[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه های کشور

..
:: دوره 7، شماره 2 - ( 1394 ) ::
جلد 7 شماره 2 صفحات 51-45 برگشت به فهرست نسخه ها
رضایتمندی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی از وضعیت آموزش بالینی در بیمارستان‌های آموزشی زاهدان
زهرا پورنامدار، حمید صالحی نیا*، مهناز شهرکی پور، سمانه سهراب زاده
مرکز تحقیقات جراحی های کم تهاجمی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، alesaleh70@yahoo.com
واژه‌های کلیدی: رضایتمندی، دانشجویان، آموزش، ارزیابی
متن کامل [PDF 149 kb]   (2534 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (7956 مشاهده)
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش بالینی
متن کامل:   (3842 مشاهده)

مقدمه

آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪه ﻳﺎدﮔﻴﺮی در ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ در آن ﻣﺮﺑﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ و داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻪ ﻳﻚ اﻧﺪازه ﻣﺸﺎرﻛﺖ دارﻧﺪ و ﻫﺪف آن اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻗﺎﺑﻞاﻧﺪازه­ﮔﻴﺮی در داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم مراقبت های ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ است (1). آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اوﻟﯿﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﯾﺎدﮔﯿﺮی و ﺷﮑﻞ­دﻫﯽ ﻫﻮﯾﺖ ﺣﺮﻓﻪ ای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ­ﺷﻮد (2) و ﺑسیار حائز اهمیت بوده بطوری که به عنوان ﻗﻠﺐ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺣﺮﻓﻪ­ﺍﻱ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍست زیـرا ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻧـﻴﻤﻲ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ علوم پزشکی ﺭﺍ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ­ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﻛﺴﺐ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻫﺎﻱ ﺣﺮﻓﻪﺍﻱ ﺩﺭ آن­ها می باشد (3, 4). از آن جایی که رشته های پرستاری، مامایی و اتاق عمل هر سه جزء رشته­ های علوم پزشکی بوده که لازم است کار عملی به بهترین شکل ممکن آموزش داده شود در نتیجه آموزش بالینی از اهمیت خاصی برخوردار است، ﺑﻄﻮری ﻛﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در ﭘﺎﻳﺎن دوره ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﻬﺎرت­ﻫـﺎی ﻣﺨﺘﻠف را ﺑﺎ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻻزم ﺑﻪ اﺟـﺮا درآوردﻧـﺪ (5)، از طرفی آﻣـﻮزش ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ، ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ­کند ﺗﺎ داﻧﺶ ﻧﻈﺮی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻬﺎرت­ﻫﺎی ذﻫﻨﻲ، رواﻧﻲ و ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ ﻛﻪ ﺑـﺮای ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺑﻴﻤـﺎر ﺿـﺮوری اﺳـﺖ، ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻛﻨـﺪ (6).  ﺿـﻌﻒ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ­رﻳﺰی در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ اﻳﺠﺎد ﻣـی­ﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ در ﻧﻬﺎﻳــﺖ، ﺿــﻌﻒ ﻣﻬــﺎرت ﺣﺮﻓــﻪ ای و ﻛــﺎﻫﺶ ﻛــﺎرآﻳﻲ داﻧﺶ آموختگان را به دنبال خواهد داﺷﺖ (7)، ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻳـﺎدﮔﻴﺮی داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن علوم پزشکی در ﻣﺤﻴﻂ­ﻫﺎی ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺗﺎ ﺣﺪود زﻳﺎدی ﺗﺤﺖ ﺗـﺎﺛﻴﺮ ﻣﻴـﺰان اﺛﺮﺑﺨﺸـﻲ اﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ آﻣﻮزﺷﻲ ﻗﺮار دارد. از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ اﻳﻦ اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ، میﺗﻮان ﻣﺮﺑﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ، ﻣﺤﻴﻂ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ. ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻓﺮدی داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ، ارزﺷـﻴﺎﺑﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی آﻣﻮزﺷـی را ﻧﺎم ﺑرد (8). یکی دﻳﮕﺮ از ﻣــﺸﻜﻼت ﺑــﺴﻴﺎر ﺷــﺎﻳﻊ در آﻣــﻮزش ﺑــﺎﻟﻴﻨﻲ ﭘﺰﺷــﻜﻲ و علوم پزشکی (پرستاری، مامایی، اتاق عمل) ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻛمتر ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﻋﻮاﻣـﻞ ﺗـﻨﺶ­زای ﻣﺤﻴﻂ بالینی داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ­ﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻴﻔﻴﺖ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ (9)، ﻋﻤﻮﻣﺎً اعتقاد بر این است که دانشجویان علوم پزشکی در ﻃﻮل دوره ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺑﺎ اﺳﺘﺮس ﻫﺎی ﺧﻴﻠﻲ زﻳﺎدی ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ وﺟﻮد ﻣﻴﺰان ﺑﺎﻻی ﺗﻨﺶ و اﺿﻄﺮاب در ﻃﻮل آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ روی ﻳﺎدﮔﻴﺮی و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﺛﺮات ﻣﻨﻔﻲ داﺷﺘﻪ  ﺑﺎﺷﺪ (10).

