی­رغم تحولاتی که در سالیان اخیر در ارزیابی درونی صورت گرفته است هنوز نمرات درون دانشگاهی از روایی و پایایی لازم برخوردار نبوده و همبستگی بین نتیجه ارزیابی­ های مذکور و آزمون دانشنامه مشاهده نمی ­شود. به نظر می­رسد برنامه دستیاری نیاز مبرمی به تحول هم در آموزش و هم در ارزشیابی دارد و لازم است که هم ارزیابی درونی و هم آزمون دانشنامه مورد مطالعه کارشناسی قرار گیرد و سعی گردد تا از روش­ های عینی در ارزیابی درونی استفاده شده و با آموزش اجرای آن­ها توسط اساتید و بازخورد به موقع نتایج روش­ های بالینی در ارزیابی دستیاران و استاندارد نمودن آزمون دانشنامه این مشکل را حل نمود. همچنین در مورد آزمون­ های سالیانه دوره دستیاری، بکارگیری مکانیسمی جهت انگیزه بخشیدن به اساتید در امر ارزیابی و طراحی سوالات مناسب از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. طراحی ابزاری برای سنجش کیفیت ارزشیابی حین دوره و پایان دوره دستیاری می­تواند به بهتر شدن استنباط ما از پیامد آموزش رشته ­های دستیاری کمک نماید.
قدردانی
محققین از تمامی پرسنل واحد سنجش وزارت آموزش، بهداشت و درمان و معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان که در اجرای طرح با ما همکاری نمودند تشکرمی­ نمایند

 
فهرست منابع
1. Frederick RC, Hafner JW, Schaefer TJ, Aldag JC. Outcome measures for emergency medicine residency graduates: do measures of academic and clinical performance during residency training correlate with American Board of Emergency Medicine test performance? Acad Emerg Med 2011; 18 )2(: 59-64. [DOI:10.1111/j.1553-2712.2011.01116.x]
2. Vice Chancellor for education, Ministry of Health and Medical Education.[Quality improvement of exama in Guilan University of Medical Sciences2014]. [Cited 2016 Mar 01] .Available from: http://www.gums.ac.ir/Upload/Modules/Contents/asset25/Takhasos.pdf [persian].
3. de Virgilio C, Yaghoubian A, Kaji A, Collins JC, Deveney K, Dolich M, et al. Predicting performance on the American Board of Surgery qualifying and certifying examinations: a multi-institutional study. Arch Surg 2010; 145 (9): 852-856. [DOI:10.1001/archsurg.2010.177]
4. Johnson GA, Bloom JN, Szczotka-Flynn L, Zauner D, Tomsak RL. A comparative study of resident performance on standardized training examinations and the american board of ophthalmology written examination. Ophthalmology 2010; 117 (12): 2435-2439. [DOI:10.1016/j.ophtha.2010.03.056]
5. Shellito JL, Osland JS, Helmer SD, Chang FC. American Board of Surgery examinations: can we identify surgery residency applicants and residents who will pass the examinations on the first attempt? Am J Surg 2010; 199 (2): 216-222. [DOI:10.1016/j.amjsurg.2009.03.006]
6. Chierakul N. Relationship between outcome of written and clinical parts in Internal Medicine Board Certifying Examination. Siriraj Medical Journal 2009; 61 (4): 194-196.
7. Bedno SA, Soltis MA, Mancuso JD, Burnett DG, Mallon TM. The in-service examination score as a predictor of success on the American Board of Preventive Medicine certification examination. Am J Prev Med 2011; 41 (6): 641-4. [DOI:10.1016/j.amepre.2011.08.008]
8. Frischenschlager O, Haidinger G, Mitterauer L. Factors associated with academic success at Vienna Medical School: prospective survey. Croat Med J. 2005; 46 (1): 58-65.
9. McDonald FS, Zeger SL, Kolars JC. Associations between United States Medical Licensing Examination (USMLE) and Internal Medicine In-Training Examination (IM-ITE) scores. J Gen Intern Med 2008; 23: 1016 -1019. [DOI:10.1007/s11606-008-0641-x]
10. Schmidt HG, Cohen-Schotanus J, Arends LR: Impact of problem-based, active learning on graduation rates for 10 generations of Dutch medical students. Med Educ 2009, 43: 211-218. [DOI:10.1111/j.1365-2923.2008.03287.x]
11. Parkhouse J. Intake, output, and drop out in United Kingdom medical schools. BMJ 1996; 312 (7035): 885. [DOI:10.1136/bmj.312.7035.885]
ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yaghmaei M, Heidarzadeh A, Jalali M M. Relationship Between Residents’ Success on the Certifying Examinations With in – Training Exam and Internal Evaluation. RME 2017; 9 (1) :26-18
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-377-fa.html

یغمایی مینو، حیدرزاده آبتین، جلالی میرمحمد. بررسی ارتباط موفقیت دستیاران رشته‌های تخصصی در آزمون دانشنامه با آزمون ارتقاء و ارزیابی درون بخشی . پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1396; 9 (1) :26-18

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-377-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 1 - ( 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهش در آموزش علوم پزشکی Research in Medical Education