داﻧﺸﺠـﻮﻳـﺎن ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان درﻳـﺎﻓـﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪﻣﺎت آﻣﻮزﺷـﻲ،ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺸﻜﻼت آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ زﻳﺮا ﺣﻀﻮر و ﺗﻌﺎﻣﻠﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﺑﻲ واﺳﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ دارﻧﺪ. ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ وﺿﻌﻴﺖ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ، ﺑﻪ رﻓﻊ ﻳﺎ اﺻﻼح ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﻮده و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣـﻮﺟﺐ ﺑﻬﺒﻮد دﺳﺘﻴـﺎﺑـﻲ ﺑﻪ اﻫــﺪاف  آﻣﻮزﺷﻲ، ﺗﺮﺑﻴﺖ اﻓﺮاد ﻣﺎﻫﺮ و اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺮاﻗﺒﺘﻲ ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺷﻮد (7). داﻧﺸﮕﺎﻫ­ ﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﻴﻂ ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻻزم را ﺑﺮای ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺜﺒﺖ و ﺳﺎزﻧﺪه در ﻧﮕﺮش داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﺸﻮﻳﻖ و اﻳﺠﺎد رﻏﺒﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ، ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﭘﺎﻳﺪار و ﻣﺴﺘﻤﺮ  فراهم ﮔﺮدد (11)، ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎی صورت گرفته در ﻣﻮرد وﺿﻌﻴﺖ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ، نشان از نارضایتی دانشجویان از وﺿﻌﻴﺖ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴنی دارد (12, 13) و این نارضایتی و مشکلات می تواند منجر به عدم تبحر بالینی دانشجویان گردد (14). بر اساس مطالعات رضایت از وضعیت آموزش بالینی بسیار مهم می باشد، و بر حسب مکان و زمان می تواند متغیر باشد (12, 13 )، لذا انجام پژوهش برای شناخت وضعیت موجود ضروری به­نظر می­رسد. با توجه به اهمیت آموزش بالینی در شکل دهی مهارت­های اساسی و توانمندی­های حرفه ای دانشجویان، بهتر است برنامه ریزان آموزشی شرایطی مطلوب و  متناسب با نیازهای آموزشی دانشجویان در بخش های بالینی فراهم آورند تا امکان دستیابی به اهداف آموزشی فراهم گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی رضایتمندی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی از وضعیت آموزش بالینی در بیمارستان­های آموزشی انجام گردید.

روش­ ها  

این مطالعه بصورت مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بود. جامعه پژوهش را دانشجویان ترم آخر مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1392 به استثنای دانشجویان مهمان شامل 142 نفر از رشته­ های پرستاری، مامایی و اتاق عمل در مقاطع کاردانی و کارشناسی را تشکیل دادند. برای دانشجویانی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، یس از کسب رضایت آگاهانه و ارائه توضیحات لازم، پرسشنامه سنجش رضایتمندی از وضعیت آموزش بالینی توزیع شد. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه برگرفته از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت معصومه دل آرام (7) و پیمان (15) اﺳﺘﻔﺎده گردید. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه پیمان به روش آزمون مجدد مورد تایید قرار گرفته بود (15). این پرسشنامه رضایتمندی ﺣﺎوی 33 ﺳﺆال ﺳﻪ ﮔﺰﻳﻨﻪ­ای (ﺑﻠﻪ، ﺗﺎ ﺣﺪودی، ﺧﻴﺮ) ﻛﻪ وﺿﻌﻴﺖ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ را در ﭘﻨﺞ ﺣﻴﻄﻪ ﺷﺎﻣﻞ اﻫﺪاف و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزﺷﻲ(11 ﺳﺆال)، ﻣﺮﺑﻲ (9 ﺳﺆال)، ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ داﻧﺸﺠﻮ (4 ﺳﺆال)، ﻣﺤﻴﻂ آﻣﻮزﺷﻲ (5 ﺳﺆال)، و ﻧﻈﺎرت و ارزﺷﻴﺎ ﺑﻲ (4 ﺳﺆال) و متغیرهای دموگرافیک شامل: جنس، رشته و مقطع تحصیلی ﺑﺮرﺳﻲ می­کند. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻮع ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت ﺣﻴﻄﻪ­ﻫﺎ ﻳﻌﻨﻲ (ﺑﻠﻲ، ﺗﺎ ﺣﺪودی، ﺧﻴﺮ) ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻣﻴﺰان رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد وﺿﻌﻴﺖ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ بود، ﻟﺬا ﺑﻪ ﺟﻮابﻫﺎی ﺑﻠﻪ ﻧﻤﺮه 100، ﺗﺎ ﺣﺪودی ﻧﻤﺮه 50 و ﺧﻴﺮ ﻧﻤﺮه ﺻﻔﺮ داده شد. ﺳﭙﺲ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮات ﺑﺮای ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺳﺆاﻻت ﺑﻴﻦ ﺻﻔﺮ ﺗﺎ ﺻﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ گردید. ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻣﺘﻴﺎزات در ﻫﺮ ﺣﻴﻄﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رضایتمندی ﺧﻮب70 ≤  ، ﻣﺘﻮﺳﻂ 69/9-40/1 ، ﺿﻌﻴﻒ 40≥ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ شد (1). ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﺆاﻻت ﻣﺬﻛﻮر، ﻣﺸﺨﺼﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن شامل جنس، رشته و مقطع تحصیلی ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺶ ﻗﺮار گرفت. پس از جمع آوری پرسشنامه ­ها، داده ها وارد نرم افزار آماری SPSS.Ver. 18 گردید، و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری t مستقل و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردید.

یافته­ ها

در مجموع 142 نفر 21/1درصد (30 نفر) پسر و 78/9 درصد (112 نفر) دختر و از نظر رشته تحصیلی 19 درصد پرستاری، 40/8 درصد مامایی و 40/1 درصد اتاق عمل و 52/1 درصد را دانشجویان کاردانی و 47/9درصد را دانشجویان کارشناسی تشکیل می­دادند

براساس طبقه بندی انجام شده، در حیطه اهداف و برنامه آموزشی 76/8 درصد دانشجویان وضعیت را متوسط و تنها 21.1 درصد وضعیت را خوب گزارش کرده اند، از نظر رضایت از عملکرد مربی، 9/2 درصد دانشجویان عملکرد مربی را ضعیف و تنها 31/7 درصد خوب و مابقی عملکرد مربی را متوسط ارزیابی کرده اند. در حیطه برخورد با دانشجو 66/2 درصد از دانشجویان وضعیت را خوب و 33/1 درصد متوسط و تنها 0/7 درصد ضعیف گزارش کردند، در حیطه­ی محیط آموزشی 75/4 درصد دانشجویان وضعیت محیط آموزشی را خوب و تنها 2/8 درصد ضعیف و مابقی وضعیت محیط آموزش کارورزی را متوسط و در حیطه­ی نظارت و ارزشیابی 57 درصد دانشجویان سنجش ارزشیابی را خوب، 42/3 درصد متوسط و 0/7درصد ضعیف عنوان نمودند.

نتایج آزمونt  مستقل نشان داد بین جنسیت و نمره کل رضایتمندی در دانشجویان مورد مطالعه رابطه معنی داری از نظر آماری وجود دارد (0/006=p)، براساس همین آزمون بین مقطع تحصیلی (کاردانی یا کارشناسی) با نمره رضایت­مندی رابطه معنی داری مشاهده نگردید . براساس آزمون آنالیز واریانس بین نمره رضایتمندی و رشته افراد رابطه معنی داری وجود ندارد . جدول شماره یک رابطه بین برخی متغیرها و نمره کل رضایتمندی را نشان می­ دهد.

AWT IMAGE

بحث و نتیجه ­گیری

براساس نتایج درصد زیادی از افراد رضایتمندی از وضعیت آموزش بالینی در حیطه برنامه ­ریزی و اهداف را متوسط گزارش کرده­اند، در مطالعه سیاوش وهابی نشان داد که دانشجویان وضعیت آموزش بالینی در حیطه برنامه ریزی و اهداف را در حد خوب گزارش کرده ­اند (16)، در مطالعه فتوکیان نیز رضایت از برنامه ­ریزی و اهدف آموزشی در همین وضعیت قرار داشت و دانشجویان از رضایت متوسط تا خوب برخوردار بودند (17)، با توجه به اهمیت رضایت دانشجویان از برنامه­های آموزشی، به نظر می رسد برنامه­ریزی و اجرای برنامه­ ها مرتبط با آموزش بالینی نیاز به تجدید نظر دارد (17, 18)، چرا که برنامه ­ریزی مناسب آموزشی می تواند منجر به افزایش کیفیت خدمات مراقبت و آموزش بالینی گردد  (18)، نکته بسیار مهم در زمینه برنامه­ریزی آموزشی، انطباق اهداف با امکانات موجود و واقع بینانه بودن آن می­ باشد که می­ تواند برای هر دانشگاه با توجه به امکانات متفاوت باشد، در واقع بر اساس وضع موجود هر دانشگاه باید برنامه ­ریزی متناسب صورت گیرد (19).

نتایج مطالعه حاضر نشان داد، بیش از نیمی از دانشجویان رضایت از مربی را در سطح  متوسط گزارش کرده اند، در مطالعه سیاوش وهابی نشان داد که رضایت از مربی را در سطح خوب (16) و مطالعه دارابی (20) رضایت دانشجویان از مربی را متوسط گزارش کرده بودند که با نتایج مطالعه حاضر همخوانی دارد. در مطالعه وهابی، دانشجویان کیفیت آموزش بالینی در حیطه­ی عملکرد مربیان بالینی را در حد نسبتاً مطلوب گزارش کردند (4)، بطور کلی در مطالعات انجام شده و مطالعه حاضر رضایت از مربی خیلی رضایت بخش نبوده (عمدتاً در سطح متوسط گزارش شده است) و یکی از مشکلات آموزش در عرصه بر اساس نظر دانشجویان، عدم نظارت کافی مربیان است از این رو رسیدگی به نحوه آموزش مربیان می تواند در بهبود وضعیت آموزش و یادگیری موثر باشد (17). بر اساس مطالعات صورت گرفته، یکی از مهم­ترین تعیین کننده­ های آموزش بالینی اثربخش، عملکرد مربیان بوده، زیرا مربی کسی است که با داشتن خصوصیاتی مثل برقراری ارتباط اثربخش، دانش و تجارب خود را به دانشجویان منتقل می نماید و می­توان گفت که پل ارتباطی بین تئوری و بالین است، لذا در برنامه­ریزی جهت بهبود آموزش بالینی، یکی از موارد مهم و قابل توجه مربی و عملکرد وی است (1).

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که  رضایتمندی دانشجویان در حیطه برخورد با دانشجو وضعیت خوب 66/2 درصد و 33/1 درصد متوسط و تنها 0/7 درصد ضعیف گزارش کردند، که در راستای مطالعه سیاوش وهابی بوده که بیشتر دانشجویان همکاری محیط ­های بالینی را در حد خوب ارزیابی کردند (16)، یکی از عوامل موثر برآموزش، جو حاکم بر محیط آموزشی است که شامل نحوه ارتباط و برخورد پرسنل و دست اندرکاران محیط آموزشی است و مربیان نیز در ایجاد این جو، نقش بسزایی ایفا می کنند، از نظر دانشجویان محیطی مناسب یادگیری است که به دانشجویان احترام گذاشته و فرصت مناسب برای یادگیری و دستیابی اهداف به آن­ها داده شود (21). لذا توصیه می شود که به این مقوله توجه بیشتری مبذول شود، در این راستا معاونین و مدیران گروه ­های آموزشی دانشکده­ های پرستاری نقش بسیار مهمی دارند که یکی از این راهکارها، انتخاب مربیان کارآزموده، با تجربه و با معلومات کافی است (17).

رضایت دانشجویان در حیطه ی محیط آموزشی وضعیت به نسبت مطلوب بود، به گونه ­ای که 75/4 درصد دانشجویان وضعیت را خوب دانستند، که این نتیجه نسبت به مطالعه وهابی بهتر بوده (16)، البته در این حیطه نیازمند مداخلات برای بهتر شدن وضعیت نیز می باشد، بطوری که در مطالعه پیمان و همکاران نامناسب بودن محیط یکی از مشکلات عمده در کارآموزی گزارش شده (15)، از این رو  مسئولان بخش درمان می­ بایست به این موضوع توجه بیشتری نموده و محیط کامل و مجهزی را برای دانشجویان کارورز فراهم کنند (16)، چرا که دسترسی ناکافی به امکانات آموزشی و رفاهی در بخش های  بالینی از عوامل مشکل ساز برای یادگیری بوده (4)، لذا توصیه می­گردد که دست اندرکاران به این نکته مهم که باعث ایجاد تنش و کاهش انگیزه یادگیری در دانشجویان می شود، توجه خاصی مبذول و از راهکارهای مناسبی در این زمینه استفاده نمایند (12).

در حیطه ­ی نظارت و ارزشیابی نیز 57 درصد دانشجویان وضعیت را خوب، 42/3 درصد متوسط و 0/7 درصد ضعیف گزارش نمودند، که نزدیک به مطالعه وهابی (16) و دارابی بوده (20)، که نشان از رضایت دانشجویان از وضعیت ارزشیابی اساتید و مهارت کافی آنان است (16)، در مطالعات صورت گرفته عدم وجود یک ابزار و شیوه مشخص برای ارزشیابی به عنوان یک مشکل در کارورزی مطرح شده است (15)، بطوری که در یک مطالعه بسیاری از  دانشجویان خواستار تجدید نظر در شیوه ارزشیابی شده اند (15)، از این رو وجود شیوه های یکسان و مشخص ارزشیابی و کاربردی یکسان آن برای همه­ ی دانشجویان کارورز، ضروری به نظر می رسد. همچنین میانگین نمره رضایت پسران نسبت به دختران در سطح بالاتری قرار داشت، که با مطالعه طاهری هم خوانی دارد (22) شاید به ­دلیل طرز تفکر پسران بوده و تفاوت می ­تواند در شخصیت دو جنس در برخورد و نحوه مقابله با مشکلات باشد (22).

در کل درصد زیادی از دانشجویان نسبت به وضعیت کارآموزی رضایت کمتر از خوب( متوسط و ضعیف) داشته ­اند، که برای رفع اشکالات موجود در برنامه های کارآموزی اقدامات لازم باید بر اساس مشکلات بدست آمده از نتایج، انجام گیرد. بطور کلی در مطالعه حاضر از دیدگاه دانشجویان حیطه ­های ارزشیابی بالینی (اهداف و برنامه آموزشی)، (عملکرد مربی) و (نظارت و ارزشیابی) وضیعت نامناسب تری را دارا بودند، از این رو نیاز به بومی سازی و تناسب برنامه ­های آموزشی و امکانات موجود، استفاده از مربیان کارآمد و با روابط اجتماعی بالا و برخورد خوب با دانشجو و یـکسان کـردن شیـوه ارزشیابی برای همه دانشجویان ضروری به نظر می ­رسد.

قدردانی

نویسنده ­گان از معاونت تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بخاطر حمایت ­های مالی این طرح و هم چنین دانشجویان که در اجرای این آن همکاری داشتند تشکر می نمایند.

.

ارسال پیام به نویسنده مسئول



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pournamdar Z, Salehiniya H, Shahrakipoor M, sohrabzade S. Nurse and Midwifery Students' Satisfaction of Clinical Education in Hospitals of Zahedan. RME 2015; 7 (2) :45-51
URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-185-fa.html

پورنامدار زهرا، صالحی نیا حمید، شهرکی پور مهناز، سهراب زاده سمانه. رضایتمندی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی از وضعیت آموزش بالینی در بیمارستان‌های آموزشی زاهدان. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. 1394; 7 (2) :45-51

URL: http://rme.gums.ac.ir/article-1-185-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 2 - ( 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهش در آموزش علوم پزشکی Research in Medical Education